@Keefbeetle
Heel vervelend dat je juist nu. na het overlijden van je vader, de begeleider mist met wie je inmiddels ook een redelijke vertrouwensband hebt opgebouwd. Weet dat je mij in ieder geval niet 'lastigvalt'. Ik heb zelf een progressief chronische aandoening en denk een beetje zoals jij over mijn eigen overlijden. Ik zal er weinig van merken maar mijn naasten, hoe zullen zij ermee omgaan, dat is wel een van de vragen die mij bezighouden.
Ook nu herken ik jouw situatie een beetje in die van mij destijds.
Mijn vader overleed ongeveer twee weken voor mijn 16e verjaardag. Ik denk niet dat ik het toen überhaupt heb gevierd.
Het ergste was dat ik een dag na zijn ziekenhuisopname een herkansingstoets Frans moest doen. Ik weet nog goed dat mijn moeder me om drie uur 's nachts vroeg om met spoed medicijnen te gaan halen bij de nachtapotheek. Mijn vader was er die nacht heel ernstig aan toe. De ochtend die erop volgde werd hij opgenomen en ik moest diezelfde middag met mijn vermoeide hoofd mijn herkansingstoets doen. Ik zat toen in de derde klas van het atheneum. Het herexamen verknalde ik natuurlijk grandioos. Nu ja, ik haalde een mager vijfje terwijl het een dikke voldoende had moeten zijn. Uit piëteit met de situatie bij ons thuis en die van mij in het bijzonder, heeft de schoolleiding toen besloten, om mij niet zoals eerst de bedoeling was, opnieuw te laten zitten (ik zou dan naar een andere school hebben moeten gaan) maar mij over te zetten naar 4 Havo.
Als ik soms nog wel eens naar de klassenfoto's uit die periode kijk dan zie ik een enorm verschil. In een jaar tijd was ik echt volwassen geworden.
Maar vandaag gaat het even niet over mij. Jij bent jarig en dat zal je toch een beetje moeten vieren, hoe moeilijk het ook zal kunnen voelen. Vier het met je familie en mensen die iets om je geven. Hoe dan ook hartelijk gefeliciteerd.
Ik ben vrijwilliger voor Answers HQ. Ik werk niet voor EA
Vandaag is de eerste verjaardag van je zonder je vader.
En hoewel dit alles behalve een feestdag voor je is, hoop ik dat het toch een beetje een mooie dag is. Ik heb je volgens mij wel vaker verwisseld met Kelsey.
Ik denk dat je deze periode nog heel vaak herleefd. En ik denk ook dat dat goed is, het is een manier van verwerken, van er mee om leren gaan.
En als je de behoefte hebt om er over te "praten", er zijn hier altijd luisterende oren voor je.
@trismagistos, ja, het is lastig dat mijn begeleider deze maand weg is. Aan de andere kant, als ze in mei, juni, juli of (zeker) augustus op vakantie was gegaan, had mij dat óók niet uitgekomen. En ze zal zeker vakantie nodig hebben, gezien het feit dat ze regelmatig gesprekken met mij heeft...
Dank je wel (ook voor je wensen). Ik ben fysiek in orde (al heb ik wel vaak last van kwaaltjes, dat zal stressgerelateerd zijn), maar autistisch zijn zie ik toch ook als een chronische "aandoening". Het heeft invloed op zoveel aspecten van mijn leven en een hoop dingen zijn daardoor helemaal niet vanzelfsprekend.
Maar je vader verliezen op je 16e lijkt me nog wel een stuk zwaarder. Niet dat het, als je bijna 2x zo oud bent, makkelijk is natuurlijk. Maar 16 is wel heel erg jong. Gelukkig maar dat de school meedacht. Op zulke dagen zou je eigenlijk niks moeten kunnen doen, verwerken wat er is gebeurd is dan al genoeg.
Ik heb ook het idee dat ik de afgelopen jaren pas echt volwassen ben geworden. Vooral vanaf mijn 28e. En dit jaar heb ik het idee dat de vanzelfsprekendheid (voor zover ik die nog had) er wel helemaal af is door de dingen die gebeurd zijn.
