Zinzy Langzaam en al neuriënd kam ik mijn lange haar.
Valeria zit achter mij en maakt soms een raar gebaar.
Haar negerend kam ik rustig door,
ze begint ook te neuriën het is echt geen gehoor.
Maar dan is Chlöe daar!
Een vrolijke meid,
ze pakt haar gitaar.
En samen zingen we over blijheid.
Het duurt niet lang voor alle meermannen staan te kijken,
En van onze zangkunsten bezwijken.
Philemon
Een meerman en koning van de zee. Zijn tijd van regeren zit er echter bijna op en dus is hij druk bezig met het opleiden van zijn zoon. Hij straalt flink wat gezag uit, maar is stiekem een onwijze softie.
Kenzo kijkt Chloë nog even na als ze wegzwemt. Ongeduldig zeg ik: 'Nu je er eindelijk bent, gaan we meteen beginnen. Er staat weer veel op het programma vandaag.'
'Heeft u nog iets nodig, Sire?' vraagt Perla.
'Nee, je kunt gaan. Kom, Kenzo.' We zwemmen samen naar de troonzaal. De schoonmakers die daar aan het werk zijn stuur ik weg met een knik van mijn hoofd.
Als we alleen zijn, zeg ik: 'Dit gedrag van jou kan niet langer. Twee uur te laat komen is ONacceptabel, zeker voor een toekomstige koning! Je laat je veel te veel afleiden door dat meisje. Je zou je daar nu helemaal niet mee bezig moeten houden. Denk eens aan je toekomst, aan het rijk dat jij straks moet regeren als ik het niet meer kan! Dát is belangrijk, verder niets! Er is dus geen enkele reden voor jou om te laat te komen op je lessen.'
Philemon:'Dit gedrag van jou kan niet langer. Twee uur te laat komen is ONacceptabel, zeker voor een toekomstige koning! Je laat je veel te veel afleiden door dat meisje etc. etc.
Dat laatste hoor ik niet eens meer. Wat een gezeik.
'JAAAAA!', roep ik hard om de preek te onderbreken.
'Chill man, ik ben er toch? Niet zo moeilijk doen. Jeeezz'. :roll:
Ik rol mijn ogen. Alsof ik echt zit te wachten op zo'n saaie les. Hij snapt toch ook wel dat ik liever loop te chillen met mijn vriendin. Ik ben nog jong. Ik leer het heus wel ... een keer :roll:
Ik ben toch nog lang geen koning. Waarom doet doet die ouwe zo moeilijk, hij is toch ook ooit jong geweest?
Yasmin
Het ‘domme blondje’ onder de meerminnen. Ze is altijd hyperactief en vrolijk, behoorlijk naïef, maar wel heel erg lief.
Ik ben net klaar met het plukken van een aantal prachtige bloemen en zet ze in mijn kleine huisje in een vaas. 'Oh wacht, water!' zeg ik en leg de bloemen neer. Dan pak ik de vaas op zwier er twee, drie rondjes mee en zet hem opnieuw gevuld terug op de tafel. 'Zo, veel beter,' zeg ik en zet de bloemen erin.
Dan hoor ik opeens klepperen van schelpjes. Ik zucht even, wat is dat toch altijd een mooi geluid.
Wacht.. dat zijn de schelpjes bij de deur, er staat iemand (de deurbel dus :P). Snel zwem ik erheen en maak de deur open.
Bubbels Een roodstaart papegaaivis. En een schatje. Ze is heel onschuldig en speels, een tikkeltje goedgelovig. Ze wil alles nog ontdekken, dit nieuwsgierige guppy.
Onderweg naar school bots ik nog bijna tegen Valeria aan, die een liedje zwemt te zingen. Dan kan ik eindelijk het klaslokaal inglippen. Snel zoek ik mijn plekje. Ik hoop echt dat de juf me niet gezien heeft!
"Bubbels, waar kom jij vandaan?"
Oeps, toch wel...
Iedere ochtend kom ik weer tot dezelfde conclusie: school is saai. Er is buiten zoveel meer te beleven, te zien en te ontdekken! Ik zou veel liever gewoon rondzwemmen. Daar leer je toch ook veel van? Waarom moet ik leren rekenen?
Als ik groot ben, dan trouw ik gewoon met een zeemeermin. En dan wordt ik brandweerman. Onder water. Dus dan heb ik het lekker rustig. Daarvoor hoef ik toch geen tafels te kennen?!
Valeria
Nog een waternimf, maar het tegenovergestelde van haar zus. Het lelijke eendje van de familie, zo te zeggen. Daardoor is ze vrij onzeker en verlegen.
Als ik bij Yasmin aankom beweeg ik de schelpjes. Ze komt naar de deur toe en kijkt even moeilijk, maar laat me binnen.
'Hoi Yasmin,' zeg ik, 'ik moet even stoom afblazen hoor, sorry.'
'Wat is er gebeurd dan?'
'Wat denk je. Zinzy. Ik word helemaal gestoord van haar. Altijd maar zingen, haren borstelen, mooi zijn. En ik? Ik zit daar maar...'
Yasmin kan soms dan wel een beetje naïef zijn, ze is tenminste wel heel lief. Ze vrolijkt me op en we besluiten naar buiten te gaan.
Chloë
Ze is de vriendin van Kenzo, een mooie meermin. Ze is grappig en een beetje rebels, sleept haar vriendje al gauw mee in haar spontane ideeën.
Als ik bij Zinzy ben zingen we leuke liedjes, al snel komen er een hele boel zeemeermannen kijken, ik kleur licht roze en stop met zingen en gitaar spelen.
"Waarom stop je? " vraagt Zinzy me een beetje beduusd.
"Ik hou niet zo van de aandacht van al die mannen, ik heb al een vriendje, een hele leuke".
"ach je moet je niet zoveel aantrekken van die zeemeermannen". Zij heeft makkelijk praten denk ik nog bij mezelf.
"Zullen we naar Valeria en Yasmin gaan ? misschien kunnen we met z'n alle op ontdekkingsreis? "
"Dat is goed, maar we kunnen niet te dicht naar het oppervlak want het is vloed"
"ja weet ik"
en samen zwemmen we naar Yasmin haar huisje.
Zodra mijn vader weg is komt professor Saai naar binnen :roll:
Hij is een trouwe dienaar van mijn vader en de meest slaapverwekkende man die je maar kunt bedenken.
Hij begint meteen uit een heel dik stoffig boek de geschiedenis van de troonopvolging en het koninkrijk op te dreunen. Na een half uur geeft hij mij een stapel opdrachten.
'Deze moeten uiterlijk 5 uur bij mij ingeleverd worden!'
Ik staar naar de stapel en blader het door. Er komt geen einde aan de opdrachten!
Ik stuur een whatsapp naar Cloe met mijn binnengesmokkelde IPhishV (het allernieuwste model).
Hey babe! Wat ben jij aan het doen? Ik verveel me hier te pletter!
Wat leuks doen vanavond? ......
Of nu?
F*ck it, ik ga hier niet langer zitten.
Ik zwam naar het raam, open het en sneak naar buiten.
Ze kunnen het vergeten!!!!
Ik geniet van de vrijheid terwijl ik het paleis ontvlucht.
Ivy
Een zeester. De roddelmuts van het onderwaterrijk. Ze is ontzettend lief en heeft het vermogen om iedereen zich thuis te laten voelen.
Ik besluit bij mezelf wat rond te gaan zwemmen in de buurt, op zoek naar nog wat leuke roddels.
Ik zie Kenzo al struikelend door het raam het paleis ontvluchten, Chloë zingt hier en daar wat vals en Bubbels die weer eens niet om zich heen kijkt.
'Wat een saaie dag' denk ik bij mezelf. Ik besluit nog verder te gaan zoeken en laat alles voor wat het is.
Wat zijn het toch ook schatten, mijn onderwatervrienden!
Perla
Het zeepaardje. De trouwe hulp van de koning en ook de boodschapper van het volk. Hij is georganiseerd en een megaperfectionist. Leeft voor de regels en wetgeving.
Philemon bekommert zich om Kenzo, en ik vraag of ie nog wat nodig heeft.
'Nee, je kunt gaan. Kom, Kenzo.' zegt hij dan.
Ook goed, ik heb nog veel te doen vandaag.
