Na bijna een uur heen en weer lopen over de catwalk vallen mijn voeten er bijna af, maar... Ik kan nu wel een beetje op hakken lopen! Goed genoeg om niet om te vallen tijdens de missverkiezing, in ieder geval.
Dan komt Stacy het podium op. Ze neemt Jessica apart en zegt dat we allemaal moeten blijven wachten. Een tijdje later komt ze terug. Alleen. Huh?
"Oké, jullie zullen je vast afvragen waarom Jessica niet bij me is. Dat ligt een beetje ingewikkeld, maar het komt erop neer dat we erachter zijn gekomen dat ze, uhm, een speciale relatie had met één van onze juryleden en daarom is ze gevraagd de competitie te verlaten."
Wat ze verder nog zegt hoor ik niet meer. Wat? Een relatie met één van de juryleden? Huh?
Als ik merk dat iedereen begint te praten en wegloopt, ren ik snel achter ze aan. Ik stoot Nicky aan.
"Wat zei ze verder nog? Wat gaan we doen?"
"We gaan eten in het hotel en daarna gaan we naar een feest in een nachtclub."
"Sorry, ik was een beetje afgeleid."
Na het eten spring ik snel onder de d.ouche. Pff, ik heb wel zere voeten van die hakken... Dan sta ik voor de kast. Wat moet ik nou aandoen? Zo vaak ga ik niet uit. Wat draag je naar een nachtclub? Helemaal eentje waar een "V.I.P area" is. Uiteindelijk besluit ik een simpel zachtoranje jurkje aan te trekken. Het is vrij kort, maar niet te kort, en van een mooie stof gemaakt, waardoor het niet ordinair is. Dit moet kunnen. Nu nog schoenen. Hakken zijn echt geen optie, no way dat ik dat vol ga houden. Dan maar weer sandaaltjes. Nog wat make-up, m'n haar los en ik ben klaar om te gaan!
Meaghan
Nadat we de Catwalk les van Miss Jay (zie ANTM) weer hebben overleefd. Sta ik nog even wat na te praten met Dahlia.
"Je jurk is weer gemaakt hoor!" zeg ik enthousiast.
"Dat is mooi. echt heel erg bedankt," antwoord ze.
"Geen dank hoor. Ik vind het leuk om te doen. Weet jij al wat je aan doet vanavond?"
"Nee, nog geen idee. Jij"
"Ik heb gisterenavond een nieuw cocktail jurkje gemaakt. Dus ik denk dat ik die maar eens aan ga doen." Dahlia lacht.
"Lekker makkelijk, je kan precies maken waar je zin in hebt." We praten nog even verder, en krijgen vervolgens de mededeling dat Jessica de groep heeft moeten verlaten.
Geschokt sta ik nog even te praten met de andere meiden, maar al vrij snel besluit iedereen zich klaar te gaan maken voor de avond.
Ik doe mijn nieuwe jurkje aan. Het is een rood strapless jurkje, met over elkaar vallende laagjes stof. Na lang twijfelen besluit ik om mijn zwarte bikerboots er onder aan te doen. Mijn haren gaan in een curly mohawk, rode lippenstift. Clutch met spikes. En klaar. Zodra ik beneden in de lobby aankom, zie ik dat er al wat meiden klaar zijn.
Gisterenochtend heb ik rustig het stadje verkend en heb ik een paar souvenirtjes gekocht. Waaronder een leuke sneeuwbol met een uiltje erin. Ook heb ik een leuk outfitje gekocht, wat bestaat uit een oranje truitje en een geruit rokje. Naast die outfit, heb ik ook een prachtig geel jurkje gekocht. Dat jurkje kan ik dragen voor het geval we een keer met de meiden uitgaan naar een club, wat volgens mij wel op het programma staat.
Diezelfde middag hebben we geoefend op het lopen op een catwalk. Ik vind zelf dat ik nog een hoop oefening kan gebruiken, voornamelijk omdat ik gisteren voor het eerst op een catwalk heb gelopen.
Mijn voeten deden van eergisteren nog wel zeer en dat werd er ook niet beter op doordat de hakken weer aangetrokken moesten worden. En ik had zelfs nog de kortste hakken van alle meiden aan.
Op een gegeven moment kwam Stacy, de productie-assistente, het podium op om iets te vertellen over Jessica, één van de deelneemsters. Stacy vertelde dat Jessica was gediskwalificeerd, omdat ze een soort speciale relatie had met één van de juryleden. Dat kan natuurlijk niet.
Zoals mijn gevoel al voorspelde, gaan we vanavond uit. 'Yes! Ik heb er nu al zin in om het gele jurkje aan te trekken,' bedenk ik me.
Mijn haar en pony kam ik goed door en als finishing touche doe ik twee zonnebloem-haarspeldjes in mijn haar. Zo blijft mijn haar de hele avond goed vast zitten.
'Op naar de club!' zeg ik tegen mezelf.
De catwalk les was een eitje.
Het commentaar was een stuk prettiger dan dat van Bryce en Winston.
En binnen dit groepje deed ik het erg goed, al zeg ik het zelf.
Alleen Jessica, die heeft een natuurlijke "slag" zeg maar.
En ik heb het voordeel op de andere deelnemers, dat ik gewend ben om op stiletto's te lopen.
Hoewel ik "kistjes" toch stoerder vind.
We zijn klaar, maar Stacy neemt Jessica mee naar achteren en wij moeten wachten.
Winston staat met 2 duimen in de lucht als ie me ziet kijken.
Zie, nog een die vind dat ik het niet slecht heb gedaan.
Kon mijn vader me maar zien.. Snel laat ik die gedachte achter me, ik schiet er niets mee op en wordt er alleen maar verdrietig van.
Stacy komt weer terug, maar zonder Jessica???
Ow jee, tja, gezien haar achtergrond is het ook niet verwonderlijk, maar goed, ik houd wijselijk mijn mond.
Maar het goede nieuws is dat er eten klaar staat in het hotel, en dat we daarna naar een nachtclub gaan.
Dus gaan we naar het hotel, en ik zoek overal lekkere hapjes.
Plotseling staat Bryce achter me. "Let je een beetje op je lijn" fluistert ie in mijn oor.
"Nonderju! Wil je ophouden met van die flauwe opmerkingen! Ik train hard genoeg hoor!"
En dan pas zie ik dat ie moeite moet doen om niet in de lach te schieten en snap ik dat ie het niet serieus meende.
"Eh, we hadden een gele jurk voor je klaar hangen voor de nachtclub, maar Winston hoorde een andere kandidaat ook over een gele jurk, dus we hebben een ander voor je gekozen.
Kom je zo om je om te kleden?
"Nou, hier kan je wel in swingen he?" Vraagt Winston als ik de hotelkamer binnenkom.
"Ja, dat lukt wel. Kan ik die schoenen ook aan?" Want dat zijn al wat oudere schoenen en die zitten zalig, al zie je er dat niet aan af.
De catwalkles is moeilijker dan ik dacht. Ik kan wel op hakken lopen, dat heb ik geoefend de laatste tijd (op het platteland loop ik namelijk amper op hakken), maar Cassandra wil dat we onze voeten voor elkaar neerzetten. Dat is lastig om dan netjes rechtop te blijven staan en je evenwicht te bewaren!
Maar na een dik uur oefenen gaat het al een stuk beter. Ik praat zachtjes tegen mezelf en herhaal de tips die Cassandra mij en de rest gegeven heeft. Hoewel Jessica en Lara er weinig moeite mee lijken te hebben, zie ik dat de rest ook nog worstelt met deze hakken.
Ik ben blij als we stoppen en kan niet wachten om deze hakken uit te schoppen. Wanneer Stacy aan komt lopen neemt ze Jessica apart en even later komt ze alleen terug. Adinda en ik kijken elkaar verbaasd aan en luisteren dan met open mond wat Stacy ons verteld. Iedereen begint honderduit te praten. Eigenlijk wil ik meedoen, maar ik merk dat Stacy nog iets zegt.
Dan stoot Adinda me aan.
"Wat zei ze verder nog? Wat gaan we doen?" vraagt ze.
"We gaan eten in het hotel en daarna gaan we naar een feest in een nachtclub," antwoord ik.
"Sorry, ik was een beetje afgeleid."
Ik schiet in de lach. "Geeft niets, ik let wel op. Ik kan haast praten en luisteren tegelijkertijd."
Samen lopen we terug naar de kamers in het hotel en nemen we even afscheid. Snel spring ik onder de douche en laat de warme stralen mijn rug masseren. Daarna ga ik op de rand van het bad zitten en masseer mijn voeten. '****, dat deed nog best zeer,' mompel ik en wrijf over de rode plekken op mijn voeten. Gelukkig heb ik geen blaren!
Met de handdoek nog in mijn haar zoek ik een schattig lichtblauw jurkje uit, one-shoulder, en leg het alvast op het bed. Simpele, maar chique zwarte pumps eronder en dan is de outfit klaar. Ik kies nog een mooie ketting en armband uit en loop dan terug naar de badkamer om mijn haar te föhnen en in model te brengen. Ik steek het losjes op en bekijk goedkeurend het resultaat. Make-up er nog bij, niet te overdreven en dan schiet ik in mijn jurkje. Voorzichtig natuurlijk anders kan ik weer opnieuw beginnen met mijn kapsel.
Wanneer ik klaar ben pak ik de rest van mijn spullen en stop ze in een klein schattig tasje. Zorgvuldig sluit ik mijn kamer en pak ondertussen mijn mobieltje. Ik bel weer naar mijn ouders, omdat ik ze gewoon alles moet vertellen! Het is hier zo geweldig, echt een voorrecht dat het zo goed gaat!
Met de telefoon nog aan mijn oor klop ik bij Adinda op de deur. Op hetzelfde moment komt Lara met haar twee assistenten (?), geen idee wat het nou precies zijn, uit haar kamer. Ik zwaai vrolijk naar haar en na een lichte aarzeling zwaait Lara terug. 'Wat een prachtig jurkje!' zeg ik en Lara glimlacht.
Op dat moment komt Adinda ook helemaal klaar uit haar kamer en met z'n drieën (ofja, vijven als je die twee heren meetelt) lopen we richting de lobby. Ondertussen babbel ik ook over de schattige outfit van Adinda en wijs lachend op haar schoenen. 'Je durfde het toch niet aan om nog een keer op hakken te lopen?' vroeg ik.
Adinda schudde lachend haar hoofd. 'Dan ben ik bang dat ik straks niet meer op mijn voeten kan staan.'
Ik knik bevestigend. 'Ik heb het geluk dat deze pumps zo lekker zitten, dus ik merk er nu nog weinig van!'
In de lobby zien we Meaghan en Dahlia al staan en met z'n allen lopen we richting het buffet.
Het ziet er echt prachtig uit en ik krijg echt honger als ik al dat lekkere eten ruik. Ik begin met een lekker soepje met brood vooraf en ga ik zitten aan onze tafel.
Met de catwalkles heb ik mijn hoogste hakken aangetrokken. Op hakken lopen kan ik al wel, maar ik wil het wel een uitdaging maken voor mezelf. Ik kijk steeds naar de benen van Cassandra. Die zou ik ook wel willen hebben zeg, maar helaas, ik ben niet zo lang.
Na de les gebeurt er iets raars. Stacy neemt Jessica mee, maar komt alleen terug. Ze legt uit dat Jessica een ‘speciale band’ had met één van de juryleden had. ‘Nu weet ik wat die knipoog betekende,’ denk ik. Ik had haar wel eens zien knipogen naar iemand die toe gelijk meeliep, maar ik had er niet zo veel achter gezocht…
Meaghan stoot me aan: "Je jurk is weer gemaakt hoor!" zegt ze. Oh ja, was ik toch bijna vergeten dat zij de nog had! Ik bedank haar en we praten nog wat.
Voor vanavond heb ik mijn ‘little black dress’, maar wel eentje die heel bijzonder is, met heel mooi kant. Ik doe er mooie sieraden bij om en pumps die passen bij mijn haarkleur. Mijn haar doe ik in een schuine Ditch Braid. Daar weet ik nog steeds de Nederlandse naam niet van.
Als ik in de gang loop, kom ik iedereen tegen en samen gaan we op pad.