@Deborah, ach, 3 en 9 september liggen ook dicht bij elkaar. Dank je wel. Tja, ik weet nooit of het nou goed is om er keer op keer bij stil te staan en er zoveel over na te denken, wat ik altijd doe. Of dat het beter is om het niét keer op keer te vertellen en op te schrijven maar er wat meer afstand van proberen te nemen (en dan bedoel ik niet het compleet wegdrukken).
Ik ga zo maar weer eens langzame yoga doen. Voel me erg moe vanochtend.
Ik heb een slechte week gehad. Het is inmiddels iets meer dan 6 weken na mijn vaders overlijden en ik heb het erg zwaar. Met het gemis, maar ook met alle geestelijke en lichamelijke ongemakken die ik daardoor ervaar.
Mijn begeleider is net weer terug en ik heb een gesprek met haar gehad. Ik probeer regelmatig een wandeling te maken, maar word dan vaak misselijk. Misselijk ben ik sowieso erg vaak, ongeveer elke dag wel minstens een keer, vaak in de avond komt dit opzetten. Het is dan een mengeling van lichamelijk niet-lekker-voelen en angst, en soms wordt het een soort paniek in mijn borstkas. Helemaal niet fijn.
Ik zou het geen paniekaanvallen noemen, want dan denk ik meer aan "voelen alsof je een hartaanval krijgt", gaan zweten, etc. Maar paniek is het zeker wel. Ik heb ook veel meer moeite met dingen die wat anders lopen dan ik had verwacht. Ik weet bijna zeker dat dit komt omdat ik maandenlang van links naar rechts werd geduwd en er continu dingen flink veranderden en ik me noodgedwongen moest aanpassen. Daardoor ik nu de rek eruit. Dus toen mijn begeleider en ik een wandelafspraak hadden, en zij een kwartier na de afgesproken tijd er nog niet was, kreeg ik last van paniek, dusdanig dat de afspraak uiteindelijk niet meer door kon gaan. En raakte ik in de bibliotheek van slag toen bleek dat ze het scherm om boeken te lenen verplaatst hadden (op de oude plek stond alleen het scherm voor boeken inleveren). "Normaal" zou ik dan wel kunnen denken: ze zullen het wel verplaatst hebben, laat ik even rondkijken en anders vraag ik het. Nu gaat er meteen alarm af. En de alarmknop wordt héél vaak ingedrukt, ook op momenten dat het helemaal niet hoeft.
Sowieso ben ik de meeste dagen een groot deel van de dag bezig met mezelf staande houden, zorgen dat ik niet in die angst, paniek en somberheid meeglij en vervolgens er amper meer uitkom. Ik vind het moeilijk om verdriet toe te laten omdat ik bang ben dat ik dan teveel van streek raak en weer extra klachten krijg. Maar als ik moet huilen op een moment dat ik niet in een publieke ruimte ben, laat ik het wel toe.
Dus! Met mij gaat het uitstekend. Ik yoga me suf, soms wel 1.5 uur in totaal op een dag. Soms helpt dat om rust te vinden, in elk geval zolang ik op de mat ben. Maar het helpt niet altijd evenveel. Ik schrijf ongeveer elke dag wat in mijn "dagboek" om zo die gevoelens wat te ontwarren en misschien wat te ontdekken wat die angstgevoelens het meest triggert. Ik vind het wel echt vermoeiend om zo te leven. Ik ben echt wel wat gewend, mijn leven is al heel lang ingewikkeld en vaak vermoeiend, maar dit is nog wel een treetje erger.
Hoi @Deborah en @trismagistos (en iedereen die dit leest), ik kreeg een berichtje dat jullie me getagd hadden (in dat andere topic) dus bij deze kom ik even hoi zeggen: hoi! Ik hoop dat alles goed met jullie gaat.