Eerst check ik de kamervisjes, die de bedden vandaag moeten verschonen.
En het zeewier moet overal vervangen worden.
Een rotklus, want het gaat heel snel in de knoop.
Daarna ga ik naar de keukens. Onderweg kom ik langs de balustrade.
Daar had Kenzo vorige week een "ongelukje" waardoor er een stuk
vanaf is gebroken, maar er is een hamerhaai alles netjes aan het maken zie ik.
En ook in de keuken is alles onder controle. Ik zie dat ook de potvissen
druk zijn met eten inmaken.
Ik besluit een stukje te gaan zwemmen en van de natuur te genieten.
Ik moet aan mijn bloeddruk denken, die was de laatste controle wat hoog.
Onderweg hoor ik iemand een alleraardigst liedje neuriën. http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=lw64Lojfxp0#t=9s
Helemaal in mijn sas zwem ik terug naar het paleis, maar... zie ik dat nou goed??
Ik knipper nog een paar keer, maar het is echt Kenzo die door een raam naar buiten zwemt!
Valeria
Nog een waternimf, maar het tegenovergestelde van haar zus. Het lelijke eendje van de familie, zo te zeggen. Daardoor is ze vrij onzeker en verlegen.
Net als Yasmin en ik onderweg naar buiten gaan bewegen de schelpjes weer.
'Yasmin? Varleria?'
Oh god, denk ik, alleen die stem al geeft me rillingen. Yasmin laat Zinzy helaas toch binnen, Chloë blijkt er ook bij te zijn.
'Ze waren zeker op zoek naar Yasmin', denk ik, 'ik ga wel weg.'
Als ik weg probeer te zwemmen steekt Chloë haar staart uit om mij heen.
'Waarom ga je nou weg?' vraagt ze, 'blijf!'
Huh? willen ze mij erbij hebben?
Chloë vertelt dat ze zin heeft in avontuur. Zo te zien ziet Yasmin het wel zitten, en ook Zinzy was voor de verandering het haren kammen eens zat. Als ze mij aankijken twijfel ik, maar dan zeg ik toch maar 'ja'.
Chloë
Ze is de vriendin van Kenzo, een mooie meermin. Ze is grappig en een beetje rebels, sleept haar vriendje al gauw mee in haar spontane ideeën.
Als we met z'n vieren aan het zwemmen zijn en buiten de poorten van het paleis gaan,
krijg ik een berichtje van Kenzo. Hij wilt wat gaan doen.
Ik weet dat mijn vriendinnen hem wel aardig vinden maar toch stuur ik hem dat ik al op avontuur ben, maar dat we vanavond wel wat kunnen gaan doen.
Als we bij de verborgen vallei zijn gaan we op zoek naar leuke spulletjes, ik heb mijn tasje om gedaan en alles wat ik tegenkom stop ik erin voor mijn verzameling in de grot ( ariel (: )
Als ik voorbij iets heel moois glimmend zwem roep ik de andere en samen zwemmen we er naar toe, wat zal het zijn ?
Yasmin
Het is Valeria die voor de deur staat. Wat gezellig! Dan schiet me iets te binnen wat ik nog moest doen vandaag, maar wat het is, dat kan ik niet meer bedenken. Ach, het zal ook wel niet belangrijk zijn, denk ik en laat Valeria binnen.
'Hoi Yasmin,' zegt ze, 'ik moet even stoom afblazen hoor, sorry.'
'Wat is er gebeurd dan?' vraag ik nieuwsgierig
'Wat denk je. Zinzy. Ik word helemaal gestoord van haar. Altijd maar zingen, haren borstelen, mooi zijn. En ik? Ik zit daar maar...'
‘Ach meisje toch,’ zeg ik en sla mijn armen om haar heen. ‘Trek het je niet aan. Jij ben veel beter in zoveel andere dingen. Waaronder lief zijn,’ zeg ik en lach.
Ik stel voor om samen eens lekker een eindje te gaan zwemmen, gewoon buiten de poorten van de stad. Valeria ziet het wel zitten en we maken aanstalten om te vertrekken. Maar dan gaan mijn schelpjes opeens weer. ‘Wacht ff,’ zeg ik en maak de deur open. Daar staan Zinzy en Chloë. Wat gezellig zeg! Een beetje de zorgen van Val vergeten maak ik de deur open. Valeria kijkt even raar, waardoor er vaag in mijn hoofd iets gaat rinkelen en dan maakt ze aanstalten om we te zwemmen. Chloë houdt haar tegen.
‘Waarom ga je nou weg?’ vraagt ze. ‘Blijf!’
Ik knik Valeria bemoedigend toe en gelukkig stemt ze toe. Wat een gezelligheid! Met z’n vieren zwemmen we naar buiten en we besluiten buiten de poorten eens op zoek te gaan naar allerlei leuke dingen. Als we bij de verborgen vallei zijn gaan we op zoek naar leuke spulletjes. Ik zie al een aantal prachtige parels liggen die de oesters uitgespuugd hebben en raap ze op. Ik ben mezelf net in een grote parel aan het bewonderen en gekke bekken aan het trekken als Chloë opeens roept. Ze heeft iets glimmends gevonden.
Met z’n vieren zwemmen we ernaartoe en het blijkt een reusachtige spiegel op pootjes te zijn. Er zit helaas wel een ***** barst in, maar hij is zo groot dat je jezelf erin kan zien. Wauw wat mooi! Ik laat de parels in mijn tasje glijden en begin er omheen te zwemmen. Waar zou deze vandaan komen? Ik zie nergens een groot schip in de buurt. Wanneer ik ‘m beter bekijk zie ik dat we er wel heel erg raar in uitzien. Zo dik ben ik toch niet? ‘Ehm, meiden, ik zou die snoepjes die ik bij mij thuis heb maar niet meer eten. Ik ben opeens minstens vijf kilo zwaarder!’ zeg ik en wijs naar mijn spiegelbeeld. Dan snik ik een paar keer, dat kan toch niet!
Bubbels Een roodstaart papegaaivis. En een schatje. Ze is heel onschuldig en speels, een tikkeltje goedgelovig. Ze wil alles nog ontdekken, dit nieuwsgierige guppy.
Dan is het toch eindelijk lunchpauze. Pff, wat kan die juf praten! Ik vind taal helemaal niet leuk, ik ga veel liever buiten spelen.
Snel zwem ik naar buiten.
"Wel op tijd terug zijn, hè, Bubbels!", roept de juf me nog na. Jaja... Om thuis te komen moet ik langs het paleis. Het is groot en indrukwekkend, en... Huh? Wat doet Kenzo nou? Ik ga op hem af.
"Wat doe je?"
"Ik ga weg."
"Waarheen?"
"Weet ik veel. Gewoon, weg van die saaie lessen."
"Oh."
Even zwem ik stilletjes naast hem.
"Maar wat ga je dan doen?"
"Beetje rondzwemmen. Ga je mee?"
"Ik moet zo weer naar school..."
We zijn bij mijn huisje aangekomen en ik houd stil.
"Oké, wat jij wil. Doei Bubbels!"
"Doeg!"
Vrolijk zwaai ik hem na met mijn vin en ga dan naar binnen.
"Mag ik nog even buiten spelen?"
"Natuurlijk. Maar wel op tijd terug zijn voor het eten, schat!"
Na een lange middag op school ben ik blij dat ik eventjes naar buiten kan. Wat zal ik eens gaan doen?
Als professor Staai is aangekomen voor de geschiedenisles met Kenzo, zwem ik de troonzaal weer uit. Onderweg kom ik langs de keuken, de deur staat open. Op het aanrecht staat een beeldschone ananas. Niemand kijkt mijn kant op. Zal ik...?
Nee. Ik moet wachten tot de lunch. Snel zwem ik verder, naar mijn kantoor. Op mijn bureau ligt mijn werk voor de dag al te wachten. Ik ga zitten en pak het bovenste dossier: de uitslag van een onderzoek naar asbest in woonschelpen. Ik kan me niet op de cijfers concentreren, ik moet meteen weer aan Kenzo denken.
Ik hoopte dat ik deze keer tot hem zou doordringen, of dat we op zijn minst een goed gesprek zouden hebben, maar uit zijn reactie van vanmorgen bleek wel dat hij nog steeds niet begrijpt dat ik gelijk heb. Wat moet ik toch met hem... Ik weet dat het een goede jongen is, maar de laatste tijd zie ik er zo weinig van. Waarom kan hij niet wat serieuzer zijn?