Hoofdstuk 6
Wauw! Wat een ervaring! Bij de deur staan er rijen Missverkiezingfans, binnen wemelt het van de pers en het V.I.P. gedeelte, wow. Er staan flessen champagne klaar voor de dames en iedere keer als er een glas leeg is, verschijnt er uit het niets een ober die hen bijschenkt. De muziek is top, net als de sfeer. Er wordt gedanst, gedronken en campagne gevoerd bij de journalisten. Vermoeid, maar voldaan komen de deelneemsters weer terug in het hotel en na hun beautyrituelen duiken ze snel hun zachte, warme bedje in.
De volgende ochtend zit Nicky aan het ontbijt met de krant, waar ze direct doorbladert naar het stuk over de Missverkiezing. Ze heeft gisteren lange tijd met de journalist gepraat en is benieuwd naar wat er uiteindelijk geschreven is. Ze verslikt zich in haar thee als ze de titel van het stuk ziet ‘Alcoholmisbruik bij Missverkiezing’, met daarnaast een foto van haarzelf, overduidelijk op een ongelukkig moment genomen, ze ziet er dronken uit en een ober schenkt haar champagne in. Snel scant ze door het artikel heen, ze zou zich gisteren ernstig misdragen hebben, zwaar dronken zijn geweest en volgens bronnen zou dit niet de eerste keer zijn geweest. In tranen gaat Nicky op zoek naar Stacy. Ze wappert met de krant. ‘KIJK DAN! Kijk dan wat ze over me geschreven hebben. Er is helemaal niets van waar! Dit kunnen ze niet doen, toch? Ik maak geen schijn van kans meer op de titel zo!’ Nicky is compleet overstuur en Stacy probeert haar te kalmeren. ‘Luister, ik ga dit regelen, wij hebben een PR-team dat dit soort dingen heel goed kan oplossen. We gaan zorgen dat ze dit morgen rectificeren. En ik weet niet wie die zogenaamde bronnen zijn, maar als we daarachter komen, dan ontslaan we ze direct. Dit is absoluut niets om de competitie voor te verlaten.’ Stacy laat Nicky achter en gaat direct aan de slag om dit recht te zetten. Nicky veegt de tranen uit haar ogen. Stacy heeft gelijk, ze is niet zomaar klein te krijgen! Maar wie zou zoiets nou gedaan hebben..?
Dag 3 begint, een stemronde opent. Stemmen doe je door te mailen naar kelsey_forumspel@live.nl, dit kan t/m maandagavond 20u. Let op: Niet stemmen is op jezelf stemmen.
Vandaag op het programma: Jullie intro’s worden opgenomen, die zullen tijdens de verkiezing worden afgespeeld om jullie voor te stellen aan het publiek. Vertel iets over jezelf en natuurlijk waarom je hieraan meedoet!
Ik schrik oprecht van het geluid van mijn wekker. Slaperig kijk ik hoe laat het is. Acht uur. Veel te vroeg... Ik druk op snooze en draai me nog een keer om. Het was echt heel erg leuk gisteravond. Zoveel pers en fans! Echt niet normaal. En al die champagne... Na drie glazen merkte ik dat ik een beetje aangeschoten was, dus toen ben ik maar braaf overgegaan op water. Zoals Stacy al zei, een miss met een kater, dat kan echt niet.
Na nog twee keer gesnoozed te hebben, besluit ik toch maar op te staan. Ik zet een muziekje op en spring snel onder de d.ouche. Dan ga ik naar beneden om te ontbijten.
"Hey Nicky!"
Als ze opkijkt, zie ik dat haar ogen rood zijn van het huilen.
"Wat is er?"
Zonder iets te zeggen schuift ze de krant naar me toe. Ojee, dat ziet er niet goed uit...
"Dat is echt heel erg gemeen!"
"Ja... Ik ben al naar Stacy geweest, het PR-team gaat zorgen dat het gerectificeerd wordt."
"Gelukkig maar."
Ik schenk een glas sinaasappelsap voor mezelf in en vul een schaaltje met yoghurt en fruit. Even rustig ontbijten voordat we aan de slag gaan met de introvideo's...
Ik word wakker met in mijn hoofd nog het feestgeluid van de party van gister.
Nou ben ik best wat gewend, maar dit was serieus knallen!
Ik sport gelukkig een hoop, anders had ik echt wel spierpijn gekregen.
Iets wat Winston zeker heeft.
Als ik op de klok kijk, zie ik dat het pas 7 uur is. Kan ik mooi nog een half uurtje
hardlopen in het park, en daarna badderen.
Ik lig heerlijk in een mega schuimbad als Winston binnen komt, een trolley met het ontbijt voor zich uit duwend.
"Goedemorgen Lara, lekker geslapen?"
"Goedemorgen Winston, ja hoor, jullie ook?"
"Ja, ik wel, maar volgens mij heeft Bryce iets teveel bubbels gehad, die ligt nog in bed".
Ik schiet in de lach, ja de obers waren bijzonder scheutig.
"En" vervolgt Winston, "zo te zien is hij niet de enige".
Niet begrijpend kijk ik 'm aan, en volg zijn wijzende vinger naar de voorpagina van de krant.
‘Alcoholmisbruik bij Missverkiezing’ met een niet echt flatterende foto van Nicky.
"Owjee" mompel ik.
'Zmm.. Zmm.. Zmm..' is het geluid dat de wekker maakt. Er is weer een nieuwe dag aangebroken.
Het zonlicht schijnt lichtjes door de gordijnen heen, maar alsnog is het zo dat ik last van het licht heb.
Gisteravond waren er in de club ongelooflijk veel flikkerende lichten. Ik heb geen epilepsie, maar dat kreeg ik er bijna wel van.
Ik druk één van de kussen tegen mijn hoofd aan, om me tegen het felle licht te beschermen. 'Kom op, Tohru, je moet opstaan,' zeg ik tegen mezelf. Na een harde zucht, weet ik er toch voor te zorgen om op te staan.
Na een korte dóuche trek ik de outfit aan die ik een paar dagen geleden heb gekocht.
In de ontbijtzaal, op de begane grond, pak ik twee voor belegde broodjes, één met kaas en de ander met een soort krabsalade erop. Verder pak ik ook een glas vers geperst sinaasappelsap.
Ik ga in mijn eentje aan een tafeltje in de zaal zitten en begin ik te peuzelen aan mijn eerste broodje, die met salade.
Achter me hoor ik een gesprek tussen twee meisjes gaande. Het klinkt wel alsof iemand aan het huilen is. Ik kijk achterom en zie dat het gesprek gaat tussen twee van de andere kandidaten. 'Volgens mij heet de ene Nicky, maar hoe heet die andere met dat brilletje ook al weer?' gaat het door mijn hoofd.
Vanaf een afstandje kijk ik toe hoe de twee kandidaten in gesprek zijn.
'Wat is er?' hoor ik het meisje met de bril zeggen. Ik zie dat die Nicky als antwoord de krant naar het andere meisje toeschuift.
'Dat is echt heel erg gemeen!' reageert het brillenmeisje. 'Ja... Ik ben al naar Stacy geweest, het PR-team gaat zorgen dat het gerectificeerd wordt,' zegt Nicky dan. Voordat het andere meisje opstaat, zegt ze: 'Gelukkig maar.'
Ik vraag me toch af wat er in die krant staat vermeld, waardoor Nicky zo moet huilen.
Buiten de ontbijtzaal vind ik een standaard waar een stapel kranten liggen. Ik pak de bovenste krant van de stapel en loop weer terug naar het tafeltje waar ik net nog zat.
Ik blader de krant door en vind dan de pagina die over de Missverkiezing gaat. Er staat een grote kop: 'Alcoholmisbruik bij Missverkiezing'. Naast het artikel is een afbeelding van Nicky weergegeven, waar ze er dronken op uit ziet.
Ik lees met volle verbazing de geschreven tekst en ik lees dat het grotendeels allemaal uit de duim van de auteur is gezogen.
Meaghan
Na een gezellige avond met de meiden word ik, wonder boven wonder, wakker voordat mijn wekker gaat. Ik neem even dou.che om ook nog even wat op te frissen. In de ontbijtzaal zie ik al wat meiden zitten. Bij de ontbijttafel pak ik een lekker vers croissantje, een eitje en een kopje thee. Vervolgens schuif ik aan bij Nicky en Adinda.
"Morgen," zeg ik enthousiast. maar de reacties zijn minder.
"Wat is er aan de hand?" vraag ik vervolgens. Adinda laat mij het krantenartikel zien.
"WAT?" reageer ik geschokt. "Hoe durven ze. Er was helemaal niets aan de hand. Dit kan echt niet hoor."
"Ik ben net bij Stacy geweest," zegt Nicky, "ze gaat kijken of het gerectificeerd kan worden."
"Jemig, wat een gedoe zeg. Je kan het beste het nu even vergeten denk ik, anders gaat het de wedstrijd voor je beïnvloeden." in de hoop Nicky een beetje te kunnen kalmeren
Na een tijdje komt Stacy de ontbijtzaal binnen gelopen. En neemt ons mee naar een opname studio.
"Meiden, jullie moeten vandaag een intro opnemen. Dit is zowel in beeld als in geluid. Eerst worden jullie verhalen opgenomen en later vandaag gaan we ook filmpjes opnemen." We krijgen even de tijd om wat op papier te zetten. En dan mogen we een voor een achter de microfoon komen staan.
Ik staar naar het blaadje dat voor me ligt. Wat moet ik nou weer over mezelf vertellen?! Gelukkig komt Stacy naar me toe om me te vertellen dat ik als eerste aan de beurt ben om het filmpje op te nemen. Heb ik nog even om over m'n verhaaltje na te denken...
De regisseur komt naast me zitten.
"Wat wil je van jezelf laten zien?"
Dat vind ik een stuk makkelijker. Ik wil sowieso een stukje luchtacrobatiek laten zien. Stacy neemt me mee naar een kleedkamer waar een visagiste en een haarstyliste klaar staan. Als die klaar met me zijn, herken ik mezelf bijna niet meer in de spiegel. Ik krijg een felgekleurde outfit aan. Niet veel later hang ik in de linten in de sportzaal, die speciaal voor deze gelegenheid is uitgelicht.
Hoofdstuk 7
Het was een lange dag, maar de klus zit erop. Althans, die van de deelneemsters, er gaat nu namelijk een team aan het werk om de intro’s af te maken, op tijd voor de show.
Stacy roept alle dames bij elkaar. ‘Jullie weten allemaal wat er geschreven is over Nicky. En ook weten jullie wat een onzin dat artikel was. Morgen wordt het gerectificeerd, dus daarover hoef je je geen zorgen meer te maken.’ Zegt ze tegen Nicky. ‘Maar, dat neemt niet weg dat de journalist op de één of andere manier aan dit verhaal is gekomen. Ik heb persoonlijk met hem gesproken en hij heeft me de naam van zijn bron gegeven. Het spijt me, maar dit gedrag kunnen we niet tolereren en daarom zullen we je ook vragen om je koffers te pakken, ….’ Je kan de schok die door de groep schiet bijna voelen, het was één van hen! ‘…Adinda.’
De schok is voor Adinda nog wel het grootst. ‘Ik was het niet, ik heb niets gedaan!’ Maar helaas is het bewijs geleverd en kan ze niets meer doen. Huilend pakt ze haar koffers in en stapt in een taxi. Adinda/AMY1994AMY12 (DORPSGEK) heeft de competitie moeten verlaten, maar ze was onschuldig..
Nacht 3 begint, de saboteurs, beschermengel en dakloze krijgen mail.
Door al het gedoe van deze dag heeft de productie besloten om het avondprogramma af te lassen, in plaats daarvan krijgen alle deelneemsters vrije tijd. Benut deze om elkaar beter te leren kennen, je act te oefenen, naar de sportschool te gaan of lekker vroeg je bed in te duiken.
Het was echt heel gezellig gisteravond. Ik heb maar twee glazen champagne gedronken, want eigenlijk was het helemaal niet zo lekker. Gelukkig drink ik niet veel, dus ik weet zeker dat ik morgen niet met een kater wakker wordt.
En inderdaad, de volgende ochtend word ik stralend wakker. Alleen mijn keel voelt aan als schuurpapier, ik heb blijkbaar een beetje teveel gepraat gisteravond. Ik spring uit bed, zoek mijn outfit uit en stap onder de douche. Daarna loop ik naar de ontbijtzaal, pak snel wat eten en ga zitten met de krant op tafel. Daar ben ik namelijk nog het meest benieuwd naar; mijn stukje in de krant.