Leuk om weer even wat van je te horen/lezen/vernemen @SimLibby. 👍 We missen jouw fantastische handleidingen nog steeds! Naar omstandigheden gaat het redelijk goed met mij. Ik blijf actief in Answers HQ en hier om anderen te helpen. @Deborah wilde wat informatie over het gebruik van de drone in het pakket Word Beroemd dus heb ik zo goed en zo kwaad als dat gaat geprobeerd om haar vraag te beantwoorden. 😉
Ik ben vrijwilliger voor Answers HQ. Ik werk niet voor EA
Hey @SimLibby!
Hopelijk gaat alles met jou ook goed. Tja, je ziet het, je hebt een onuitwisbare indruk achter gelaten.
Hier gaat alles redelijk.
En ik ben weer met De Sims aan het spelen.
Maar ik mis je wel hoor. En niet alleen vanwege de handleidingen.
Met mij gaat het. Ik heb een paar maanden geleden Sammy helaas moeten laten inslapen. Zijn alvleesklier was ontstoken en we (ik en de dierenarts) hebben hem nooit meer aan het eten gekregen, wat we ook probeerden. Hij was uiteindelijk zo verzwakt dat ik hem heb laten inslapen. Ik mis hem al komt het verdriet, de tranen, in golven. Gelukkig kon mijn moeder zijn crematie betalen dus hij is thuis bij mij. Ook heb ik wat van zijn vacht en pootafdrukken. En ik heb een super gaaf foto album van hem gemaakt, twee mooie uitvergrote foto's van hem in mooie lijsten, een hangertje met wat van zijn as om mijn nek en een prachtig beeld wat net echt lijkt, alsof hij ligt te slapen.
Het is inderdaad wel even wennen om niet zo actief te zijn op het forum. Het is allang niet meer hoe het was (ook op het oude forum). Wat hebben we ons goed vermaakt met elkaar. Ik vind het wel prettig om geen handleidingen meer te maken. Die hele Sims wereld, EA en spelers, gaan zo snel: pakket na pakket na update na update na livestream na livestream en ga zo maar door. Ik was eigenlijk alleen maar bezig om bij te blijven en mijn website up to date te houden. De Sims 4 heeft me ook nooit echt kunnen bekoren, ik heb het geprobeerd want ik heb het heel wat uren gespeeld. De Sims 3 en De Sims Middeleeuwen blijven mijn favorieten. Het is fijn om lekker te spelen zonder te kijken door "handleidingen maken ogen" zeg maar. Ik heb laatst Lucky Palms helemaal opgeknapt en al het premium materiaal, store locaties, etc. geplaatst (en wat gebouwen uit andere steden zoals de pizzeria uit Monte Vista en het stadion uit Aurora skies). Ik heb sinds een week ook De Sims Freeplay ontdekt want ik heb sinds een paar weken een tablet. Dus ik dacht, laat ik het maar eens proberen. Wat ik ook best leuk vind eigenlijk.
Hoe dan ook, ik denk soms best aan jullie, dit forum, aan jou Deborah. Dus een dikke kus voor jou.
Ow, @SimLibby , wat in en in triest dat Sammy er niet meer is.
En als je maar 1 kat hebt, is het gemis nog veel erger. Maar je hebt gelukkig heel veel mooie momenten met hem gekend.
Ik weet niet of je in het kattentopic hebt gekeken, maar hier zijn er inmiddels 2 jonge jongens bijgekomen. Scott en Gijs.
En hadden we verwacht al afscheid te moeten nemen van Pollewop, maar die is sterker dan dat iedereen dacht, en die loopt nog altijd rond.
Dat je klaar bent met handleidingen maken en alles daar om heen, kan ik me heel goed voorstellen. En wat jij hebt met Sims3, heb ik met Sims2. Dat vind ik nog altijd het allerleukst. Natuurlijk is bouwen daarin een ramp vergeleken met DeSims4, maar de gameplay is gewoon leuker.
En ik mis je hier, dus ben ik blij als je af en toe even langs komt.
Hele dikke knuffel voor je terug!