Ik leun op mijn bureau met mijn handen in mijn haar. Ik weet altijd overal een antwoord op, maar ik weet niet wat ik met mijn eigen zoon aan moet.
Het wordt alweer donker. Snel zwem ik richting een zandbult om mijn oogjes toe te doen. Net wanneer ik mijn nopjes vast wil kleven aan dat prachtige zachte zand, zwemt Kenzo langs. 'Hmm' denk ik bij mezelf, 'hij komt vandaag wel erg kribbig over. Het lijkt wel alsof hij iets van plan is deze nacht'.
Ik kijk nog een laatste keer om me heen en besluit dat het veilig is om te gaan slapen.
We zien veel mooie dingen onderweg. Chloë was zo slim om haar tasje om te doen, dus we kunnen van alles meenemen. We vinden ontzettend mooie parels en ik vind ook nog een hoop mooie schelpjes (onbewoond natuurlijk) om een ketting van te maken.
Net als ik nog een schelpje pak, roept Chloë dat ze iets heeft gevonden. Het is een grote spiegel met een grote barst. Yasmin kijkt al om zich heen:
'Hoe kan dat nou? Waar komt 'ie vandaan?' vraagt ze.
Ik heb geen idee, maar het kan me ook niet zo veel schelen. Eigenlijk vind ik de spiegel helemaal niet zo leuk, want dan kan iedereen zien dat Zinzy veel mooier is dan ik. Gelukkig worden de anderen de spiegel ook snel zat.
Als we van de spiegel weg zwemmen zien we dat het al een beetje donker begint te worden.
'Ik weet niet wat jullie doen, maar ik blijf liever niet zo laat nog buiten de poorten van het paleis,' zeg ik, 'zullen we weer wat meer richting huis gaan?'
De anderen stemmen in en we gaan richting het paleis.
In het paleis aangekomen zwemt iedereen terug naar hun huisjes, onderweg kom ik Kenzo tegen.
"He sweetie, hoe waren je lessen? "
"Ik ben eerder weg gegaan"
"o" hmm dat was ook niet de bedoeling denk ik bij mezelf, maar wat zou het ook, hij moet het zelf weten, morgen weer nieuwe ronde nieuwe kansen.
"wil je mee naar mijn huisje?" vraag ik op mijn allerliefst.
"tuurlijk, met jou altijd"
en rustig zwemmen we naar mijn huisje. Hand in hand natuurlijk.
Zinzyoke, het volledige rijmen word me toch té lastig om er hele verhalen bij te schrijven
Samen met Chloë, Yasmin en Valeria gaan we op avontuur. Nadat we bij een groot gezonken schip zijn aangekomen, begint iedereen meteen met schatzoeken. Zelf ga ik op avontuur en verken de rest van het schip. Opzoek naar verborgen juwelen. Titanic zie ik staan op de romp van het schip. Ik zwem naar binnen. Verstopt onder veel alg zie ik wat glinsteren. Ik twijfel geen seconde en zwem er op af. Wat daar ligt is een mooie grote diamanten ketting! Ik doe hem om en zwem terug naar de meiden.
Het word al donker, Valeria stelt voor dat we weer terug gaan.
"We waren toch op avontuur?" zeg ik, "Kom, we blijven hier en genieten van de natuur!"
Chlöe twijfelt eerst nog, "Nee Zinzy, laten we terug gaan."
"Ja, het is veelste gevaarlijk hier 's nachts," voegt Yasmin er aan toe. Dan maar terug naar het paleis.
"Wow, Zinzy, waar heb je die ketting vandaan?" vraagt Chlöe jaloers.
"Gevonden in het schip," antwoord ik, "ik vind hem hartstikke hip!"
"Pas maar op dat je hem niet kwijt raakt," zegt Valeria zuchtend.
"Dat komt wel goed!" zeg ik, vol goede moed.
Zodra we aangekomen zijn in het paleis zwemt Clöe meteen naar Kenzo toe.
Ik zwem al neuriënd terug naar ons huis. Valeria zwemt er achter aan.
"Ah, wauw. Ik kan niet wachten op terug te gaan morgen!" zeg ik enthousiast. Wat voor schatten liggen er nog meer verborgen?
Vandaag ben ik op zoek gegaan naar een baan. Ik ben naar het uitzendbureau geweest, maar ze hadden niks voor me. Er was nog wel een werkgever die op zoek was naar een verkeersregelaar, maar dat lijkt me drie keer niks.
Als ik de weg naar huis neem, merk ik dat het al vrij donker is. Ik besluit om snel naar huis te zwemmen.
De weg is vrij moeilijk te bepalen in het donker, dus weet ik niet waar ik naar toe moet zwemmen om thuis te komen. Ik word een beetje bang van het idee dat ik verdwaald zou zijn.
Vanuit mijn linkerooghoek zie ik een zandbult, er zit een zeester aan vastgekleefd. Zal ik aan haar vragen hoe ik thuis moet komen? Nee, ze slaapt vast en ze weet vast niet hoe ik moet zwemmen om thuis te komen.
Uiteindelijk kies ik er toch voor om de weg zelf te vinden. Er moet vast wel iets op de weg zijn, wat ik herken. Misschien vind ik dan een route naar huis.
Na een dag hard werken zwem ik naar de eetzaal voor een laat diner. Aan de lange tafel zitten al wat hoge bediendes te eten, de meesten hebben het eten bijna op. Ik ben laat vandaag. Ik ga aan het hoofd van de tafel zitten en zie dan dat de vaste plaats van Kenzo leeg is. Hij heeft vast al gegeten. Ik zie wel professor Keitilop zitten, die hem lesgeeft over politiek.
'Hoe deed Kenzo het vandaag in de les?' vraag ik, terwijl er een dampend bord voor me neer wordt gezet.
Keitilop wordt een beetje rood en kijkt snel naar beneden. 'Eh, hij is niet gekomen', zegt hij zacht.
'Niet gekomen?!'
'Hij kwam ook niet naar de lintjesknippen-les!' zegt een vrouw aan de andere kant van de tafel.
Woest kijk ik naar de bediende die net wijn voor me inschenkt. 'Is hij al wel hier geweest om te eten?'
De bediende schudt zijn hoofd.
'Waar is die jongen dan in hemelsnaam?' Ik eet snel een worteltje en sta dan op. 'Roep snel Perla bij me. Ik ben in mijn werkkamer.'
Ik zwem de kamer uit.
Ik zwem achter Zinzy aan naar huis. Ze is vrolijk en ik moet zeggen dat ik dat ook wel ben. We hebben zulke mooie schatten gevonden!
Onderweg zie ik een clownvis rondjes zwemmen en om zich heen kijken. Is dat niet Blaise? Ik zwem ernaar toe en zie dat het inderdaad Blaise is.
'Hoi Blaise!' zeg ik.
'Hoi? Wie ben jij?' vraagt Blaise een beetje verbaasd. O ja, ik was even vergeten dat ik vaak mensen ken die mij niet kennen. Zinzy vertelt heel veel, maar zelf kom ik nooit zo vaak buiten... Blaise kent geloof ik ook niet zo veel mensen, ik heb Zinzy nog niet vaak over hem gehoord...
'Ik ben Valeria, het zusje van Zinzy. Ben je soms verdwaald?'
'Ja, het werd al zo snel donker. Ik zoek iets dat ik herken, maar kan niets vinden.'
'Kun je me vertellen waar je woont? Misschien kan ik je helpen.'
'Ik woon in de gele anemonen naast de iets kleinere schelphuizen,' zegt Blaise hoopvol.
'Oh, die! Was die niet al heel lang onbewoond? Jij woont hier nog niet zo lang hè?'
'Nee, nog niet zo lang. Weet jij de weg?' vraagt Blaise. Volgens mij wil hij snel naar huis.
'Ja, die weet ik wel te vinden.'
Onderweg probeer ik nog wat te kletsen met Blaise, hij weet natuurlijk nog niet zo veel van mij. Ik vind het wel moeilijk hoor. Ik doe dat helemaal niet zo vaak. Gelukkig zijn we al snel bij het huis van Blaise. Ik zet hem af en ga dan zelf ook naar huis.