Ik verslik me echter als ik zie wat ze over me geschreven hebben. De tranen lopen meteen over mijn wangen en van binnen schreeuw ik het uit. Ik houd me nog een beetje netjes, maar gris de krant van tafel en zoek Stacy op. 'KIJK DAN! Kijk dan wat ze over me geschreven hebben. Er is helemaal niets van waar! Dit kunnen ze niet doen, toch? Ik maak geen schijn van kans meer op de titel zo!’ Het laatste komt er amper uit, want ik huil alweer tranen met tuiten.
‘Luister, ik ga dit regelen, wij hebben een PR-team dat dit soort dingen heel goed kan oplossen. We gaan zorgen dat ze dit morgen rectificeren. En ik weet niet wie die zogenaamde bronnen zijn, maar als we daarachter komen, dan ontslaan we ze direct. Dit is absoluut niets om de competitie voor te verlaten,' zegt Stacy en loopt eigenlijk meteen weg. Het is lief dat ze er meteen achteraan gaat, maar of dit nog rechtgezet kan worden, dat betwijfel ik.
Ik kan nog niet ophouden met huilen en ik snif terug naar de ontbijtzaal. Mijn thee is ondertussen koud geworden, dus ik loop maar naar het theehoekje om mezelf nieuwe in te schenken. Ik zit net weer als Adinda bij me komt zitten. Overduidelijk in een betere stemming. Ik zeg niet veel en schuif de krant naar haar toe. En even later doet Adinda dat bij Meaghan.
Ze proberen me allebei te kalmeren, erg lief, maar ik zie het nu nog somber in. Natuurlijk kunnen ze het terugdraaien, maar de mensen hebben het gezien, dat blijft toch in hun hoofden spoken.
Ik excuseer me en ga eerder van tafel. In mijn hotelkamer plof ik op de grond en stal mijn zandtekenspullen uit. Met een muziekje in mijn oren probeer ik tot rust te komen.
Dat gebeurt gelukkig en met een sprankje hoop voeg ik me bij de anderen voor de opnames van de intro. Het blijft door mijn hoofd malen. Moet ik er iets van zeggen in het filmpje? Ik besluit het maar niet te doen, straks wordt daar alleen maar de nadruk op gelegd en dat is wel het laatste wat ik wil.
Ik krijg een blaadje en een pen en zonder me even af. Wat wil ik precies vertellen in de intro? Al snel heb ik enorm veel opgeschreven dat ik wil delen met de kijkers. Veel te veel, dus ik zal moeten schrappen. Niet echt mijn sterkste punt. Dat het zandtekenen erin moet komen, dat is natuurlijk overduidelijk.
De intro opnemen gaat beter dan verwacht en met een klein beetje een tevreden gevoel wordt de middag afgesloten. Stacy roept ons bij elkaar. Mijn ogen worden groot wanneer ze verteld dat ze de bron nu al hebben kunnen achterhalen. Ze legt de situatie nog een keer uit aan de andere deelnemers en noemt dan de bron; Adinda. 'WAT!' schreeuw ik uit en kijk naar Adinda. En die kijkt al net zo verbaasd als ik.
Adinda, mijn maatje? Dat kan toch niet? Adinda blijft maar roepen dat ze het niet gedaan heeft en opnieuw huil ik tranen met tuiten. Dit kan niet waar zijn! Ik geloof er eigenlijk helemaal niets van. Adinda was hier veel te lief voor. 'Weten jullie het 100% zeker?' vraag ik nog aan Stacy, maar ze wil er niet teveel over kwijt.
Met een knoop in mijn maag loop ik terug naar mijn kamer om me even op te frissen. Ik weet het niet hoor, hier klopt iets niet. Ik besluit om me om te kleden en nog richting de sportschool te gaan, even mijn gedachten verzetten en alles op een rijtje zetten. En misschien nog wat afleiding van een andere deelneemster, dat kan ik op zich best gebruiken. Hoewel, wie kan ik nog vertrouwen?
Het feest was geweldig, de volgende ochtend iets minder. Ik hou van feesten, dus heb veel gedanst en gekletst, maar ’s ochtends heb ik daar soms toch een beetje spijt van. Ik draai me nog een keer om, maar aan het eind van de ochtend ga ik toch maar naar de ontbijtzaal.
Daar binnengekomen voel ik me een beetje bekeken. Ik kijk om me heen en zie Meaghan, Adinda en Nicky met z’n drieën een krant lezen. Het lijkt wel alsof Nicky overstuur is. Ik ben wel benieuwd, maar vind dat ze er al met genoeg mensen zitten. Ik loop rustig verder naar het buffet en pak een geroosterd broodje met kaas. Espresso erbij, en ik kan er weer even tegenaan.
Later gaan we op pad om de intro’s op te nemen. Waarom ik hieraan meedoe? Om te winnen natuurlijk, dit is de perfecte opstap naar een grote carrière. Dat lijkt me echter niet het verstandigst om te zeggen, dus ik maak er een mooi verhaaltje van.
Als we klaar zijn, komt Stacy met een ongerust gezicht naar ons toe. Ze roept iedereen bij elkaar en begint dan te praten. Het gaat over Nicky en wat er over haar in de krant staat. Dat moet érgens vandaan zijn gekomen en Stacy vertelt dat ze weten van wie. ‘…Adinda.’ ‘Adinda!?’ denk ik. Ik kijk haar aan en zie dat ze in paniek is. Ik kan niet geloven dat zij zo iets zou doen, maar Stacy zegt dat er bewijs is. Er zit niks anders voor haar op en ze moet de wedstrijd verlaten. Waarom moet zo iets nou weer gebeuren bij een wedstrijd waar ik aan meedoe? De wedstrijd moet wel zijn goede naam houden, anders heb je er nog niks aan om te winnen…
’s Avonds hebben we vrij gekregen. Ik weet nog niet zo goed wat ik ga doen vanavond, als Tohru me vraagt of ik zin heb om samen wat te eten. ‘Oh ja, eten. Ik let dan wel op m’n lijn, maar ik moet niet helemáál vergeten te eten.’ Ik besluit om met haar mee te gaan, wie weet is het wel een aardig meisje. We gaan naar een restaurantje en we vertellen elkaar over onszelf. Na het eten ga ik weer terug naar het hotel. Ik kleed me om en ga naar de sportschool. Dat eten moet er natuurlijk niet aankomen!
Het is mijn beurt om een intro op te nemen. Ik vertel over mijn passie voor koken en over mijn overleden ouders. 'Wegens geldtekort doe ik mee aan deze Missverkiezing,' zeg ik verder. 'Ik hoop zo ver mogelijk te komen, zodat ik ervoor kan zorgen dat ik met geld kan rondkomen. Momenteel heb ik namelijk erg zwaar.'
Als alle intro's zijn opgenomen roept Stacy de meiden bij elkaar. 'Jullie weten allemaal wat er geschreven is over Nicky. En ook weten jullie wat een onzin dat artikel was,' vertelt de productie-assistente ons. Ze richt zich tot Nicky. 'Morgen wordt het gerectificeerd, dus daarover hoef je je geen zorgen meer te maken.' Ik ben blij voor Nicky om te horen dat het bericht gerectificeerd gaat worden. Het is nooit leuk als er een grote roddel in de kranten komt te staan.
'Maar, dat neemt niet weg dat de journalist op de één of andere manier aan dit verhaal is gekomen. Ik heb persoonlijk met hem gesproken en hij heeft me de naam van zijn bron gegeven. Het spijt me, maar dit gedrag kunnen we niet tolereren en daarom zullen we je ook vragen om je koffers te pakken...' zegt Stacy tegen ons allen. '...Adinda.'
Op mijn gezicht verschijnt een grote verontwaardiging. 'Adinda zou zoiets toch nooit doen? Ze is een hartstikke lieve meid,' bedenk ik me.
Van Stacy hebben we de avond vrij gekregen, vanwege de incidenten met Jessica en Adinda.
'Hoi, Dahlia,' zeg ik een beetje verlegen tegen het roodharige meisje. 'Zou je het leuk vinden om wat in het stadje te gaan eten? Ik heb laatst een leuk restaurantje ontdekt en dat lijkt me wel iets voor jou.' Dahlia glimlacht lichtjes naar me. 'Oh ja, eten. Ik let dan wel op m’n lijn, maar ik moet niet helemáál vergeten te eten.'
Samen stappen we in een taxi die ons naar het restaurantje brengt. Ik praat wat over mijn passie voor koken en Dahlia vertelt me over haar favoriete bezigheden lezen en de dichtkunsten.
We hebben gezellig gegeten als we weer een taxi terug nemen naar het hotel.
In mijn hotelkamer blader ik nog even in het kookboek dat ik laatst had gekocht en voor ik het weet, val ik in slaap met het boek op schoot.
Hoofdstuk 8
De volgende ochtend is stilte voor de storm, alle kandidaten bereiden zich in stilte voor. Vandaag begint de competitie écht. Er worden steeds korte uitzendingen live uitgezonden en dit wordt de eerste. Tevens ook een erg spannende, want ze voeren allemaal hun act op!
Vlak voordat ze op moet, staat Nicky in de coulissen en klampt ze zenuwachtig haar koffertje met zandtekengerei vast. De presentator kondigt het reclameblok aan en ze wordt het podium opgeroepen om haar spullen snel klaar te zetten. Ze opent haar koffertje en tot haar grote schok is het leeg. Stacy ziet de schrik op het gezicht van Nicky en loopt snel het podium op. Na fluisterend te overleggen, het live publiek mag natuurlijk niet merken dat er iets aan de hand is, weet Nicky dat er niets anders op zit dan voor een plan B te gaan. Ze kan haar spullen zo snel niet vervangen of vinden, dus besluit ze een nummer te gaan zingen.
Het is zover, de presentator roept Nicky het podium op en breed glimlachend komt ze aangewandeld. Van binnen kan ze echter wel huilen. Het nummer zet in en Nicky begint te zingen. Helaas mist ze door de zenuwen enorm veel noten..
Nadat iedere kandidate haar act heeft opgevoerd, gaat de jury in overleg. Ze zijn er vrij snel uit en de presentator geeft de uitslag aan de kandidates. ‘De dame die ons vandaag zal verlaten, en geen kans meer maakt op de titel, is….’ Er volgt een tergend lange stilte. ‘Nicky, het spijt me.’
De show wordt afgerond en Nicky/xTurtly (TANTE TONNIE) pakt haar spullen. Ze weet zeker dat ze gesaboteerd is en vertelt dit vlak voor vertrek nog aan de anderen. Maar wie was het?
Dag 4 begint, je kunt stemmen door te mailen naar kelsey_forumspel@live.nl t/m vrijdagavond 20u.
Nu heb ik in dit hoofdstuk al een halve dag verteld, we doen maar even alsof de verkiezing ’s middags wordt uitgezonden en dus hebben jullie nu nog de rest van de dag om te verwerken wat er gebeurd is en jullie voor te bereiden op de rest van de verkiezing, zoals altijd.
Nadine kan momenteel alleen lezen, niet posten, dus ik doe het voor haar
Meaghan
Na de spannende live shows, krijgen we te horen dat Nicky ons moet verlaten. Met een dubbel gevoel neemt ze afscheid van de groep.
"Lara, kunnen wij straks samen sparren?" Vraag ik als we naar de kamers lopen.
"Ik zal aan winston vragen of ik een gaatje heb" antwoord ze.
"Ik ga sowieso naar de gym, dus dan zie ik je wel verschijnen als je komt." vervolgens loop ik mijn kamer in om me om te kleden. Vervolgens ga ik even bij het raam staan om van het uitzicht te genieten.
Eenmaal bij de gym aangekomen duurt het niet lang voor dat lara er ook is.
"Ik wist helemaal niet dat je aan sparren deed," zegt lara na een tijdje.
"Haha. Je moet wel met 2 broers!" Lach ik.
"Je broers zijn vast trots op je, dat je het al zo ver heb geschopt."
"Was het maar zo.." Ik neem een slokje water, "eerlijk gezegd zien ze helemaal geen toekomst in de modellen wereld."
Lara en ik praten nog wat en gaan dan weer verder met sparren.
Zenuwachtig sta ik te wachten totdat ik mijn spullen klaar mag zetten voor de eerste liveshow. Ik druk mijn koffertje tegen mij aan en zucht eens diep. 'Het komt goed, dit kun je!' mompel ik zachtjes en prent me dat gelukzalige gevoel in wanneer ik aan het tekenen ben op de muziek.