Ik ben heel dankbaar voor al die jaren met Sammy. Ik had het niet willen missen! Ik heb niet in het kattentopic gekeken. Wat leuk zeg, nieuwe diertjes. En wat ongelooflijk fijn dat Pollewop - wat een naam zeg 😊, rolt lekker van de tong, die naam kan je niet zeggen zonder een brede lach - nog steeds rondloopt. Zo zie je maar weer, katten doen altijd lekker waar ze zelf zin in hebben! 😘
Ik voelde me vreemd nostalgisch naar hier dus besloot eens te kijken of dit nog bestaat en verrek, jawel! Hoelang geleden is dit wel niet dan?
Gecondoleerd met Sammy @SimLibby maar denk zo: voor ons zijn ze een tijd in het leven maar voor de andere kant ben jij het hele leven, en weet zeker dat jij Sammy een heel liefdevol leven hebt gegeven zelf ben ik nu ook weer op zoek na een vervanger van mijn kat die het na bijna 15 mooie jaren heeft opgegeven enkele jaren geleden.
Hi @Godlike, dat is inderdaad alweer een tijdje geleden. Dank je wel voor je condoleances, je biedt een mooi perspectief. Hopelijk vind je een beestje dat bij je past (of vindt hij jou!).
Hey allemaal! Ik kom even kijken hoe het met jullie gaat.
Mijn oprechte excuses dat ik niet wat actiever ben op dit De Sims 4 vanilla forum, het is gewoon zo druk op het AHQ dat je gewoon tijd tekort komt.
Wat gaat de tijd toch soms snel hè, we zitten alweer bijna in halverwege november en het jaar is alweer bijna voorbij! Ik weet nog goed, als de dag van gisteren, op vrijdag 13 maart 2020... dat iedereen het nieuws kreeg dat men vanuit huis moest werken tot nader orde. En wat is er toch allemaal gebeurd op de wereld... Het is zo vreemd dat dit alweer bijna (een paar maandjes ernaast) 2 jaar geleden is, zo slecht te bevatten!
Ik zie dat jullie dit forum goed onderhouden allemaal, wat super is om te zien! Spelers die spelers helpen, wordt zeer gewaardeerd! Dankjewel daarvoor. Ik weet dat dit forum misschien niet zo druk is, maar wie weet wat er allemaal gepost gaat worden. Echte passie meestal!
We zitten alweer in de donkere dagen voor kerst... Man man man wat gaat de tijd toch weer snel. Gelukkig heb ik nog wat vrij kunnen pakken voor de feestdagen. Jullie nog plannen deze december?
Whaahaaa,,,, @Pat_Normaal , waarom zou het niet meer bestaan?
Het is hier niet druk meer, dat klopt.
Maar ik vind het hier nog altijd leuk, én ik vind hier heel veel info.
En we tellen af naar het nieuwe jaar.
Laten we hopen dat 2022 een mooier jaar wordt dan dat 2021 en 2020 waren, dat Corona eindelijk verdwijnt en dat we gewoon onze vrijheid weer terugkrijgen.
Die 3 zoenen bij begroeten mogen van mij wel weg blijven, en altijd handen schudden ook, maar verder graag weer normaal.
@Keefbeetle , voor jou was dit een jaar van afscheid nemen. Begin dit jaar wisten jullie volgens mij nog niet eens dat je vader ziek was, en nu moesten jullie al kerst zonder hem vieren. Hopelijk slijt het verdriet snel. En kan je het een plek geven.
We hebben weer een nieuwe community manager gekregen, we moesten afscheid nemen van @EA_Neil , maar hebben @EA_Leeuw er voor terug gekregen. @trismagistos , jij hebt me weten op te sporen op andere fora en bent een belangrijke raadgever geworden hier op het forum. Eigenlijk wat @SimLibby daarvoor deed.