Hoofdstuk 3
Het is een rustige nacht in het onderwaterparadijs, of althans, nu nog wel. Want uit het niets schiet er een flits door de zee, die het water laat trillen. En net zo plots als het begon, houdt het trillen weer op. Twee wezens ontmoeten elkaar op de zeebodem. Zijn het.. haaien? Met een blik in hun ogen, die verraadt dat de twee niets goeds in de zin hebben, gaan ze op zoek naar, ja, naar wat eigenlijk? Als eerste komen ze bij de zandbulten, waar Ivy vredig ligt te slapen. Aaah, dat zal voldoende zijn om als eerste prooi te dienen!
Ivy schrikt wakker van een klappend geluid en ziet twee gigantische kaken voor zich. Maar voor ze weet wat er gebeurd, is het al voorbij en is er niets meer over van Ivy/Janicke1990 (BESCHERMENGEL) over.
De wezens trekken zich terug, een nieuwe flits volgt en dan is alles weer rustig. Een nieuwe dag begint..
Dag 2 begint en er opent een stemronde, stemmen kan t/m dinsdagavond 22u.
Zinzy
Ik word al vroeg wakker geschud, er gaat een trilling door de hele oceaanvloer. Hoewel ik niet weet wat het inhoud, besluit ik om mijn bed uit te gaan. Ik doe mijn haren snel in een staart en zwem naar de sportvelden. Daar heb ik met Chlöe afgesproken. Vandaag doen we een wedstrijd zwemmen. Wie het meeste rondjes kan zwemmen in een uur tijd.
Het is een spannende wedstrijd en niet veel later komt Kenzo ook even om een hoekje kijken om Chlöe aan te moedigen. Het is een nek aan nek wedstrijd, en uiteindelijk een gelijke stand. Lachend zwemmen we terug naar ons huis.
Nadat ik me thuis gewassen hebt, en rustig, lok voor lok, mijn haar aan het kammen bent. Komt Valeria mijn kamer binnen.
"Ivy is weg!" zegt ze.
"Huh? Ivy? Misschien is ze gewoon even een blokje om?" zeg ik.
"Nee, sinds de trilling van vanmorgen is er een telling geweest. Ze was er niet bij."
"Telling? Daar was ik ook niet bij."
"Kenzo had verteld dat hij jullie had gezien bij de sporthal."
"Ze komt vast wel weer terug Val," zeg ik, terwijl ik weer rustig verder ga met het kammen van mijn haar. Er zal toch zeker niets gebeurt zijn met haar? denk ik in mezelf.
Na de rare trilling en een wedstrijdje met Zinzy ga ik terug naar mijn huisje om me klaar te maken voor de rest van de dag.
Als ik mijn haren heb gewassen en mijn gekleurde staart heb gespoeld ga ik naar buiten.
Als ik richting paleis zwem hoor ik allemaal vissen en meerminnen praten over een vermiste Ivy, hoezo vermist ?
Dan zie ik in de verte een schim of heb ik het mis ?
misschien komt het door het rondjes zwemmen. Ik schenk er geen aandacht aan en zwem het paleis in.
Ik wist het, ik wist het, ik wist het.....
De koning kan zijn zoon niet aan, en wie kan er komen opdraven...
Juist, het zeepaardje....
Koning Philemon vertelt me heel opgewonden dat hij niet naar de lessen Politiek en Lintjes knippen is geweest.
En dat ie niet weet waar ie nu uithangt.
Nu, dat weet ik ook niet, ik ben geen helderziende, maar ik weet wel met wie.
Zijn vriendin natuurlijk.
"Sire, die jongen is zo rebels omdat hij veel te soft is opgevoed.
Dit is het resultaat. "
Ik zie het hoofd van de koning rood worden, en ik besluit rap door
te praten, voordat ie begint te fluiten....
"Hij is vastbesloten om van zijn vriendin zijn koningin te maken, dus waarom laat u haar niet deelnemen aan de lessen?
Uiteindelijk zal zij net zo goed lintjes moeten doorknippen en ik allerlei commitee's moeten deelnemen.
Voor zover ik het kan zien heeft zij een positief effect op hem, en baat het niet, schaden doet het zeker niet."
Ik laat de koning alleen om dit te overdenken, en ga naar mijn eigen vertrekken.
Ik lig in een heerlijk bedje van vers zeewier en slaap daardoor geweldig.
Het liefst heb ik elke nacht een schoon bedje, het zeewier ruikt dan nog zo heerlijk vers, maar helaas. 1 keer per week geniet ik er dus maar van.
Helaas word ik vroeg wakker geschud door een trilling door de hele oceaanvloer,
geen idee wat dat was?
Ik verzorg me zoals elke ochtend en zwem dan naar de ontbijtzaal.
Het valt me op dat er bedienden samen groepen en staat te smoezen.
Als ik vraag wat er aan de hand is, hoor ik dat ene Ivy vermist wordt.
Kom op zeg, het is een zeester... die verhuizen praktisch iedere maand.
Ik kon vannacht niet zo goed slapen. Nu ik Blaise heb ontmoet, heb ik eindelijk hoop op dat iemand mij wél ziet staan, al is Blaise ook niet zo'n prater. Heel de nacht heb ik liggen piekeren over van alles en nog wat.
's Ochtends wordt iedereen bij elkaar geroepen. Er is een telling. Dat gebeurt altijd na een onverwachte gebeurtenis zoals de schokken van vannacht.
Bij de telling blijkt dat Ivy, de zeester weg is. Sommigen smoezen over dat ze misschien wel is verhuisd, anderen over een ontvoering. Ik weet niet wat het is, maar ik ga toch even Zinzy zoeken om het te vertellen.
Ik zwem naar huis en vind Zinzy in haar kamer, al borstelend, of course.
"Ivy is weg!" zeg ik.
"Huh? Ivy? Misschien is ze gewoon even een blokje om?" zegt Zinzy, altijd weer overal gemakkelijk over denkend.
"Nee, sinds de trilling van vanmorgen is er een telling geweest. Ze was er niet bij."
"Telling? Daar was ik ook niet bij."
"Kenzo had verteld dat hij jullie had gezien bij de sporthal."
"Ze komt vast wel weer terug Val," zegt ze.
Cloë en Zinzy doen een wedstrijdje zwemmen op de sportvelden en ik moedig Cloë aan.
Ik ga daarna snel terug naar het paleis. Ik ken mijn grenzen en weet wanneer het tijd is om terug te gaan. Toch hoop ik dat ik mijn vader niet tegen kom. Hij weet nu vast dat ik mijn lessen niet heb gevolgd en dat ik de nacht doorgebracht heb met Cloë.
Ik zwem meteen naar de keuken om te kijken of er nog wat te bikken valt.
Ik sneak de keuken in voor ontbijt.
Hier en daar hoor ik wat gefluister over Ivy, dat zij vermist wordt. Ik weet niet wat ik ervan moet denken en zwem door naar de ontbijtzaal en probeer niet op te vallen. Hoe erg zal ik op mijn kop krijgen dat ik gisteren mijn lessen niet heb gevolgd?
Ik zie dat Perla naar mij toe komt.
'Oh nee, die komt vast met een preek'.
Midden in de nacht wordt ik wakker omdat er iets raars gebeurt. M'n hele bed staat te schudden! Wat gaaf! Niet veel later komt mijn moeder het kamertje binnen gezwommen.
"Kijk mama! Alles beweegt!"
Maar mama kijkt helemaal niet blij, ze kijkt bezorgd...
"Kom maar in mijn bed, Bubbels."
Blij hup-zwem ik achter haar aan. Ik snap niet waarom ze nou zo bezorgd kijkt, het is toch super cool?!
Door de zeebeving (ja, dat heeft mama mij verteld!) is er de volgende ochtend geen school. Dus ik ben vrij! Naja, vrij... Eerst moet ik met mama mee naar de telling. We moeten echt oneindig lang in de rij staan, maar gelukkig staat er een lieve vrouw voor ons met wie ik gezellig kan kletsen. En dan moet ik mee boodschappen doen. We moeten plankton kopen, en ik mag helpen met uitzoeken! Zie je wel dat ik best belangrijk ben.