Dan wenkt Stacy mij en loop ik een beetje wiebelend het podium op. Nu komt het erop aan!
Maar als ik mijn koffertje open blijkt het helemaal leeg te zijn! Mijn ogen worden groot en de tranen prikken meteen achter mijn ogen. Nee! Dit kan niet waar zijn! schreeuwt mijn stem van binnen. Meteen flitsen er allemaal theorieën door mijn hoofd. Ik word erin geluisd. Nu is het zo klaar als een klontje.
Stacy komt naar mij toegelopen en ziet meteen wat er aan de hand is. Snel overleg ik met haar en besluit het nummer dat als muziek zou dienen bij mijn tekeningen nu zelf te gaan zingen. Gelukkig staat de karaokeversie ook op de usb-stick die ik net af moest geven. Het nummer wordt snel verwisseld en ik krijg een microfoon in mijn handen geduwd.
Het zweet staat nu echt in mijn handen en ik voel mezelf helemaal trillen. Als ik rustig ben kan ik het nummer goed meezingen, maar met deze zenuwen weet ik niet of ik die hoge noten ga halen. Ik adem een paar keer diep in en probeer mezelf zo rustig mogelijk te krijgen. Ik zet een glimlach op naar het publiek en als de muziek begint probeer ik wat ik kan, maar ik ben veel te veel uit het veld geslagen door de ontwikkelingen.
Als de jury vertelt wie deze ronde helaas de competitie moet verlaten weet ik het al lang. De rest was in haar element en ze deden het allemaal zo goed dat ik geen schijn van kans maakte.
Na de show komt de rest nog even bij mij staan en een aantal meiden geeft me nog een knuffel. 'Luister goed,' zeg ik en wenk iedereen wat dichterbij. 'Ik weet zeker dat er met mijn spullen geknoeid is en ik begin steeds meer een vermoeden te krijgen wie dat zou kunnen zijn.'
Ik kijk de twee meiden die ik verdenk nog even extra lang aan en sla dan mijn ogen neer. 'Het was leuk voor zolang het duurde.'
Dan word ik door de beveiliger met zachte hand weggeduwt en loop ik terug naar mijn hotelkamer om mijn spullen te pakken. Dat was het dan..
De intro's maken was niet moeilijk.
Maar dat komt meer omdat ik regelmatig lezingen geef over archeologie, en als dochter van mijn vader ben ik het nodige gewend.
Uiteraard werd op de privé school hier ook al aandacht aan besteed.
Stacy roept ons bij elkaar, en vertelt dat de bron van de journalist onthult is.
"Beter" denk ik nog, totdat ze Adinda ervan beschuldigd.
Ik persoonlijk vind het moeilijk haar te zien als iemand die over de rug van een ander
wint, maar Stacy zal wel weten wat ze doet.
Door al het gedoe vervalt het middag en avond deel van het programma, en hebben we vrij.
"Bryce, ga eens kijken of ik hier in de buurt kan diepzee duiken" zeg ik.
"Ahum" hoor ik achter me. "Ja Winston, zeg het maar".
"De badkleding die ik heb meegenomen is niet geschikt voor die activiteit, het zijn
meer show artikelen" zegt ie.
"Ow, nou, dan moet ik even snel een badpak scoren" zeg ik, en draai me om.
Volgens mij heb ik in de lobby een aantal winkels gezien, en daar zat ook iets met badkleding. Dat is ook zo, en net als ik afreken, komt Bryce aanrennen met de melding dat ie wat voor me heeft geregeld.
Ik moet zeggen, diepzee duiken is zwaar, maar ook heel bevredigend, dus slaap ik die nacht als een roos.
De volgende ochtend moeten we allemaal een act opvoeren, en Nicky gaat als eerste.
Ik heb haar al een paar keer in actie gezien, en ik vind het prachtig.
Dus ik flikker bijna van mijn stoel als ze begint te zingen.
"Wat is dit", fluister ik naar Bryce die achter me zit, "ze zou toch met zand schilderen?" "Eh.. ik weet niet" stottert ie terug.
En ook de dames naast me zitten verbaast te kijken.
Ik ben iets minder geconcentreerd als ik aan de beurt ben, maar alles gaat goed.
Als de uitslag komt, is het niet echt een verrassing als Nicky afvalt.
We nemen afscheid van haar en ze zegt: 'Luister goed, Ik weet zeker dat er met mijn spullen geknoeid is en ik begin steeds meer een vermoeden te krijgen wie dat zou kunnen zijn.' Plaats dat ze nou zegt wie... nou ben ik nog niets wijzer.
Nou, ik weet nu wel waarom ze zong in plaats van met zand schilderde...
En ik weet dat ik goed op moet passen dus.
In gedachten loop ik naar de kamer, Meaghan loopt naast me.
"Lara, kunnen wij straks samen sparren?" vraagt ze.
"Ik zal aan Winston vragen of ik een gaatje heb" antwoord ik.
Daaraan kan je zien hoe ik in de war ben, want Bryce is mijn assistent, die weet wat er allemaal in de planning zit. Maar er is niets gepland en dus ga ik naar de gym.
"Ik wist helemaal niet dat je aan sparren deed," zeg ik als we al een poosje bezig zijn.
"Haha. Je moet wel met 2 broers!" lacht ze.
"Je broers zijn vast trots op je, dat je het al zo ver heb geschopt."
"Was het maar zo.. eerlijk gezegd zien ze helemaal geen toekomst in de modellen wereld." antwoord ze, en ik heb niet het idee dat ze hierop door wil gaan.
Dus praten we nog wat over technieken en gaan weer verder sparren.
Ze is goed. Niet zo goed als de trainers waar ik normaal mee train, maar veel beter dan ik had verwacht.
De liveshows zijn achter de rug.
Ik vond mijn optreden goed gaan, maar die van Nicky daarentegen ging niet erg goed. Volgens mij was het zo dat ze een liedje zong, omdat ze geen andere oplossing had. Ze was geloof ik iets anders van plan om te gaan doen.
Stacy komt het podium opgelopen om de uitslag te geven. 'Hopelijk zit ik er nog in,' spookt het door mijn gedachten terwijl ik mijn vingers gekruist houdt.
'De dame die ons vandaag zal verlaten, en geen kans meer maakt op de titel, is...' begint Stacy. 'Nicky, het spijt me.'
Ik richt me tot Dahlia en begin een praatje met haar. 'Wat jammer dat Nicky eruit ligt. Maar ja, er moest toch iemand uit de competitie.' Het roodharige meisje knikt en laat weten dat ze blij is dat zij er wel nog in zit. 'Ik ben ook blij dat ik nog in de race ben. Mijn moeder zal vast heel trots op me zijn.'
Na mijn gesprek met Dahlia vertrek ik weer richting mijn hotelkamer. Ik had gisteren al gepland om een vriendin te bellen, maar toen kwam het er niet van en daarom probeer ik haar straks maar eens te bereiken.
Hoofdstuk 9
De avond valt en het is weer tijd voor een galadiner. De dames verzamelen zich in de lobby, maar het wachten is op Dahlia. ‘Ik ga wel even kijken waar ze blijft.’ Zegt Lara.
Ze klopt op de deur en wacht even, Dahlia doet open. ‘Sorry, ik heb wat problemen met mijn jurk, kijk, de rits zit halverwege vast.’ Ze draait zich om en laat het aan Lara zien. ‘Kan je me helpen? Ik heb een doosje met veiligheidsspelden op bed liggen, maar ik kan krijg dat ding er zelf niet in natuurlijk.’ ‘Ja hoor.’ Antwoordt Lara en ze pakt het doosje spelden op, maar de deksel zat er niet goed op, dus de halve inhoud valt op de grond. Lara bukt om ze op te pakken en ziet dan iets onder het bed uitsteken. Het zandtekengereedschap van Nicky. ‘Dahlia..?’ Vragend kijkt Lara naar haar op. Dahlia lijkt geschokt, maar dat kan natuurlijk ook gespeeld zijn. Hoe dan ook, Lara weet dat ze dit moet melden.
Het galadiner is een wat minder vrolijke aangelegenheid, nadat Dahlia/Meliszie (DAKLOZE) gedwongen werd om de competitie te verlaten vanwege het saboteren van een medekandidate. Maar aan de andere kant maakt dat het galadiner juist veel specialer. Er zijn er nog maar drie over, dat betekent dat morgen de finale opgenomen en uitgezonden wordt.
De volgende ochtend zijn de dames extreem zenuwachtig en opgewonden. Aangezien dit de laatste competitiedag is, moeten ze meerdere taken volbrengen.
De interviewronde is voorbij en het is nu tijd voor de catwalk in badmode. Tohru heeft al fantastisch gelopen en het is nu de beurt aan Meaghan. Ze loopt het podium op en paradeert naar het einde van de catwalk, waar ze poseer. Ze hoort een raar geluidje en schrikt zich vervolgens kapot. Haar bandje is losgeschoten en nu staat ze met een half ontbloot bovenlijf op de catwalk. Beschaamd kruist ze haar armen voor haar borst en holt ze het podium af. Haar vaardigheden met naald en draad zijn ongekend, dus hoe dit heeft kunnen gebeuren..? Maar helaas, Meaghan/d13ntjuh (BESCHERMENGEL) heeft nu geen schijn van kans meer om te winnen.
Alle rondes zijn voorbij en de laatste twee finalisten worden op het podium geroepen. De presentator vat nog even kort samen wat de kijkers vanavond van Tohru en Lara hebben gezien. ‘De jury is eruit, de stemmen van de kijker zijn binnen en we hebben alles bij elkaar opgeteld. De winnares is bekend! De enige, echte Miss is…..’ Een lange, lange stilte volgt. Tohru en Lara houden elkaars hand vast. ‘Is….. LARA!!!’
Na de liveshow geven de twee finalisten elkaar een high five. Hun plan heeft gewerkt. Het was een geniale ingeving om onder Adinda’s naam aan de journaliste te vertellen dat Nicky een drankprobleem had, twee in één klap uitgeschakeld. Of toch niet, maar gelukkig konden ze het zandtekengereedschap van Nicky ontfutselen en in Dahlia’s kamer verbergen. En dan natuurlijk de bandjes van Meaghan saboteren. Fantastisch. En het is ze gelukt! Tohru/SimsDolfijn14089 (SABOTEUR) is tweede geworden en Lara/Deborah (SABOTEUR) heeft gewonnen, maar ze hebben afgesproken om het prijsgeld te delen.
En daarmee is helaas ook het spel afgelopen! De reden daarvoor was, dat we nu een nacht ingingen, waar d13ntjuh het slachtoffer zou worden, en ook al zou haar beschermengelkracht haar redden, dan lag ze er in de volgende stemronde uit. Zeg, saboteurs, hadden jullie geluk dat Meliszie niet gestemd heeft, anders lag één van jullie er misschien wel uit! En dan had de top 3 er heel anders uitgezien.
De reden dat Deborah nr. 1 is geworden en SimsDolfijn14089 nr. 2 is door het aantal stemmen die ze bij stemrondes hebben ontvangen. Namelijk 0 voor Deborah en 2 voor SimsDolfijn14089.
De top 3!
1. Deborah – als Lara Croft (SABOTEUR)
2. SimsDolfijn14089 – als Tohru Honda (SABOTEUR)
3. d13ntjuh – als Meaghan (BESCHERMENGEL)
Iedereen weer bedankt voor het meespelen en hopelijk tot bij het volgende spel, waarbij Deborah eerste keus heeft gewonnen!
EDIT: Oh, en wat ik nog wilde zeggen. Dat het heel typisch was dat de beschermengel in zowel nacht 1 als 2 het slachtoffer van de saboteurs uitkoos, maar beide slachtoffers hadden zelf de kracht om die nacht te overleven. (De eerste nacht overnachtte de dakloze zelfs bij de beschermengel, die haar dus die nacht beschermde). Het zat weer leuk in elkaar voor mij achter de schermen, hihi.
Reacties
Na bijna een uur heen en weer lopen over de catwalk vallen mijn voeten er bijna af, maar... Ik kan nu wel een beetje op hakken lopen! Goed genoeg om niet om te vallen tijdens de missverkiezing, in ieder geval.
Dan komt Stacy het podium op. Ze neemt Jessica apart en zegt dat we allemaal moeten blijven wachten. Een tijdje later komt ze terug. Alleen. Huh?