En ik? Ik ben er nog altijd. Voor mij is het thuiswerken uiteindelijk een zegen geworden, door extreme darmproblemen is het heerlijk om het toilet (en de douche) zo dichtbij te hebben, en tóch te kunnen werken. Ik hoop dat dát verbeterd, maar dat thuiswerken een optie wordt in de toekomst. We gaan het zien.
Nog een paar dagen en dan is het
Happy New Year!
Ik hoop dat jullie een prettige kerst hebben gehad.
@Deborah, ik denk dat we in 2025 wel van corona af zijn Die begroetingen die je noemt mogen van mij ook wegblijven.
Klopt, we hoorden in mei dat mijn vader ziek was. Ik vond kerst al nooit zo leuk vanwege de verplichtingen, maar dit jaar al helemaal niet. Heb dus ook geen kerstboom neergezet, wel de familievisite gehad, nu blij dat het weer voorbij is. Ik zit op een datingapp om de verveling een beetje tegen te gaan, wat natuurlijk best een slecht idee is gezien mijn omstandigheden, maar ja.
Wat vervelend van die darmproblemen... dan is het toilet dichtbij thuis zeker een uitkomst.
Wens jullie bij deze alvast een zo goed mogelijk 2022.
Ik sloot het jaar af met het afscheid van de eeuw van mijn schoonvader en begon het nieuw jaar met een booster waar ik drie dagen last van had.
Ik hoop in ieder geval het komende jaar jouw raadgever voor De Sims te blijven @Deborah; dat we @SimLibby hier nog af en toe eens zullen zien en @Keefbeetle dat je veel nieuwe artiesten aan mijn muziekkennis zult toevoegen. Ik zal jullie, daar waar je er behoefte aan hebt, zeker blijven steunen. @EA_Leeuw, ook in 2022 zal ik mijn best doen om op AHQ spelers met technische en andere vragen bij te staan met suggesties en eventuele oplossingen.
Laten we er een mooi jaar van maken en blijven hopen dat het er weer zoiets als een normaal kan ontstaan. Ontdaan van alle oude rommel en met een nieuwe blik op een toekomst waar iedereen zichzelf weer goed kan voelen.
Post edited by trismagistos on
Ik ben vrijwilliger voor Answers HQ. Ik werk niet voor EA
Our deepest fear is not that we are inadequate.
Our deepest fear is that we are powerful beyond measure.
It is our light, not our darkness that most frightens us.
We ask ourselves, Who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous?
Actually, who are you not to be? You are a child of God.
Your playing small does not serve the world.
There is nothing enlightened about shrinking so that other people won’t feel insecure around you.
We are all meant to shine, as children do.
We were born to make manifest the glory of God that is within us.
It’s not just in some of us; it’s in everyone.
And as we let our own light shine, we unconsciously give other people permission to do the same.
As we are liberated from our own fear, our presence automatically liberates others.
Ik wist wel dat die haan een venijnig beestje was, ook in staat om vossen af te weren maar, dit had ik ook nog nooit gezien. Obsidiaan dierenlekkernij doet dus wonderen.
Waarschijnlijk kon de spelkern dit verschijnsel ook niet aan want er ontstond een 'loop'. Wat je in de video ziet herhaalde wel een keer of zes voordat ik het afbrak want er kwam geen winnaar uit de bus. De haan, ruim op leeftijd, het was echt al zijn tijd om over te gaan, lives to fight another day! Toch wel benieuwd of Hein het zou hebben overleefd. Als je het goed bekijkt, delft ie telkens het onderspit. 🤣
Ik ben vrijwilliger voor Answers HQ. Ik werk niet voor EA
Wat laat, maar in dit topic ook alsnog de beste wensen voor 2022 allemaal.
@trismagistos, ik hoop dat je weer in rustiger vaarwater bent belandt. Mooie post.
Ik kom jullie mededelen dat ik morgen een date heb! Een wandeldate... want dat is het enige dat kan momenteel. Ik hoop dat dat een beetje loopt (...). Geen idee of het een slim idee is.