Op weg naar huis hoor ik twee zeemeerminnen praten over een vermiste zeester. Ik spits mijn oren. Is Ivy weg?
Reacties
Langzaam en al neuriënd kam ik mijn lange haar.
Valeria zit achter mij en maakt soms een raar gebaar.
Haar negerend kam ik rustig door,
ze begint ook te neuriën het is echt geen gehoor.
Maar dan is Chlöe daar!
Een vrolijke meid,
ze pakt haar gitaar.
En samen zingen we over blijheid.
Het duurt niet lang voor alle meermannen staan te kijken,
En van onze zangkunsten bezwijken.
Een meerman en koning van de zee. Zijn tijd van regeren zit er echter bijna op en dus is hij druk bezig met het opleiden van zijn zoon. Hij straalt flink wat gezag uit, maar is stiekem een onwijze softie.
Kenzo kijkt Chloë nog even na als ze wegzwemt. Ongeduldig zeg ik: 'Nu je er eindelijk bent, gaan we meteen beginnen. Er staat weer veel op het programma vandaag.'
'Heeft u nog iets nodig, Sire?' vraagt Perla.
'Nee, je kunt gaan. Kom, Kenzo.' We zwemmen samen naar de troonzaal. De schoonmakers die daar aan het werk zijn stuur ik weg met een knik van mijn hoofd.
Als we alleen zijn, zeg ik: 'Dit gedrag van jou kan niet langer. Twee uur te laat komen is ONacceptabel, zeker voor een toekomstige koning! Je laat je veel te veel afleiden door dat meisje. Je zou je daar nu helemaal niet mee bezig moeten houden. Denk eens aan je toekomst, aan het rijk dat jij straks moet regeren als ik het niet meer kan! Dát is belangrijk, verder niets! Er is dus geen enkele reden voor jou om te laat te komen op je lessen.'
Philemon:'Dit gedrag van jou kan niet langer. Twee uur te laat komen is ONacceptabel, zeker voor een toekomstige koning! Je laat je veel te veel afleiden door dat meisje etc. etc.
Dat laatste hoor ik niet eens meer. Wat een gezeik.
'JAAAAA!', roep ik hard om de preek te onderbreken.
'Chill man, ik ben er toch? Niet zo moeilijk doen. Jeeezz'. :roll:
Ik rol mijn ogen. Alsof ik echt zit te wachten op zo'n saaie les. Hij snapt toch ook wel dat ik liever loop te chillen met mijn vriendin. Ik ben nog jong. Ik leer het heus wel ... een keer :roll:
Ik ben toch nog lang geen koning. Waarom doet doet die ouwe zo moeilijk, hij is toch ook ooit jong geweest?
Het ‘domme blondje’ onder de meerminnen. Ze is altijd hyperactief en vrolijk, behoorlijk naïef, maar wel heel erg lief.
Ik ben net klaar met het plukken van een aantal prachtige bloemen en zet ze in mijn kleine huisje in een vaas. 'Oh wacht, water!' zeg ik en leg de bloemen neer. Dan pak ik de vaas op zwier er twee, drie rondjes mee en zet hem opnieuw gevuld terug op de tafel. 'Zo, veel beter,' zeg ik en zet de bloemen erin.
Dan hoor ik opeens klepperen van schelpjes. Ik zucht even, wat is dat toch altijd een mooi geluid.
Wacht.. dat zijn de schelpjes bij de deur, er staat iemand (de deurbel dus :P). Snel zwem ik erheen en maak de deur open.
Een roodstaart papegaaivis. En een schatje. Ze is heel onschuldig en speels, een tikkeltje goedgelovig. Ze wil alles nog ontdekken, dit nieuwsgierige guppy.
Onderweg naar school bots ik nog bijna tegen Valeria aan, die een liedje zwemt te zingen. Dan kan ik eindelijk het klaslokaal inglippen. Snel zoek ik mijn plekje. Ik hoop echt dat de juf me niet gezien heeft!
"Bubbels, waar kom jij vandaan?"
Oeps, toch wel...
Iedere ochtend kom ik weer tot dezelfde conclusie: school is saai. Er is buiten zoveel meer te beleven, te zien en te ontdekken! Ik zou veel liever gewoon rondzwemmen. Daar leer je toch ook veel van? Waarom moet ik leren rekenen?
Als ik groot ben, dan trouw ik gewoon met een zeemeermin. En dan wordt ik brandweerman. Onder water. Dus dan heb ik het lekker rustig. Daarvoor hoef ik toch geen tafels te kennen?!
Nog een waternimf, maar het tegenovergestelde van haar zus. Het lelijke eendje van de familie, zo te zeggen. Daardoor is ze vrij onzeker en verlegen.
Als ik bij Yasmin aankom beweeg ik de schelpjes. Ze komt naar de deur toe en kijkt even moeilijk, maar laat me binnen.
'Hoi Yasmin,' zeg ik, 'ik moet even stoom afblazen hoor, sorry.'
'Wat is er gebeurd dan?'
'Wat denk je. Zinzy. Ik word helemaal gestoord van haar. Altijd maar zingen, haren borstelen, mooi zijn. En ik? Ik zit daar maar...'
Yasmin kan soms dan wel een beetje naïef zijn, ze is tenminste wel heel lief. Ze vrolijkt me op en we besluiten naar buiten te gaan.
mijn tumblr
Ze is de vriendin van Kenzo, een mooie meermin. Ze is grappig en een beetje rebels, sleept haar vriendje al gauw mee in haar spontane ideeën.
Als ik bij Zinzy ben zingen we leuke liedjes, al snel komen er een hele boel zeemeermannen kijken, ik kleur licht roze en stop met zingen en gitaar spelen.
"Waarom stop je? " vraagt Zinzy me een beetje beduusd.
"Ik hou niet zo van de aandacht van al die mannen, ik heb al een vriendje, een hele leuke".
"ach je moet je niet zoveel aantrekken van die zeemeermannen". Zij heeft makkelijk praten denk ik nog bij mezelf.
"Zullen we naar Valeria en Yasmin gaan ? misschien kunnen we met z'n alle op ontdekkingsreis? "
"Dat is goed, maar we kunnen niet te dicht naar het oppervlak want het is vloed"
"ja weet ik"
en samen zwemmen we naar Yasmin haar huisje.
Zodra mijn vader weg is komt professor Saai naar binnen :roll:
Hij is een trouwe dienaar van mijn vader en de meest slaapverwekkende man die je maar kunt bedenken.
Hij begint meteen uit een heel dik stoffig boek de geschiedenis van de troonopvolging en het koninkrijk op te dreunen. Na een half uur geeft hij mij een stapel opdrachten.
'Deze moeten uiterlijk 5 uur bij mij ingeleverd worden!'
Ik staar naar de stapel en blader het door. Er komt geen einde aan de opdrachten!
Ik stuur een whatsapp naar Cloe met mijn binnengesmokkelde IPhishV (het allernieuwste model).
Hey babe! Wat ben jij aan het doen? Ik verveel me hier te pletter!
Wat leuks doen vanavond? ......
Of nu?
F*ck it, ik ga hier niet langer zitten.
Ik zwam naar het raam, open het en sneak naar buiten.
Ze kunnen het vergeten!!!!
Ik geniet van de vrijheid terwijl ik het paleis ontvlucht.
Een zeester. De roddelmuts van het onderwaterrijk. Ze is ontzettend lief en heeft het vermogen om iedereen zich thuis te laten voelen.
Ik besluit bij mezelf wat rond te gaan zwemmen in de buurt, op zoek naar nog wat leuke roddels.
Ik zie Kenzo al struikelend door het raam het paleis ontvluchten, Chloë zingt hier en daar wat vals en Bubbels die weer eens niet om zich heen kijkt.
'Wat een saaie dag' denk ik bij mezelf. Ik besluit nog verder te gaan zoeken en laat alles voor wat het is.
Wat zijn het toch ook schatten, mijn onderwatervrienden!
Het zeepaardje. De trouwe hulp van de koning en ook de boodschapper van het volk. Hij is georganiseerd en een megaperfectionist. Leeft voor de regels en wetgeving.
Philemon bekommert zich om Kenzo, en ik vraag of ie nog wat nodig heeft.
'Nee, je kunt gaan. Kom, Kenzo.' zegt hij dan.