"Oké, jullie zullen je vast afvragen waarom Jessica niet bij me is. Dat ligt een beetje ingewikkeld, maar het komt erop neer dat we erachter zijn gekomen dat ze, uhm, een speciale relatie had met één van onze juryleden en daarom is ze gevraagd de competitie te verlaten."
Wat ze verder nog zegt hoor ik niet meer. Wat? Een relatie met één van de juryleden? Huh?
Als ik merk dat iedereen begint te praten en wegloopt, ren ik snel achter ze aan. Ik stoot Nicky aan.
"Wat zei ze verder nog? Wat gaan we doen?"
"We gaan eten in het hotel en daarna gaan we naar een feest in een nachtclub."
"Sorry, ik was een beetje afgeleid."
Na het eten spring ik snel onder de d.ouche. Pff, ik heb wel zere voeten van die hakken... Dan sta ik voor de kast. Wat moet ik nou aandoen? Zo vaak ga ik niet uit. Wat draag je naar een nachtclub? Helemaal eentje waar een "V.I.P area" is. Uiteindelijk besluit ik een simpel zachtoranje jurkje aan te trekken. Het is vrij kort, maar niet te kort, en van een mooie stof gemaakt, waardoor het niet ordinair is. Dit moet kunnen. Nu nog schoenen. Hakken zijn echt geen optie, no way dat ik dat vol ga houden. Dan maar weer sandaaltjes. Nog wat make-up, m'n haar los en ik ben klaar om te gaan!
Nadat we de Catwalk les van Miss Jay (zie ANTM) weer hebben overleefd. Sta ik nog even wat na te praten met Dahlia.
"Je jurk is weer gemaakt hoor!" zeg ik enthousiast.
"Dat is mooi. echt heel erg bedankt," antwoord ze.
"Geen dank hoor. Ik vind het leuk om te doen. Weet jij al wat je aan doet vanavond?"
"Nee, nog geen idee. Jij"
"Ik heb gisterenavond een nieuw cocktail jurkje gemaakt. Dus ik denk dat ik die maar eens aan ga doen." Dahlia lacht.
"Lekker makkelijk, je kan precies maken waar je zin in hebt." We praten nog even verder, en krijgen vervolgens de mededeling dat Jessica de groep heeft moeten verlaten.
Geschokt sta ik nog even te praten met de andere meiden, maar al vrij snel besluit iedereen zich klaar te gaan maken voor de avond.
Ik doe mijn nieuwe jurkje aan. Het is een rood strapless jurkje, met over elkaar vallende laagjes stof. Na lang twijfelen besluit ik om mijn zwarte bikerboots er onder aan te doen. Mijn haren gaan in een curly mohawk, rode lippenstift. Clutch met spikes. En klaar. Zodra ik beneden in de lobby aankom, zie ik dat er al wat meiden klaar zijn.
Gisterenochtend heb ik rustig het stadje verkend en heb ik een paar souvenirtjes gekocht. Waaronder een leuke sneeuwbol met een uiltje erin. Ook heb ik een leuk outfitje gekocht, wat bestaat uit een oranje truitje en een geruit rokje. Naast die outfit, heb ik ook een prachtig geel jurkje gekocht. Dat jurkje kan ik dragen voor het geval we een keer met de meiden uitgaan naar een club, wat volgens mij wel op het programma staat.
Diezelfde middag hebben we geoefend op het lopen op een catwalk. Ik vind zelf dat ik nog een hoop oefening kan gebruiken, voornamelijk omdat ik gisteren voor het eerst op een catwalk heb gelopen.
Mijn voeten deden van eergisteren nog wel zeer en dat werd er ook niet beter op doordat de hakken weer aangetrokken moesten worden. En ik had zelfs nog de kortste hakken van alle meiden aan.
Op een gegeven moment kwam Stacy, de productie-assistente, het podium op om iets te vertellen over Jessica, één van de deelneemsters. Stacy vertelde dat Jessica was gediskwalificeerd, omdat ze een soort speciale relatie had met één van de juryleden. Dat kan natuurlijk niet.
Zoals mijn gevoel al voorspelde, gaan we vanavond uit. 'Yes! Ik heb er nu al zin in om het gele jurkje aan te trekken,' bedenk ik me.
Mijn haar en pony kam ik goed door en als finishing touche doe ik twee zonnebloem-haarspeldjes in mijn haar. Zo blijft mijn haar de hele avond goed vast zitten.
'Op naar de club!' zeg ik tegen mezelf.
De catwalk les was een eitje.
Het commentaar was een stuk prettiger dan dat van Bryce en Winston.
En binnen dit groepje deed ik het erg goed, al zeg ik het zelf.
Alleen Jessica, die heeft een natuurlijke "slag" zeg maar.
En ik heb het voordeel op de andere deelnemers, dat ik gewend ben om op stiletto's te lopen.
Hoewel ik "kistjes" toch stoerder vind.
We zijn klaar, maar Stacy neemt Jessica mee naar achteren en wij moeten wachten.
Winston staat met 2 duimen in de lucht als ie me ziet kijken.
Zie, nog een die vind dat ik het niet slecht heb gedaan.
Kon mijn vader me maar zien.. Snel laat ik die gedachte achter me, ik schiet er niets mee op en wordt er alleen maar verdrietig van.
Stacy komt weer terug, maar zonder Jessica???
Ow jee, tja, gezien haar achtergrond is het ook niet verwonderlijk, maar goed, ik houd wijselijk mijn mond.
Maar het goede nieuws is dat er eten klaar staat in het hotel, en dat we daarna naar een nachtclub gaan.
Dus gaan we naar het hotel, en ik zoek overal lekkere hapjes.
Plotseling staat Bryce achter me. "Let je een beetje op je lijn" fluistert ie in mijn oor.
"Nonderju! Wil je ophouden met van die flauwe opmerkingen! Ik train hard genoeg hoor!"
En dan pas zie ik dat ie moeite moet doen om niet in de lach te schieten en snap ik dat ie het niet serieus meende.
"Eh, we hadden een gele jurk voor je klaar hangen voor de nachtclub, maar Winston hoorde een andere kandidaat ook over een gele jurk, dus we hebben een ander voor je gekozen.
Kom je zo om je om te kleden?
"Nou, hier kan je wel in swingen he?" Vraagt Winston als ik de hotelkamer binnenkom.
"Ja, dat lukt wel. Kan ik die schoenen ook aan?" Want dat zijn al wat oudere schoenen en die zitten zalig, al zie je er dat niet aan af.
Some angels choose fur instead of wings
De catwalkles is moeilijker dan ik dacht. Ik kan wel op hakken lopen, dat heb ik geoefend de laatste tijd (op het platteland loop ik namelijk amper op hakken), maar Cassandra wil dat we onze voeten voor elkaar neerzetten. Dat is lastig om dan netjes rechtop te blijven staan en je evenwicht te bewaren!
Maar na een dik uur oefenen gaat het al een stuk beter. Ik praat zachtjes tegen mezelf en herhaal de tips die Cassandra mij en de rest gegeven heeft. Hoewel Jessica en Lara er weinig moeite mee lijken te hebben, zie ik dat de rest ook nog worstelt met deze hakken.
Ik ben blij als we stoppen en kan niet wachten om deze hakken uit te schoppen. Wanneer Stacy aan komt lopen neemt ze Jessica apart en even later komt ze alleen terug. Adinda en ik kijken elkaar verbaasd aan en luisteren dan met open mond wat Stacy ons verteld. Iedereen begint honderduit te praten. Eigenlijk wil ik meedoen, maar ik merk dat Stacy nog iets zegt.
Dan stoot Adinda me aan.
"Wat zei ze verder nog? Wat gaan we doen?" vraagt ze.
"We gaan eten in het hotel en daarna gaan we naar een feest in een nachtclub," antwoord ik.
"Sorry, ik was een beetje afgeleid."
Ik schiet in de lach. "Geeft niets, ik let wel op. Ik kan haast praten en luisteren tegelijkertijd."
Samen lopen we terug naar de kamers in het hotel en nemen we even afscheid. Snel spring ik onder de douche en laat de warme stralen mijn rug masseren. Daarna ga ik op de rand van het bad zitten en masseer mijn voeten. '****, dat deed nog best zeer,' mompel ik en wrijf over de rode plekken op mijn voeten. Gelukkig heb ik geen blaren!
Met de handdoek nog in mijn haar zoek ik een schattig lichtblauw jurkje uit, one-shoulder, en leg het alvast op het bed. Simpele, maar chique zwarte pumps eronder en dan is de outfit klaar. Ik kies nog een mooie ketting en armband uit en loop dan terug naar de badkamer om mijn haar te föhnen en in model te brengen. Ik steek het losjes op en bekijk goedkeurend het resultaat. Make-up er nog bij, niet te overdreven en dan schiet ik in mijn jurkje. Voorzichtig natuurlijk anders kan ik weer opnieuw beginnen met mijn kapsel.
Wanneer ik klaar ben pak ik de rest van mijn spullen en stop ze in een klein schattig tasje. Zorgvuldig sluit ik mijn kamer en pak ondertussen mijn mobieltje. Ik bel weer naar mijn ouders, omdat ik ze gewoon alles moet vertellen! Het is hier zo geweldig, echt een voorrecht dat het zo goed gaat!
Met de telefoon nog aan mijn oor klop ik bij Adinda op de deur. Op hetzelfde moment komt Lara met haar twee assistenten (?), geen idee wat het nou precies zijn, uit haar kamer. Ik zwaai vrolijk naar haar en na een lichte aarzeling zwaait Lara terug. 'Wat een prachtig jurkje!' zeg ik en Lara glimlacht.
Op dat moment komt Adinda ook helemaal klaar uit haar kamer en met z'n drieën (ofja, vijven als je die twee heren meetelt) lopen we richting de lobby. Ondertussen babbel ik ook over de schattige outfit van Adinda en wijs lachend op haar schoenen. 'Je durfde het toch niet aan om nog een keer op hakken te lopen?' vroeg ik.
Adinda schudde lachend haar hoofd. 'Dan ben ik bang dat ik straks niet meer op mijn voeten kan staan.'
Ik knik bevestigend. 'Ik heb het geluk dat deze pumps zo lekker zitten, dus ik merk er nu nog weinig van!'
In de lobby zien we Meaghan en Dahlia al staan en met z'n allen lopen we richting het buffet.
Het ziet er echt prachtig uit en ik krijg echt honger als ik al dat lekkere eten ruik. Ik begin met een lekker soepje met brood vooraf en ga ik zitten aan onze tafel.
Na de les gebeurt er iets raars. Stacy neemt Jessica mee, maar komt alleen terug. Ze legt uit dat Jessica een ‘speciale band’ had met één van de juryleden had. ‘Nu weet ik wat die knipoog betekende,’ denk ik. Ik had haar wel eens zien knipogen naar iemand die toe gelijk meeliep, maar ik had er niet zo veel achter gezocht…
Meaghan stoot me aan: "Je jurk is weer gemaakt hoor!" zegt ze. Oh ja, was ik toch bijna vergeten dat zij de nog had! Ik bedank haar en we praten nog wat.
Voor vanavond heb ik mijn ‘little black dress’, maar wel eentje die heel bijzonder is, met heel mooi kant. Ik doe er mooie sieraden bij om en pumps die passen bij mijn haarkleur. Mijn haar doe ik in een schuine Ditch Braid.
Als ik in de gang loop, kom ik iedereen tegen en samen gaan we op pad.
mijn tumblr
Wauw! Wat een ervaring! Bij de deur staan er rijen Missverkiezingfans, binnen wemelt het van de pers en het V.I.P. gedeelte, wow. Er staan flessen champagne klaar voor de dames en iedere keer als er een glas leeg is, verschijnt er uit het niets een ober die hen bijschenkt. De muziek is top, net als de sfeer. Er wordt gedanst, gedronken en campagne gevoerd bij de journalisten. Vermoeid, maar voldaan komen de deelneemsters weer terug in het hotel en na hun beautyrituelen duiken ze snel hun zachte, warme bedje in.