Reacties
Heel vervelend dat je juist nu. na het overlijden van je vader, de begeleider mist met wie je inmiddels ook een redelijke vertrouwensband hebt opgebouwd. Weet dat je mij in ieder geval niet 'lastigvalt'. Ik heb zelf een progressief chronische aandoening en denk een beetje zoals jij over mijn eigen overlijden. Ik zal er weinig van merken maar mijn naasten, hoe zullen zij ermee omgaan, dat is wel een van de vragen die mij bezighouden.
Ook nu herken ik jouw situatie een beetje in die van mij destijds.
Mijn vader overleed ongeveer twee weken voor mijn 16e verjaardag. Ik denk niet dat ik het toen überhaupt heb gevierd.
Het ergste was dat ik een dag na zijn ziekenhuisopname een herkansingstoets Frans moest doen. Ik weet nog goed dat mijn moeder me om drie uur 's nachts vroeg om met spoed medicijnen te gaan halen bij de nachtapotheek. Mijn vader was er die nacht heel ernstig aan toe. De ochtend die erop volgde werd hij opgenomen en ik moest diezelfde middag met mijn vermoeide hoofd mijn herkansingstoets doen. Ik zat toen in de derde klas van het atheneum. Het herexamen verknalde ik natuurlijk grandioos. Nu ja, ik haalde een mager vijfje terwijl het een dikke voldoende had moeten zijn. Uit piëteit met de situatie bij ons thuis en die van mij in het bijzonder, heeft de schoolleiding toen besloten, om mij niet zoals eerst de bedoeling was, opnieuw te laten zitten (ik zou dan naar een andere school hebben moeten gaan) maar mij over te zetten naar 4 Havo.
Als ik soms nog wel eens naar de klassenfoto's uit die periode kijk dan zie ik een enorm verschil. In een jaar tijd was ik echt volwassen geworden.
Maar vandaag gaat het even niet over mij. Jij bent jarig en dat zal je toch een beetje moeten vieren, hoe moeilijk het ook zal kunnen voelen. Vier het met je familie en mensen die iets om je geven. Hoe dan ook hartelijk gefeliciteerd.
Vandaag is de eerste verjaardag van je zonder je vader.
En hoewel dit alles behalve een feestdag voor je is, hoop ik dat het toch een beetje een mooie dag is. Ik heb je volgens mij wel vaker verwisseld met Kelsey.
Ik denk dat je deze periode nog heel vaak herleefd. En ik denk ook dat dat goed is, het is een manier van verwerken, van er mee om leren gaan.
En als je de behoefte hebt om er over te "praten", er zijn hier altijd luisterende oren voor je.
Ondanks alles toch een fijne dag!
Some angels choose fur instead of wings
@trismagistos, ja, het is lastig dat mijn begeleider deze maand weg is. Aan de andere kant, als ze in mei, juni, juli of (zeker) augustus op vakantie was gegaan, had mij dat óók niet uitgekomen. En ze zal zeker vakantie nodig hebben, gezien het feit dat ze regelmatig gesprekken met mij heeft...
Dank je wel (ook voor je wensen). Ik ben fysiek in orde (al heb ik wel vaak last van kwaaltjes, dat zal stressgerelateerd zijn), maar autistisch zijn zie ik toch ook als een chronische "aandoening". Het heeft invloed op zoveel aspecten van mijn leven en een hoop dingen zijn daardoor helemaal niet vanzelfsprekend.
Maar je vader verliezen op je 16e lijkt me nog wel een stuk zwaarder. Niet dat het, als je bijna 2x zo oud bent, makkelijk is natuurlijk. Maar 16 is wel heel erg jong. Gelukkig maar dat de school meedacht. Op zulke dagen zou je eigenlijk niks moeten kunnen doen, verwerken wat er is gebeurd is dan al genoeg.
Ik heb ook het idee dat ik de afgelopen jaren pas echt volwassen ben geworden. Vooral vanaf mijn 28e. En dit jaar heb ik het idee dat de vanzelfsprekendheid (voor zover ik die nog had) er wel helemaal af is door de dingen die gebeurd zijn.