Ook goed, ik heb nog veel te doen vandaag.
Eerst check ik de kamervisjes, die de bedden vandaag moeten verschonen.
En het zeewier moet overal vervangen worden.
Een rotklus, want het gaat heel snel in de knoop.
Daarna ga ik naar de keukens. Onderweg kom ik langs de balustrade.
Daar had Kenzo vorige week een "ongelukje" waardoor er een stuk
vanaf is gebroken, maar er is een hamerhaai alles netjes aan het maken zie ik.
En ook in de keuken is alles onder controle. Ik zie dat ook de potvissen
druk zijn met eten inmaken.
Ik besluit een stukje te gaan zwemmen en van de natuur te genieten.
Ik moet aan mijn bloeddruk denken, die was de laatste controle wat hoog.
Onderweg hoor ik iemand een alleraardigst liedje neuriën.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=lw64Lojfxp0#t=9s
Helemaal in mijn sas zwem ik terug naar het paleis, maar... zie ik dat nou goed??
Ik knipper nog een paar keer, maar het is echt Kenzo die door een raam naar buiten zwemt!
Some angels choose fur instead of wings
Nog een waternimf, maar het tegenovergestelde van haar zus. Het lelijke eendje van de familie, zo te zeggen. Daardoor is ze vrij onzeker en verlegen.
Net als Yasmin en ik onderweg naar buiten gaan bewegen de schelpjes weer.
'Yasmin? Varleria?'
Oh god, denk ik, alleen die stem al geeft me rillingen. Yasmin laat Zinzy helaas toch binnen, Chloë blijkt er ook bij te zijn.
'Ze waren zeker op zoek naar Yasmin', denk ik, 'ik ga wel weg.'
Als ik weg probeer te zwemmen steekt Chloë haar staart uit om mij heen.
'Waarom ga je nou weg?' vraagt ze, 'blijf!'
Huh? willen ze mij erbij hebben?
Chloë vertelt dat ze zin heeft in avontuur. Zo te zien ziet Yasmin het wel zitten, en ook Zinzy was voor de verandering het haren kammen eens zat. Als ze mij aankijken twijfel ik, maar dan zeg ik toch maar 'ja'.
Met z'n vieren gaan we naar buiten.
mijn tumblr
Ze is de vriendin van Kenzo, een mooie meermin. Ze is grappig en een beetje rebels, sleept haar vriendje al gauw mee in haar spontane ideeën.
Als we met z'n vieren aan het zwemmen zijn en buiten de poorten van het paleis gaan,
krijg ik een berichtje van Kenzo. Hij wilt wat gaan doen.
Ik weet dat mijn vriendinnen hem wel aardig vinden maar toch stuur ik hem dat ik al op avontuur ben, maar dat we vanavond wel wat kunnen gaan doen.
Als we bij de verborgen vallei zijn gaan we op zoek naar leuke spulletjes, ik heb mijn tasje om gedaan en alles wat ik tegenkom stop ik erin voor mijn verzameling in de grot ( ariel (: )
Als ik voorbij iets heel moois glimmend zwem roep ik de andere en samen zwemmen we er naar toe, wat zal het zijn ?
Het is Valeria die voor de deur staat. Wat gezellig! Dan schiet me iets te binnen wat ik nog moest doen vandaag, maar wat het is, dat kan ik niet meer bedenken. Ach, het zal ook wel niet belangrijk zijn, denk ik en laat Valeria binnen.
'Hoi Yasmin,' zegt ze, 'ik moet even stoom afblazen hoor, sorry.'
'Wat is er gebeurd dan?' vraag ik nieuwsgierig
'Wat denk je. Zinzy. Ik word helemaal gestoord van haar. Altijd maar zingen, haren borstelen, mooi zijn. En ik? Ik zit daar maar...'
‘Ach meisje toch,’ zeg ik en sla mijn armen om haar heen. ‘Trek het je niet aan. Jij ben veel beter in zoveel andere dingen. Waaronder lief zijn,’ zeg ik en lach.
Ik stel voor om samen eens lekker een eindje te gaan zwemmen, gewoon buiten de poorten van de stad. Valeria ziet het wel zitten en we maken aanstalten om te vertrekken. Maar dan gaan mijn schelpjes opeens weer. ‘Wacht ff,’ zeg ik en maak de deur open. Daar staan Zinzy en Chloë. Wat gezellig zeg! Een beetje de zorgen van Val vergeten maak ik de deur open. Valeria kijkt even raar, waardoor er vaag in mijn hoofd iets gaat rinkelen en dan maakt ze aanstalten om we te zwemmen. Chloë houdt haar tegen.
‘Waarom ga je nou weg?’ vraagt ze. ‘Blijf!’
Ik knik Valeria bemoedigend toe en gelukkig stemt ze toe. Wat een gezelligheid! Met z’n vieren zwemmen we naar buiten en we besluiten buiten de poorten eens op zoek te gaan naar allerlei leuke dingen. Als we bij de verborgen vallei zijn gaan we op zoek naar leuke spulletjes. Ik zie al een aantal prachtige parels liggen die de oesters uitgespuugd hebben en raap ze op. Ik ben mezelf net in een grote parel aan het bewonderen en gekke bekken aan het trekken als Chloë opeens roept. Ze heeft iets glimmends gevonden.
Met z’n vieren zwemmen we ernaartoe en het blijkt een reusachtige spiegel op pootjes te zijn. Er zit helaas wel een ***** barst in, maar hij is zo groot dat je jezelf erin kan zien. Wauw wat mooi! Ik laat de parels in mijn tasje glijden en begin er omheen te zwemmen. Waar zou deze vandaan komen? Ik zie nergens een groot schip in de buurt. Wanneer ik ‘m beter bekijk zie ik dat we er wel heel erg raar in uitzien. Zo dik ben ik toch niet? ‘Ehm, meiden, ik zou die snoepjes die ik bij mij thuis heb maar niet meer eten. Ik ben opeens minstens vijf kilo zwaarder!’ zeg ik en wijs naar mijn spiegelbeeld. Dan snik ik een paar keer, dat kan toch niet!
Bubbels
Een roodstaart papegaaivis. En een schatje. Ze is heel onschuldig en speels, een tikkeltje goedgelovig. Ze wil alles nog ontdekken, dit nieuwsgierige guppy.
Dan is het toch eindelijk lunchpauze. Pff, wat kan die juf praten! Ik vind taal helemaal niet leuk, ik ga veel liever buiten spelen.
Snel zwem ik naar buiten.
"Wel op tijd terug zijn, hè, Bubbels!", roept de juf me nog na. Jaja... Om thuis te komen moet ik langs het paleis. Het is groot en indrukwekkend, en... Huh? Wat doet Kenzo nou? Ik ga op hem af.
"Wat doe je?"
"Ik ga weg."
"Waarheen?"
"Weet ik veel. Gewoon, weg van die saaie lessen."
"Oh."
Even zwem ik stilletjes naast hem.
"Maar wat ga je dan doen?"
"Beetje rondzwemmen. Ga je mee?"
"Ik moet zo weer naar school..."
We zijn bij mijn huisje aangekomen en ik houd stil.
"Oké, wat jij wil. Doei Bubbels!"
"Doeg!"
Vrolijk zwaai ik hem na met mijn vin en ga dan naar binnen.
"Mag ik nog even buiten spelen?"
"Natuurlijk. Maar wel op tijd terug zijn voor het eten, schat!"
Na een lange middag op school ben ik blij dat ik eventjes naar buiten kan. Wat zal ik eens gaan doen?
Als professor Staai is aangekomen voor de geschiedenisles met Kenzo, zwem ik de troonzaal weer uit. Onderweg kom ik langs de keuken, de deur staat open. Op het aanrecht staat een beeldschone ananas. Niemand kijkt mijn kant op. Zal ik...?
Nee. Ik moet wachten tot de lunch. Snel zwem ik verder, naar mijn kantoor. Op mijn bureau ligt mijn werk voor de dag al te wachten. Ik ga zitten en pak het bovenste dossier: de uitslag van een onderzoek naar asbest in woonschelpen. Ik kan me niet op de cijfers concentreren, ik moet meteen weer aan Kenzo denken.