De volgende ochtend zit Nicky aan het ontbijt met de krant, waar ze direct doorbladert naar het stuk over de Missverkiezing. Ze heeft gisteren lange tijd met de journalist gepraat en is benieuwd naar wat er uiteindelijk geschreven is. Ze verslikt zich in haar thee als ze de titel van het stuk ziet ‘Alcoholmisbruik bij Missverkiezing’, met daarnaast een foto van haarzelf, overduidelijk op een ongelukkig moment genomen, ze ziet er dronken uit en een ober schenkt haar champagne in. Snel scant ze door het artikel heen, ze zou zich gisteren ernstig misdragen hebben, zwaar dronken zijn geweest en volgens bronnen zou dit niet de eerste keer zijn geweest. In tranen gaat Nicky op zoek naar Stacy. Ze wappert met de krant. ‘KIJK DAN! Kijk dan wat ze over me geschreven hebben. Er is helemaal niets van waar! Dit kunnen ze niet doen, toch? Ik maak geen schijn van kans meer op de titel zo!’ Nicky is compleet overstuur en Stacy probeert haar te kalmeren. ‘Luister, ik ga dit regelen, wij hebben een PR-team dat dit soort dingen heel goed kan oplossen. We gaan zorgen dat ze dit morgen rectificeren. En ik weet niet wie die zogenaamde bronnen zijn, maar als we daarachter komen, dan ontslaan we ze direct. Dit is absoluut niets om de competitie voor te verlaten.’ Stacy laat Nicky achter en gaat direct aan de slag om dit recht te zetten. Nicky veegt de tranen uit haar ogen. Stacy heeft gelijk, ze is niet zomaar klein te krijgen! Maar wie zou zoiets nou gedaan hebben..?
Dag 3 begint, een stemronde opent. Stemmen doe je door te mailen naar kelsey_forumspel@live.nl, dit kan t/m maandagavond 20u. Let op: Niet stemmen is op jezelf stemmen.
Vandaag op het programma: Jullie intro’s worden opgenomen, die zullen tijdens de verkiezing worden afgespeeld om jullie voor te stellen aan het publiek. Vertel iets over jezelf en natuurlijk waarom je hieraan meedoet!
Ik schrik oprecht van het geluid van mijn wekker. Slaperig kijk ik hoe laat het is. Acht uur. Veel te vroeg... Ik druk op snooze en draai me nog een keer om. Het was echt heel erg leuk gisteravond. Zoveel pers en fans! Echt niet normaal. En al die champagne... Na drie glazen merkte ik dat ik een beetje aangeschoten was, dus toen ben ik maar braaf overgegaan op water. Zoals Stacy al zei, een miss met een kater, dat kan echt niet.
Na nog twee keer gesnoozed te hebben, besluit ik toch maar op te staan. Ik zet een muziekje op en spring snel onder de d.ouche. Dan ga ik naar beneden om te ontbijten.
"Hey Nicky!"
Als ze opkijkt, zie ik dat haar ogen rood zijn van het huilen.
"Wat is er?"
Zonder iets te zeggen schuift ze de krant naar me toe. Ojee, dat ziet er niet goed uit...
"Dat is echt heel erg gemeen!"
"Ja... Ik ben al naar Stacy geweest, het PR-team gaat zorgen dat het gerectificeerd wordt."
"Gelukkig maar."
Ik schenk een glas sinaasappelsap voor mezelf in en vul een schaaltje met yoghurt en fruit. Even rustig ontbijten voordat we aan de slag gaan met de introvideo's...
Ik word wakker met in mijn hoofd nog het feestgeluid van de party van gister.
Nou ben ik best wat gewend, maar dit was serieus knallen!
Ik sport gelukkig een hoop, anders had ik echt wel spierpijn gekregen.
Iets wat Winston zeker heeft.
Als ik op de klok kijk, zie ik dat het pas 7 uur is. Kan ik mooi nog een half uurtje
hardlopen in het park, en daarna badderen.
Ik lig heerlijk in een mega schuimbad als Winston binnen komt, een trolley met het ontbijt voor zich uit duwend.
"Goedemorgen Lara, lekker geslapen?"
"Goedemorgen Winston, ja hoor, jullie ook?"
"Ja, ik wel, maar volgens mij heeft Bryce iets teveel bubbels gehad, die ligt nog in bed".
Ik schiet in de lach, ja de obers waren bijzonder scheutig.
"En" vervolgt Winston, "zo te zien is hij niet de enige".
Niet begrijpend kijk ik 'm aan, en volg zijn wijzende vinger naar de voorpagina van de krant.
‘Alcoholmisbruik bij Missverkiezing’ met een niet echt flatterende foto van Nicky.
"Owjee" mompel ik.
Some angels choose fur instead of wings
'Zmm.. Zmm.. Zmm..' is het geluid dat de wekker maakt. Er is weer een nieuwe dag aangebroken.
Het zonlicht schijnt lichtjes door de gordijnen heen, maar alsnog is het zo dat ik last van het licht heb.
Gisteravond waren er in de club ongelooflijk veel flikkerende lichten. Ik heb geen epilepsie, maar dat kreeg ik er bijna wel van.
Ik druk één van de kussen tegen mijn hoofd aan, om me tegen het felle licht te beschermen. 'Kom op, Tohru, je moet opstaan,' zeg ik tegen mezelf. Na een harde zucht, weet ik er toch voor te zorgen om op te staan.
Na een korte dóuche trek ik de outfit aan die ik een paar dagen geleden heb gekocht.
In de ontbijtzaal, op de begane grond, pak ik twee voor belegde broodjes, één met kaas en de ander met een soort krabsalade erop. Verder pak ik ook een glas vers geperst sinaasappelsap.
Ik ga in mijn eentje aan een tafeltje in de zaal zitten en begin ik te peuzelen aan mijn eerste broodje, die met salade.
Achter me hoor ik een gesprek tussen twee meisjes gaande. Het klinkt wel alsof iemand aan het huilen is. Ik kijk achterom en zie dat het gesprek gaat tussen twee van de andere kandidaten. 'Volgens mij heet de ene Nicky, maar hoe heet die andere met dat brilletje ook al weer?' gaat het door mijn hoofd.
Vanaf een afstandje kijk ik toe hoe de twee kandidaten in gesprek zijn.
'Wat is er?' hoor ik het meisje met de bril zeggen. Ik zie dat die Nicky als antwoord de krant naar het andere meisje toeschuift.
'Dat is echt heel erg gemeen!' reageert het brillenmeisje. 'Ja... Ik ben al naar Stacy geweest, het PR-team gaat zorgen dat het gerectificeerd wordt,' zegt Nicky dan. Voordat het andere meisje opstaat, zegt ze: 'Gelukkig maar.'
Ik vraag me toch af wat er in die krant staat vermeld, waardoor Nicky zo moet huilen.
Buiten de ontbijtzaal vind ik een standaard waar een stapel kranten liggen. Ik pak de bovenste krant van de stapel en loop weer terug naar het tafeltje waar ik net nog zat.
Ik blader de krant door en vind dan de pagina die over de Missverkiezing gaat. Er staat een grote kop: 'Alcoholmisbruik bij Missverkiezing'. Naast het artikel is een afbeelding van Nicky weergegeven, waar ze er dronken op uit ziet.
Ik lees met volle verbazing de geschreven tekst en ik lees dat het grotendeels allemaal uit de duim van de auteur is gezogen.
Na een gezellige avond met de meiden word ik, wonder boven wonder, wakker voordat mijn wekker gaat. Ik neem even dou.che om ook nog even wat op te frissen. In de ontbijtzaal zie ik al wat meiden zitten. Bij de ontbijttafel pak ik een lekker vers croissantje, een eitje en een kopje thee. Vervolgens schuif ik aan bij Nicky en Adinda.
"Morgen," zeg ik enthousiast. maar de reacties zijn minder.
"Wat is er aan de hand?" vraag ik vervolgens. Adinda laat mij het krantenartikel zien.
"WAT?" reageer ik geschokt. "Hoe durven ze. Er was helemaal niets aan de hand. Dit kan echt niet hoor."
"Ik ben net bij Stacy geweest," zegt Nicky, "ze gaat kijken of het gerectificeerd kan worden."
"Jemig, wat een gedoe zeg. Je kan het beste het nu even vergeten denk ik, anders gaat het de wedstrijd voor je beïnvloeden." in de hoop Nicky een beetje te kunnen kalmeren
Na een tijdje komt Stacy de ontbijtzaal binnen gelopen. En neemt ons mee naar een opname studio.
"Meiden, jullie moeten vandaag een intro opnemen. Dit is zowel in beeld als in geluid. Eerst worden jullie verhalen opgenomen en later vandaag gaan we ook filmpjes opnemen." We krijgen even de tijd om wat op papier te zetten. En dan mogen we een voor een achter de microfoon komen staan.
Ik staar naar het blaadje dat voor me ligt. Wat moet ik nou weer over mezelf vertellen?! Gelukkig komt Stacy naar me toe om me te vertellen dat ik als eerste aan de beurt ben om het filmpje op te nemen. Heb ik nog even om over m'n verhaaltje na te denken...
De regisseur komt naast me zitten.
"Wat wil je van jezelf laten zien?"
Dat vind ik een stuk makkelijker. Ik wil sowieso een stukje luchtacrobatiek laten zien. Stacy neemt me mee naar een kleedkamer waar een visagiste en een haarstyliste klaar staan. Als die klaar met me zijn, herken ik mezelf bijna niet meer in de spiegel. Ik krijg een felgekleurde outfit aan. Niet veel later hang ik in de linten in de sportzaal, die speciaal voor deze gelegenheid is uitgelicht.
Het was een lange dag, maar de klus zit erop. Althans, die van de deelneemsters, er gaat nu namelijk een team aan het werk om de intro’s af te maken, op tijd voor de show.
Stacy roept alle dames bij elkaar. ‘Jullie weten allemaal wat er geschreven is over Nicky. En ook weten jullie wat een onzin dat artikel was. Morgen wordt het gerectificeerd, dus daarover hoef je je geen zorgen meer te maken.’ Zegt ze tegen Nicky. ‘Maar, dat neemt niet weg dat de journalist op de één of andere manier aan dit verhaal is gekomen. Ik heb persoonlijk met hem gesproken en hij heeft me de naam van zijn bron gegeven. Het spijt me, maar dit gedrag kunnen we niet tolereren en daarom zullen we je ook vragen om je koffers te pakken, ….’ Je kan de schok die door de groep schiet bijna voelen, het was één van hen! ‘…Adinda.’
De schok is voor Adinda nog wel het grootst. ‘Ik was het niet, ik heb niets gedaan!’ Maar helaas is het bewijs geleverd en kan ze niets meer doen. Huilend pakt ze haar koffers in en stapt in een taxi. Adinda/AMY1994AMY12 (DORPSGEK) heeft de competitie moeten verlaten, maar ze was onschuldig..
Nacht 3 begint, de saboteurs, beschermengel en dakloze krijgen mail.
Door al het gedoe van deze dag heeft de productie besloten om het avondprogramma af te lassen, in plaats daarvan krijgen alle deelneemsters vrije tijd. Benut deze om elkaar beter te leren kennen, je act te oefenen, naar de sportschool te gaan of lekker vroeg je bed in te duiken.
Stemoverzicht
Dag 3
Adinda/AMY1994AMY12 - d13ntjuh
Dahlia/Meliszie - SimsDolfijn14089
Meaghan/d13ntjuh - AMY1994AMY12
Lara/Deborah - AMY1994AMY12
Nicky/xTurtly - d13ntjuh
Tohru/SimsDolfijn14089 - AMY1994AMY12
AMY1994AMY12 – 3 stemmen
d13ntjuh – 2 stemmen
SimsDolfijn14089 – 1 stem
Het was echt heel gezellig gisteravond. Ik heb maar twee glazen champagne gedronken, want eigenlijk was het helemaal niet zo lekker. Gelukkig drink ik niet veel, dus ik weet zeker dat ik morgen niet met een kater wakker wordt.
En inderdaad, de volgende ochtend word ik stralend wakker. Alleen mijn keel voelt aan als schuurpapier, ik heb blijkbaar een beetje teveel gepraat gisteravond. Ik spring uit bed, zoek mijn outfit uit en stap onder de douche. Daarna loop ik naar de ontbijtzaal, pak snel wat eten en ga zitten met de krant op tafel. Daar ben ik namelijk nog het meest benieuwd naar; mijn stukje in de krant.
Ik verslik me echter als ik zie wat ze over me geschreven hebben. De tranen lopen meteen over mijn wangen en van binnen schreeuw ik het uit. Ik houd me nog een beetje netjes, maar gris de krant van tafel en zoek Stacy op. 'KIJK DAN! Kijk dan wat ze over me geschreven hebben. Er is helemaal niets van waar! Dit kunnen ze niet doen, toch? Ik maak geen schijn van kans meer op de titel zo!’ Het laatste komt er amper uit, want ik huil alweer tranen met tuiten.