Ik hoopte dat ik deze keer tot hem zou doordringen, of dat we op zijn minst een goed gesprek zouden hebben, maar uit zijn reactie van vanmorgen bleek wel dat hij nog steeds niet begrijpt dat ik gelijk heb. Wat moet ik toch met hem... Ik weet dat het een goede jongen is, maar de laatste tijd zie ik er zo weinig van. Waarom kan hij niet wat serieuzer zijn?
Ik leun op mijn bureau met mijn handen in mijn haar. Ik weet altijd overal een antwoord op, maar ik weet niet wat ik met mijn eigen zoon aan moet.
De dag vloog voorbij en de nacht valt al in. Maar er dreigt gevaar, ook al weten de zeebewoners dit nog niet..
Nacht 1 begint, de haaien, beschermengel, heks, dorpsgek, cupido en geliefden krijgen mail.
Het wordt alweer donker. Snel zwem ik richting een zandbult om mijn oogjes toe te doen. Net wanneer ik mijn nopjes vast wil kleven aan dat prachtige zachte zand, zwemt Kenzo langs. 'Hmm' denk ik bij mezelf, 'hij komt vandaag wel erg kribbig over. Het lijkt wel alsof hij iets van plan is deze nacht'.
Ik kijk nog een laatste keer om me heen en besluit dat het veilig is om te gaan slapen.
We zien veel mooie dingen onderweg. Chloë was zo slim om haar tasje om te doen, dus we kunnen van alles meenemen. We vinden ontzettend mooie parels en ik vind ook nog een hoop mooie schelpjes (onbewoond natuurlijk) om een ketting van te maken.
Net als ik nog een schelpje pak, roept Chloë dat ze iets heeft gevonden. Het is een grote spiegel met een grote barst. Yasmin kijkt al om zich heen:
'Hoe kan dat nou? Waar komt 'ie vandaan?' vraagt ze.
Ik heb geen idee, maar het kan me ook niet zo veel schelen. Eigenlijk vind ik de spiegel helemaal niet zo leuk, want dan kan iedereen zien dat Zinzy veel mooier is dan ik. Gelukkig worden de anderen de spiegel ook snel zat.
Als we van de spiegel weg zwemmen zien we dat het al een beetje donker begint te worden.
'Ik weet niet wat jullie doen, maar ik blijf liever niet zo laat nog buiten de poorten van het paleis,' zeg ik, 'zullen we weer wat meer richting huis gaan?'
De anderen stemmen in en we gaan richting het paleis.
mijn tumblr
In het paleis aangekomen zwemt iedereen terug naar hun huisjes, onderweg kom ik Kenzo tegen.
"He sweetie, hoe waren je lessen? "
"Ik ben eerder weg gegaan"
"o" hmm dat was ook niet de bedoeling denk ik bij mezelf, maar wat zou het ook, hij moet het zelf weten, morgen weer nieuwe ronde nieuwe kansen.
"wil je mee naar mijn huisje?" vraag ik op mijn allerliefst.
"tuurlijk, met jou altijd"
en rustig zwemmen we naar mijn huisje. Hand in hand natuurlijk.
Samen met Chloë, Yasmin en Valeria gaan we op avontuur. Nadat we bij een groot gezonken schip zijn aangekomen, begint iedereen meteen met schatzoeken. Zelf ga ik op avontuur en verken de rest van het schip. Opzoek naar verborgen juwelen. Titanic zie ik staan op de romp van het schip. Ik zwem naar binnen. Verstopt onder veel alg zie ik wat glinsteren. Ik twijfel geen seconde en zwem er op af. Wat daar ligt is een mooie grote diamanten ketting! Ik doe hem om en zwem terug naar de meiden.
Het word al donker, Valeria stelt voor dat we weer terug gaan.
"We waren toch op avontuur?" zeg ik, "Kom, we blijven hier en genieten van de natuur!"
Chlöe twijfelt eerst nog, "Nee Zinzy, laten we terug gaan."
"Ja, het is veelste gevaarlijk hier 's nachts," voegt Yasmin er aan toe. Dan maar terug naar het paleis.
"Wow, Zinzy, waar heb je die ketting vandaan?" vraagt Chlöe jaloers.
"Gevonden in het schip," antwoord ik, "ik vind hem hartstikke hip!"
"Pas maar op dat je hem niet kwijt raakt," zegt Valeria zuchtend.
"Dat komt wel goed!" zeg ik, vol goede moed.
Zodra we aangekomen zijn in het paleis zwemt Clöe meteen naar Kenzo toe.
Ik zwem al neuriënd terug naar ons huis. Valeria zwemt er achter aan.
"Ah, wauw. Ik kan niet wachten op terug te gaan morgen!" zeg ik enthousiast. Wat voor schatten liggen er nog meer verborgen?
Vandaag ben ik op zoek gegaan naar een baan. Ik ben naar het uitzendbureau geweest, maar ze hadden niks voor me. Er was nog wel een werkgever die op zoek was naar een verkeersregelaar, maar dat lijkt me drie keer niks.
Als ik de weg naar huis neem, merk ik dat het al vrij donker is. Ik besluit om snel naar huis te zwemmen.
De weg is vrij moeilijk te bepalen in het donker, dus weet ik niet waar ik naar toe moet zwemmen om thuis te komen. Ik word een beetje bang van het idee dat ik verdwaald zou zijn.
Vanuit mijn linkerooghoek zie ik een zandbult, er zit een zeester aan vastgekleefd. Zal ik aan haar vragen hoe ik thuis moet komen? Nee, ze slaapt vast en ze weet vast niet hoe ik moet zwemmen om thuis te komen.
Uiteindelijk kies ik er toch voor om de weg zelf te vinden. Er moet vast wel iets op de weg zijn, wat ik herken. Misschien vind ik dan een route naar huis.
'Hoe deed Kenzo het vandaag in de les?' vraag ik, terwijl er een dampend bord voor me neer wordt gezet.
Keitilop wordt een beetje rood en kijkt snel naar beneden. 'Eh, hij is niet gekomen', zegt hij zacht.
'Niet gekomen?!'
'Hij kwam ook niet naar de lintjesknippen-les!' zegt een vrouw aan de andere kant van de tafel.
Woest kijk ik naar de bediende die net wijn voor me inschenkt. 'Is hij al wel hier geweest om te eten?'
De bediende schudt zijn hoofd.
'Waar is die jongen dan in hemelsnaam?' Ik eet snel een worteltje en sta dan op. 'Roep snel Perla bij me. Ik ben in mijn werkkamer.'
Ik zwem de kamer uit.
Ik zwem achter Zinzy aan naar huis. Ze is vrolijk en ik moet zeggen dat ik dat ook wel ben. We hebben zulke mooie schatten gevonden!
Onderweg zie ik een clownvis rondjes zwemmen en om zich heen kijken. Is dat niet Blaise? Ik zwem ernaar toe en zie dat het inderdaad Blaise is.
'Hoi Blaise!' zeg ik.
'Hoi? Wie ben jij?' vraagt Blaise een beetje verbaasd. O ja, ik was even vergeten dat ik vaak mensen ken die mij niet kennen. Zinzy vertelt heel veel, maar zelf kom ik nooit zo vaak buiten... Blaise kent geloof ik ook niet zo veel mensen, ik heb Zinzy nog niet vaak over hem gehoord...
'Ik ben Valeria, het zusje van Zinzy. Ben je soms verdwaald?'
'Ja, het werd al zo snel donker. Ik zoek iets dat ik herken, maar kan niets vinden.'
'Kun je me vertellen waar je woont? Misschien kan ik je helpen.'
'Ik woon in de gele anemonen naast de iets kleinere schelphuizen,' zegt Blaise hoopvol.
'Oh, die! Was die niet al heel lang onbewoond? Jij woont hier nog niet zo lang hè?'
'Nee, nog niet zo lang. Weet jij de weg?' vraagt Blaise. Volgens mij wil hij snel naar huis.
'Ja, die weet ik wel te vinden.'