‘Luister, ik ga dit regelen, wij hebben een PR-team dat dit soort dingen heel goed kan oplossen. We gaan zorgen dat ze dit morgen rectificeren. En ik weet niet wie die zogenaamde bronnen zijn, maar als we daarachter komen, dan ontslaan we ze direct. Dit is absoluut niets om de competitie voor te verlaten,' zegt Stacy en loopt eigenlijk meteen weg. Het is lief dat ze er meteen achteraan gaat, maar of dit nog rechtgezet kan worden, dat betwijfel ik.
Ik kan nog niet ophouden met huilen en ik snif terug naar de ontbijtzaal. Mijn thee is ondertussen koud geworden, dus ik loop maar naar het theehoekje om mezelf nieuwe in te schenken. Ik zit net weer als Adinda bij me komt zitten. Overduidelijk in een betere stemming. Ik zeg niet veel en schuif de krant naar haar toe. En even later doet Adinda dat bij Meaghan.
Ze proberen me allebei te kalmeren, erg lief, maar ik zie het nu nog somber in. Natuurlijk kunnen ze het terugdraaien, maar de mensen hebben het gezien, dat blijft toch in hun hoofden spoken.
Ik excuseer me en ga eerder van tafel. In mijn hotelkamer plof ik op de grond en stal mijn zandtekenspullen uit. Met een muziekje in mijn oren probeer ik tot rust te komen.
Dat gebeurt gelukkig en met een sprankje hoop voeg ik me bij de anderen voor de opnames van de intro. Het blijft door mijn hoofd malen. Moet ik er iets van zeggen in het filmpje? Ik besluit het maar niet te doen, straks wordt daar alleen maar de nadruk op gelegd en dat is wel het laatste wat ik wil.
Ik krijg een blaadje en een pen en zonder me even af. Wat wil ik precies vertellen in de intro? Al snel heb ik enorm veel opgeschreven dat ik wil delen met de kijkers. Veel te veel, dus ik zal moeten schrappen. Niet echt mijn sterkste punt. Dat het zandtekenen erin moet komen, dat is natuurlijk overduidelijk.
De intro opnemen gaat beter dan verwacht en met een klein beetje een tevreden gevoel wordt de middag afgesloten. Stacy roept ons bij elkaar. Mijn ogen worden groot wanneer ze verteld dat ze de bron nu al hebben kunnen achterhalen. Ze legt de situatie nog een keer uit aan de andere deelnemers en noemt dan de bron; Adinda. 'WAT!' schreeuw ik uit en kijk naar Adinda. En die kijkt al net zo verbaasd als ik.
Adinda, mijn maatje? Dat kan toch niet? Adinda blijft maar roepen dat ze het niet gedaan heeft en opnieuw huil ik tranen met tuiten. Dit kan niet waar zijn! Ik geloof er eigenlijk helemaal niets van. Adinda was hier veel te lief voor. 'Weten jullie het 100% zeker?' vraag ik nog aan Stacy, maar ze wil er niet teveel over kwijt.
Met een knoop in mijn maag loop ik terug naar mijn kamer om me even op te frissen. Ik weet het niet hoor, hier klopt iets niet. Ik besluit om me om te kleden en nog richting de sportschool te gaan, even mijn gedachten verzetten en alles op een rijtje zetten. En misschien nog wat afleiding van een andere deelneemster, dat kan ik op zich best gebruiken. Hoewel, wie kan ik nog vertrouwen?
Het feest was geweldig, de volgende ochtend iets minder. Ik hou van feesten, dus heb veel gedanst en gekletst, maar ’s ochtends heb ik daar soms toch een beetje spijt van. Ik draai me nog een keer om, maar aan het eind van de ochtend ga ik toch maar naar de ontbijtzaal.
Daar binnengekomen voel ik me een beetje bekeken. Ik kijk om me heen en zie Meaghan, Adinda en Nicky met z’n drieën een krant lezen. Het lijkt wel alsof Nicky overstuur is. Ik ben wel benieuwd, maar vind dat ze er al met genoeg mensen zitten. Ik loop rustig verder naar het buffet en pak een geroosterd broodje met kaas. Espresso erbij, en ik kan er weer even tegenaan.
Later gaan we op pad om de intro’s op te nemen. Waarom ik hieraan meedoe? Om te winnen natuurlijk, dit is de perfecte opstap naar een grote carrière. Dat lijkt me echter niet het verstandigst om te zeggen, dus ik maak er een mooi verhaaltje van.
Als we klaar zijn, komt Stacy met een ongerust gezicht naar ons toe. Ze roept iedereen bij elkaar en begint dan te praten. Het gaat over Nicky en wat er over haar in de krant staat. Dat moet érgens vandaan zijn gekomen en Stacy vertelt dat ze weten van wie. ‘…Adinda.’ ‘Adinda!?’ denk ik. Ik kijk haar aan en zie dat ze in paniek is. Ik kan niet geloven dat zij zo iets zou doen, maar Stacy zegt dat er bewijs is. Er zit niks anders voor haar op en ze moet de wedstrijd verlaten. Waarom moet zo iets nou weer gebeuren bij een wedstrijd waar ik aan meedoe? De wedstrijd moet wel zijn goede naam houden, anders heb je er nog niks aan om te winnen…
’s Avonds hebben we vrij gekregen. Ik weet nog niet zo goed wat ik ga doen vanavond, als Tohru me vraagt of ik zin heb om samen wat te eten. ‘Oh ja, eten. Ik let dan wel op m’n lijn, maar ik moet niet helemáál vergeten te eten.’ Ik besluit om met haar mee te gaan, wie weet is het wel een aardig meisje. We gaan naar een restaurantje en we vertellen elkaar over onszelf. Na het eten ga ik weer terug naar het hotel. Ik kleed me om en ga naar de sportschool. Dat eten moet er natuurlijk niet aankomen!
mijn tumblr
Het is mijn beurt om een intro op te nemen. Ik vertel over mijn passie voor koken en over mijn overleden ouders. 'Wegens geldtekort doe ik mee aan deze Missverkiezing,' zeg ik verder. 'Ik hoop zo ver mogelijk te komen, zodat ik ervoor kan zorgen dat ik met geld kan rondkomen. Momenteel heb ik namelijk erg zwaar.'
Als alle intro's zijn opgenomen roept Stacy de meiden bij elkaar. 'Jullie weten allemaal wat er geschreven is over Nicky. En ook weten jullie wat een onzin dat artikel was,' vertelt de productie-assistente ons. Ze richt zich tot Nicky. 'Morgen wordt het gerectificeerd, dus daarover hoef je je geen zorgen meer te maken.' Ik ben blij voor Nicky om te horen dat het bericht gerectificeerd gaat worden. Het is nooit leuk als er een grote roddel in de kranten komt te staan.
'Maar, dat neemt niet weg dat de journalist op de één of andere manier aan dit verhaal is gekomen. Ik heb persoonlijk met hem gesproken en hij heeft me de naam van zijn bron gegeven. Het spijt me, maar dit gedrag kunnen we niet tolereren en daarom zullen we je ook vragen om je koffers te pakken...' zegt Stacy tegen ons allen. '...Adinda.'
Op mijn gezicht verschijnt een grote verontwaardiging. 'Adinda zou zoiets toch nooit doen? Ze is een hartstikke lieve meid,' bedenk ik me.
Van Stacy hebben we de avond vrij gekregen, vanwege de incidenten met Jessica en Adinda.
'Hoi, Dahlia,' zeg ik een beetje verlegen tegen het roodharige meisje. 'Zou je het leuk vinden om wat in het stadje te gaan eten? Ik heb laatst een leuk restaurantje ontdekt en dat lijkt me wel iets voor jou.' Dahlia glimlacht lichtjes naar me. 'Oh ja, eten. Ik let dan wel op m’n lijn, maar ik moet niet helemáál vergeten te eten.'
Samen stappen we in een taxi die ons naar het restaurantje brengt. Ik praat wat over mijn passie voor koken en Dahlia vertelt me over haar favoriete bezigheden lezen en de dichtkunsten.
We hebben gezellig gegeten als we weer een taxi terug nemen naar het hotel.
In mijn hotelkamer blader ik nog even in het kookboek dat ik laatst had gekocht en voor ik het weet, val ik in slaap met het boek op schoot.
De volgende ochtend is stilte voor de storm, alle kandidaten bereiden zich in stilte voor. Vandaag begint de competitie écht. Er worden steeds korte uitzendingen live uitgezonden en dit wordt de eerste. Tevens ook een erg spannende, want ze voeren allemaal hun act op!
Vlak voordat ze op moet, staat Nicky in de coulissen en klampt ze zenuwachtig haar koffertje met zandtekengerei vast. De presentator kondigt het reclameblok aan en ze wordt het podium opgeroepen om haar spullen snel klaar te zetten. Ze opent haar koffertje en tot haar grote schok is het leeg. Stacy ziet de schrik op het gezicht van Nicky en loopt snel het podium op. Na fluisterend te overleggen, het live publiek mag natuurlijk niet merken dat er iets aan de hand is, weet Nicky dat er niets anders op zit dan voor een plan B te gaan. Ze kan haar spullen zo snel niet vervangen of vinden, dus besluit ze een nummer te gaan zingen.
Het is zover, de presentator roept Nicky het podium op en breed glimlachend komt ze aangewandeld. Van binnen kan ze echter wel huilen. Het nummer zet in en Nicky begint te zingen. Helaas mist ze door de zenuwen enorm veel noten..
Nadat iedere kandidate haar act heeft opgevoerd, gaat de jury in overleg. Ze zijn er vrij snel uit en de presentator geeft de uitslag aan de kandidates. ‘De dame die ons vandaag zal verlaten, en geen kans meer maakt op de titel, is….’ Er volgt een tergend lange stilte. ‘Nicky, het spijt me.’
De show wordt afgerond en Nicky/xTurtly (TANTE TONNIE) pakt haar spullen. Ze weet zeker dat ze gesaboteerd is en vertelt dit vlak voor vertrek nog aan de anderen. Maar wie was het?
Dag 4 begint, je kunt stemmen door te mailen naar kelsey_forumspel@live.nl t/m vrijdagavond 20u.
Nu heb ik in dit hoofdstuk al een halve dag verteld, we doen maar even alsof de verkiezing ’s middags wordt uitgezonden en dus hebben jullie nu nog de rest van de dag om te verwerken wat er gebeurd is en jullie voor te bereiden op de rest van de verkiezing, zoals altijd.
Meaghan
Na de spannende live shows, krijgen we te horen dat Nicky ons moet verlaten. Met een dubbel gevoel neemt ze afscheid van de groep.
"Lara, kunnen wij straks samen sparren?" Vraag ik als we naar de kamers lopen.
"Ik zal aan winston vragen of ik een gaatje heb" antwoord ze.
"Ik ga sowieso naar de gym, dus dan zie ik je wel verschijnen als je komt." vervolgens loop ik mijn kamer in om me om te kleden. Vervolgens ga ik even bij het raam staan om van het uitzicht te genieten.
Eenmaal bij de gym aangekomen duurt het niet lang voor dat lara er ook is.
"Ik wist helemaal niet dat je aan sparren deed," zegt lara na een tijdje.
"Haha. Je moet wel met 2 broers!" Lach ik.
"Je broers zijn vast trots op je, dat je het al zo ver heb geschopt."
"Was het maar zo.." Ik neem een slokje water, "eerlijk gezegd zien ze helemaal geen toekomst in de modellen wereld."
Lara en ik praten nog wat en gaan dan weer verder met sparren.
Zenuwachtig sta ik te wachten totdat ik mijn spullen klaar mag zetten voor de eerste liveshow. Ik druk mijn koffertje tegen mij aan en zucht eens diep. 'Het komt goed, dit kun je!' mompel ik zachtjes en prent me dat gelukzalige gevoel in wanneer ik aan het tekenen ben op de muziek.
Dan wenkt Stacy mij en loop ik een beetje wiebelend het podium op. Nu komt het erop aan!
Maar als ik mijn koffertje open blijkt het helemaal leeg te zijn! Mijn ogen worden groot en de tranen prikken meteen achter mijn ogen. Nee! Dit kan niet waar zijn! schreeuwt mijn stem van binnen. Meteen flitsen er allemaal theorieën door mijn hoofd. Ik word erin geluisd. Nu is het zo klaar als een klontje.
Stacy komt naar mij toegelopen en ziet meteen wat er aan de hand is. Snel overleg ik met haar en besluit het nummer dat als muziek zou dienen bij mijn tekeningen nu zelf te gaan zingen. Gelukkig staat de karaokeversie ook op de usb-stick die ik net af moest geven. Het nummer wordt snel verwisseld en ik krijg een microfoon in mijn handen geduwd.
Het zweet staat nu echt in mijn handen en ik voel mezelf helemaal trillen. Als ik rustig ben kan ik het nummer goed meezingen, maar met deze zenuwen weet ik niet of ik die hoge noten ga halen. Ik adem een paar keer diep in en probeer mezelf zo rustig mogelijk te krijgen. Ik zet een glimlach op naar het publiek en als de muziek begint probeer ik wat ik kan, maar ik ben veel te veel uit het veld geslagen door de ontwikkelingen.
Als de jury vertelt wie deze ronde helaas de competitie moet verlaten weet ik het al lang. De rest was in haar element en ze deden het allemaal zo goed dat ik geen schijn van kans maakte.
Na de show komt de rest nog even bij mij staan en een aantal meiden geeft me nog een knuffel. 'Luister goed,' zeg ik en wenk iedereen wat dichterbij. 'Ik weet zeker dat er met mijn spullen geknoeid is en ik begin steeds meer een vermoeden te krijgen wie dat zou kunnen zijn.'
Ik kijk de twee meiden die ik verdenk nog even extra lang aan en sla dan mijn ogen neer. 'Het was leuk voor zolang het duurde.'
Dan word ik door de beveiliger met zachte hand weggeduwt en loop ik terug naar mijn hotelkamer om mijn spullen te pakken. Dat was het dan..
De intro's maken was niet moeilijk.
Maar dat komt meer omdat ik regelmatig lezingen geef over archeologie, en als dochter van mijn vader ben ik het nodige gewend.
Uiteraard werd op de privé school hier ook al aandacht aan besteed.
Stacy roept ons bij elkaar, en vertelt dat de bron van de journalist onthult is.
"Beter" denk ik nog, totdat ze Adinda ervan beschuldigd.
Ik persoonlijk vind het moeilijk haar te zien als iemand die over de rug van een ander
wint, maar Stacy zal wel weten wat ze doet.
Door al het gedoe vervalt het middag en avond deel van het programma, en hebben we vrij.
"Bryce, ga eens kijken of ik hier in de buurt kan diepzee duiken" zeg ik.
"Ahum" hoor ik achter me. "Ja Winston, zeg het maar".
"De badkleding die ik heb meegenomen is niet geschikt voor die activiteit, het zijn
meer show artikelen" zegt ie.
"Ow, nou, dan moet ik even snel een badpak scoren" zeg ik, en draai me om.
Volgens mij heb ik in de lobby een aantal winkels gezien, en daar zat ook iets met badkleding. Dat is ook zo, en net als ik afreken, komt Bryce aanrennen met de melding dat ie wat voor me heeft geregeld.
Ik moet zeggen, diepzee duiken is zwaar, maar ook heel bevredigend, dus slaap ik die nacht als een roos.
De volgende ochtend moeten we allemaal een act opvoeren, en Nicky gaat als eerste.
Ik heb haar al een paar keer in actie gezien, en ik vind het prachtig.
Dus ik flikker bijna van mijn stoel als ze begint te zingen.
"Wat is dit", fluister ik naar Bryce die achter me zit, "ze zou toch met zand schilderen?" "Eh.. ik weet niet" stottert ie terug.
En ook de dames naast me zitten verbaast te kijken.
Ik ben iets minder geconcentreerd als ik aan de beurt ben, maar alles gaat goed.
Als de uitslag komt, is het niet echt een verrassing als Nicky afvalt.
We nemen afscheid van haar en ze zegt: 'Luister goed, Ik weet zeker dat er met mijn spullen geknoeid is en ik begin steeds meer een vermoeden te krijgen wie dat zou kunnen zijn.' Plaats dat ze nou zegt wie... nou ben ik nog niets wijzer.
Nou, ik weet nu wel waarom ze zong in plaats van met zand schilderde...
En ik weet dat ik goed op moet passen dus.
In gedachten loop ik naar de kamer, Meaghan loopt naast me.
"Lara, kunnen wij straks samen sparren?" vraagt ze.
"Ik zal aan Winston vragen of ik een gaatje heb" antwoord ik.
Daaraan kan je zien hoe ik in de war ben, want Bryce is mijn assistent, die weet wat er allemaal in de planning zit. Maar er is niets gepland en dus ga ik naar de gym.
"Ik wist helemaal niet dat je aan sparren deed," zeg ik als we al een poosje bezig zijn.
"Haha. Je moet wel met 2 broers!" lacht ze.
"Je broers zijn vast trots op je, dat je het al zo ver heb geschopt."
"Was het maar zo.. eerlijk gezegd zien ze helemaal geen toekomst in de modellen wereld." antwoord ze, en ik heb niet het idee dat ze hierop door wil gaan.
Dus praten we nog wat over technieken en gaan weer verder sparren.
Ze is goed. Niet zo goed als de trainers waar ik normaal mee train, maar veel beter dan ik had verwacht.
Some angels choose fur instead of wings
De liveshows zijn achter de rug.
Ik vond mijn optreden goed gaan, maar die van Nicky daarentegen ging niet erg goed. Volgens mij was het zo dat ze een liedje zong, omdat ze geen andere oplossing had. Ze was geloof ik iets anders van plan om te gaan doen.
Stacy komt het podium opgelopen om de uitslag te geven. 'Hopelijk zit ik er nog in,' spookt het door mijn gedachten terwijl ik mijn vingers gekruist houdt.
'De dame die ons vandaag zal verlaten, en geen kans meer maakt op de titel, is...' begint Stacy. 'Nicky, het spijt me.'
Ik richt me tot Dahlia en begin een praatje met haar. 'Wat jammer dat Nicky eruit ligt. Maar ja, er moest toch iemand uit de competitie.' Het roodharige meisje knikt en laat weten dat ze blij is dat zij er wel nog in zit. 'Ik ben ook blij dat ik nog in de race ben. Mijn moeder zal vast heel trots op me zijn.'
Na mijn gesprek met Dahlia vertrek ik weer richting mijn hotelkamer. Ik had gisteren al gepland om een vriendin te bellen, maar toen kwam het er niet van en daarom probeer ik haar straks maar eens te bereiken.
De avond valt en het is weer tijd voor een galadiner. De dames verzamelen zich in de lobby, maar het wachten is op Dahlia. ‘Ik ga wel even kijken waar ze blijft.’ Zegt Lara.
Ze klopt op de deur en wacht even, Dahlia doet open. ‘Sorry, ik heb wat problemen met mijn jurk, kijk, de rits zit halverwege vast.’ Ze draait zich om en laat het aan Lara zien. ‘Kan je me helpen? Ik heb een doosje met veiligheidsspelden op bed liggen, maar ik kan krijg dat ding er zelf niet in natuurlijk.’ ‘Ja hoor.’ Antwoordt Lara en ze pakt het doosje spelden op, maar de deksel zat er niet goed op, dus de halve inhoud valt op de grond. Lara bukt om ze op te pakken en ziet dan iets onder het bed uitsteken. Het zandtekengereedschap van Nicky. ‘Dahlia..?’ Vragend kijkt Lara naar haar op. Dahlia lijkt geschokt, maar dat kan natuurlijk ook gespeeld zijn. Hoe dan ook, Lara weet dat ze dit moet melden.
Het galadiner is een wat minder vrolijke aangelegenheid, nadat Dahlia/Meliszie (DAKLOZE) gedwongen werd om de competitie te verlaten vanwege het saboteren van een medekandidate. Maar aan de andere kant maakt dat het galadiner juist veel specialer. Er zijn er nog maar drie over, dat betekent dat morgen de finale opgenomen en uitgezonden wordt.
De volgende ochtend zijn de dames extreem zenuwachtig en opgewonden. Aangezien dit de laatste competitiedag is, moeten ze meerdere taken volbrengen.
De interviewronde is voorbij en het is nu tijd voor de catwalk in badmode. Tohru heeft al fantastisch gelopen en het is nu de beurt aan Meaghan. Ze loopt het podium op en paradeert naar het einde van de catwalk, waar ze poseer. Ze hoort een raar geluidje en schrikt zich vervolgens kapot. Haar bandje is losgeschoten en nu staat ze met een half ontbloot bovenlijf op de catwalk. Beschaamd kruist ze haar armen voor haar borst en holt ze het podium af. Haar vaardigheden met naald en draad zijn ongekend, dus hoe dit heeft kunnen gebeuren..? Maar helaas, Meaghan/d13ntjuh (BESCHERMENGEL) heeft nu geen schijn van kans meer om te winnen.
Alle rondes zijn voorbij en de laatste twee finalisten worden op het podium geroepen. De presentator vat nog even kort samen wat de kijkers vanavond van Tohru en Lara hebben gezien. ‘De jury is eruit, de stemmen van de kijker zijn binnen en we hebben alles bij elkaar opgeteld. De winnares is bekend! De enige, echte Miss is…..’ Een lange, lange stilte volgt. Tohru en Lara houden elkaars hand vast. ‘Is….. LARA!!!’
Na de liveshow geven de twee finalisten elkaar een high five. Hun plan heeft gewerkt. Het was een geniale ingeving om onder Adinda’s naam aan de journaliste te vertellen dat Nicky een drankprobleem had, twee in één klap uitgeschakeld. Of toch niet, maar gelukkig konden ze het zandtekengereedschap van Nicky ontfutselen en in Dahlia’s kamer verbergen. En dan natuurlijk de bandjes van Meaghan saboteren. Fantastisch. En het is ze gelukt! Tohru/SimsDolfijn14089 (SABOTEUR) is tweede geworden en Lara/Deborah (SABOTEUR) heeft gewonnen, maar ze hebben afgesproken om het prijsgeld te delen.
Stemoverzicht
Dahlia/Meliszie - Meliszie
Meaghan/d13ntjuh - SimsDolfijn14089
Lara/Deborah - Meliszie
Tohru/SimsDolfijn14089 - d13ntjuh
Meliszie – 2 stemmen
SimsDOlfijn14089 – 1 stem
d13ntjuh – 1 stem
En daarmee is helaas ook het spel afgelopen! De reden daarvoor was, dat we nu een nacht ingingen, waar d13ntjuh het slachtoffer zou worden, en ook al zou haar beschermengelkracht haar redden, dan lag ze er in de volgende stemronde uit. Zeg, saboteurs, hadden jullie geluk dat Meliszie niet gestemd heeft, anders lag één van jullie er misschien wel uit! En dan had de top 3 er heel anders uitgezien.
De reden dat Deborah nr. 1 is geworden en SimsDolfijn14089 nr. 2 is door het aantal stemmen die ze bij stemrondes hebben ontvangen. Namelijk 0 voor Deborah en 2 voor SimsDolfijn14089.
De top 3!
1. Deborah – als Lara Croft (SABOTEUR)
2. SimsDolfijn14089 – als Tohru Honda (SABOTEUR)
3. d13ntjuh – als Meaghan (BESCHERMENGEL)
Iedereen weer bedankt voor het meespelen en hopelijk tot bij het volgende spel, waarbij Deborah eerste keus heeft gewonnen!
EDIT: Oh, en wat ik nog wilde zeggen. Dat het heel typisch was dat de beschermengel in zowel nacht 1 als 2 het slachtoffer van de saboteurs uitkoos, maar beide slachtoffers hadden zelf de kracht om die nacht te overleven. (De eerste nacht overnachtte de dakloze zelfs bij de beschermengel, die haar dus die nacht beschermde). Het zat weer leuk in elkaar voor mij achter de schermen, hihi.
Ik heb 2 keer een hint gegeven.
Eh, deze is niet echt duidelijk, denk ik nu.... :shock:
^ Dat ging over Meaghan, en het stond er letterlijk. :P
En verder vond ik het onwijs leuk om te doen.
Ik heb er een hele gave site aan overgehouden, toen ik ging zoeken naar celeb jurken.
(lightinthebox)
Dus.. op naar de volgende!
Trouwens, het is heel moeilijk om te saboteren met zoveel krachten, maar ik vind het wel veel spannender zo.
Some angels choose fur instead of wings