Onderweg probeer ik nog wat te kletsen met Blaise, hij weet natuurlijk nog niet zo veel van mij. Ik vind het wel moeilijk hoor. Ik doe dat helemaal niet zo vaak. Gelukkig zijn we al snel bij het huis van Blaise. Ik zet hem af en ga dan zelf ook naar huis.
mijn tumblr
Het is een rustige nacht in het onderwaterparadijs, of althans, nu nog wel. Want uit het niets schiet er een flits door de zee, die het water laat trillen. En net zo plots als het begon, houdt het trillen weer op. Twee wezens ontmoeten elkaar op de zeebodem. Zijn het.. haaien? Met een blik in hun ogen, die verraadt dat de twee niets goeds in de zin hebben, gaan ze op zoek naar, ja, naar wat eigenlijk? Als eerste komen ze bij de zandbulten, waar Ivy vredig ligt te slapen. Aaah, dat zal voldoende zijn om als eerste prooi te dienen!
Ivy schrikt wakker van een klappend geluid en ziet twee gigantische kaken voor zich. Maar voor ze weet wat er gebeurd, is het al voorbij en is er niets meer over van Ivy/Janicke1990 (BESCHERMENGEL) over.
De wezens trekken zich terug, een nieuwe flits volgt en dan is alles weer rustig. Een nieuwe dag begint..
Dag 2 begint en er opent een stemronde, stemmen kan t/m dinsdagavond 22u.
Ik word al vroeg wakker geschud, er gaat een trilling door de hele oceaanvloer. Hoewel ik niet weet wat het inhoud, besluit ik om mijn bed uit te gaan. Ik doe mijn haren snel in een staart en zwem naar de sportvelden. Daar heb ik met Chlöe afgesproken. Vandaag doen we een wedstrijd zwemmen. Wie het meeste rondjes kan zwemmen in een uur tijd.
Het is een spannende wedstrijd en niet veel later komt Kenzo ook even om een hoekje kijken om Chlöe aan te moedigen. Het is een nek aan nek wedstrijd, en uiteindelijk een gelijke stand. Lachend zwemmen we terug naar ons huis.
Nadat ik me thuis gewassen hebt, en rustig, lok voor lok, mijn haar aan het kammen bent. Komt Valeria mijn kamer binnen.
"Ivy is weg!" zegt ze.
"Huh? Ivy? Misschien is ze gewoon even een blokje om?" zeg ik.
"Nee, sinds de trilling van vanmorgen is er een telling geweest. Ze was er niet bij."
"Telling? Daar was ik ook niet bij."
"Kenzo had verteld dat hij jullie had gezien bij de sporthal."
"Ze komt vast wel weer terug Val," zeg ik, terwijl ik weer rustig verder ga met het kammen van mijn haar. Er zal toch zeker niets gebeurt zijn met haar? denk ik in mezelf.
Na de rare trilling en een wedstrijdje met Zinzy ga ik terug naar mijn huisje om me klaar te maken voor de rest van de dag.
Als ik mijn haren heb gewassen en mijn gekleurde staart heb gespoeld ga ik naar buiten.
Als ik richting paleis zwem hoor ik allemaal vissen en meerminnen praten over een vermiste Ivy, hoezo vermist ?
Dan zie ik in de verte een schim of heb ik het mis ?
misschien komt het door het rondjes zwemmen. Ik schenk er geen aandacht aan en zwem het paleis in.
Ik wist het, ik wist het, ik wist het.....
De koning kan zijn zoon niet aan, en wie kan er komen opdraven...
Juist, het zeepaardje....
Koning Philemon vertelt me heel opgewonden dat hij niet naar de lessen Politiek en Lintjes knippen is geweest.
En dat ie niet weet waar ie nu uithangt.
Nu, dat weet ik ook niet, ik ben geen helderziende, maar ik weet wel met wie.
Zijn vriendin natuurlijk.
"Sire, die jongen is zo rebels omdat hij veel te soft is opgevoed.
Dit is het resultaat. "
Ik zie het hoofd van de koning rood worden, en ik besluit rap door
te praten, voordat ie begint te fluiten....
"Hij is vastbesloten om van zijn vriendin zijn koningin te maken, dus waarom laat u haar niet deelnemen aan de lessen?
Uiteindelijk zal zij net zo goed lintjes moeten doorknippen en ik allerlei commitee's moeten deelnemen.
Voor zover ik het kan zien heeft zij een positief effect op hem, en baat het niet, schaden doet het zeker niet."
Ik laat de koning alleen om dit te overdenken, en ga naar mijn eigen vertrekken.
Ik lig in een heerlijk bedje van vers zeewier en slaap daardoor geweldig.
Het liefst heb ik elke nacht een schoon bedje, het zeewier ruikt dan nog zo heerlijk vers, maar helaas. 1 keer per week geniet ik er dus maar van.
Helaas word ik vroeg wakker geschud door een trilling door de hele oceaanvloer,
geen idee wat dat was?
Ik verzorg me zoals elke ochtend en zwem dan naar de ontbijtzaal.
Het valt me op dat er bedienden samen groepen en staat te smoezen.
Als ik vraag wat er aan de hand is, hoor ik dat ene Ivy vermist wordt.
Kom op zeg, het is een zeester... die verhuizen praktisch iedere maand.
Some angels choose fur instead of wings
Ik kon vannacht niet zo goed slapen. Nu ik Blaise heb ontmoet, heb ik eindelijk hoop op dat iemand mij wél ziet staan, al is Blaise ook niet zo'n prater. Heel de nacht heb ik liggen piekeren over van alles en nog wat.
's Ochtends wordt iedereen bij elkaar geroepen. Er is een telling. Dat gebeurt altijd na een onverwachte gebeurtenis zoals de schokken van vannacht.
Bij de telling blijkt dat Ivy, de zeester weg is. Sommigen smoezen over dat ze misschien wel is verhuisd, anderen over een ontvoering. Ik weet niet wat het is, maar ik ga toch even Zinzy zoeken om het te vertellen.
Ik zwem naar huis en vind Zinzy in haar kamer, al borstelend, of course.
"Ivy is weg!" zeg ik.
"Huh? Ivy? Misschien is ze gewoon even een blokje om?" zegt Zinzy, altijd weer overal gemakkelijk over denkend.
"Nee, sinds de trilling van vanmorgen is er een telling geweest. Ze was er niet bij."
"Telling? Daar was ik ook niet bij."
"Kenzo had verteld dat hij jullie had gezien bij de sporthal."
"Ze komt vast wel weer terug Val," zegt ze.
Laten we het hopen...
mijn tumblr
Cloë en Zinzy doen een wedstrijdje zwemmen op de sportvelden en ik moedig Cloë aan.
Ik ga daarna snel terug naar het paleis. Ik ken mijn grenzen en weet wanneer het tijd is om terug te gaan. Toch hoop ik dat ik mijn vader niet tegen kom. Hij weet nu vast dat ik mijn lessen niet heb gevolgd en dat ik de nacht doorgebracht heb met Cloë.
Ik zwem meteen naar de keuken om te kijken of er nog wat te bikken valt.
Ik sneak de keuken in voor ontbijt.
Hier en daar hoor ik wat gefluister over Ivy, dat zij vermist wordt. Ik weet niet wat ik ervan moet denken en zwem door naar de ontbijtzaal en probeer niet op te vallen. Hoe erg zal ik op mijn kop krijgen dat ik gisteren mijn lessen niet heb gevolgd?
Ik zie dat Perla naar mij toe komt.
'Oh nee, die komt vast met een preek'.
Midden in de nacht wordt ik wakker omdat er iets raars gebeurt. M'n hele bed staat te schudden! Wat gaaf! Niet veel later komt mijn moeder het kamertje binnen gezwommen.
"Kijk mama! Alles beweegt!"
Maar mama kijkt helemaal niet blij, ze kijkt bezorgd...
"Kom maar in mijn bed, Bubbels."
Blij hup-zwem ik achter haar aan. Ik snap niet waarom ze nou zo bezorgd kijkt, het is toch super cool?!
Door de zeebeving (ja, dat heeft mama mij verteld!) is er de volgende ochtend geen school. Dus ik ben vrij! Naja, vrij... Eerst moet ik met mama mee naar de telling. We moeten echt oneindig lang in de rij staan, maar gelukkig staat er een lieve vrouw voor ons met wie ik gezellig kan kletsen. En dan moet ik mee boodschappen doen. We moeten plankton kopen, en ik mag helpen met uitzoeken! Zie je wel dat ik best belangrijk ben.
Op weg naar huis hoor ik twee zeemeerminnen praten over een vermiste zeester. Ik spits mijn oren. Is Ivy weg?