@Deborah, ach, 3 en 9 september liggen ook dicht bij elkaar. Dank je wel. Tja, ik weet nooit of het nou goed is om er keer op keer bij stil te staan en er zoveel over na te denken, wat ik altijd doe. Of dat het beter is om het niét keer op keer te vertellen en op te schrijven maar er wat meer afstand van proberen te nemen (en dan bedoel ik niet het compleet wegdrukken).
Ik ga zo maar weer eens langzame yoga doen. Voel me erg moe vanochtend.
Ik heb een slechte week gehad. Het is inmiddels iets meer dan 6 weken na mijn vaders overlijden en ik heb het erg zwaar. Met het gemis, maar ook met alle geestelijke en lichamelijke ongemakken die ik daardoor ervaar.
Mijn begeleider is net weer terug en ik heb een gesprek met haar gehad. Ik probeer regelmatig een wandeling te maken, maar word dan vaak misselijk. Misselijk ben ik sowieso erg vaak, ongeveer elke dag wel minstens een keer, vaak in de avond komt dit opzetten. Het is dan een mengeling van lichamelijk niet-lekker-voelen en angst, en soms wordt het een soort paniek in mijn borstkas. Helemaal niet fijn.
Ik zou het geen paniekaanvallen noemen, want dan denk ik meer aan "voelen alsof je een hartaanval krijgt", gaan zweten, etc. Maar paniek is het zeker wel. Ik heb ook veel meer moeite met dingen die wat anders lopen dan ik had verwacht. Ik weet bijna zeker dat dit komt omdat ik maandenlang van links naar rechts werd geduwd en er continu dingen flink veranderden en ik me noodgedwongen moest aanpassen. Daardoor ik nu de rek eruit. Dus toen mijn begeleider en ik een wandelafspraak hadden, en zij een kwartier na de afgesproken tijd er nog niet was, kreeg ik last van paniek, dusdanig dat de afspraak uiteindelijk niet meer door kon gaan. En raakte ik in de bibliotheek van slag toen bleek dat ze het scherm om boeken te lenen verplaatst hadden (op de oude plek stond alleen het scherm voor boeken inleveren). "Normaal" zou ik dan wel kunnen denken: ze zullen het wel verplaatst hebben, laat ik even rondkijken en anders vraag ik het. Nu gaat er meteen alarm af. En de alarmknop wordt héél vaak ingedrukt, ook op momenten dat het helemaal niet hoeft.
Sowieso ben ik de meeste dagen een groot deel van de dag bezig met mezelf staande houden, zorgen dat ik niet in die angst, paniek en somberheid meeglij en vervolgens er amper meer uitkom. Ik vind het moeilijk om verdriet toe te laten omdat ik bang ben dat ik dan teveel van streek raak en weer extra klachten krijg. Maar als ik moet huilen op een moment dat ik niet in een publieke ruimte ben, laat ik het wel toe.
Dus! Met mij gaat het uitstekend.
Hopelijk gaat alles met jou ook goed. Tja, je ziet het, je hebt een onuitwisbare indruk achter gelaten.
Hier gaat alles redelijk.
En ik ben weer met De Sims aan het spelen.
Maar ik mis je wel hoor. En niet alleen vanwege de handleidingen.
Some angels choose fur instead of wings
Het is inderdaad wel even wennen om niet zo actief te zijn op het forum. Het is allang niet meer hoe het was (ook op het oude forum). Wat hebben we ons goed vermaakt met elkaar.
Hoe dan ook, ik denk soms best aan jullie, dit forum, aan jou Deborah. Dus een dikke kus voor jou.
En als je maar 1 kat hebt, is het gemis nog veel erger. Maar je hebt gelukkig heel veel mooie momenten met hem gekend.
Ik weet niet of je in het kattentopic hebt gekeken, maar hier zijn er inmiddels 2 jonge jongens bijgekomen. Scott en Gijs.
En hadden we verwacht al afscheid te moeten nemen van Pollewop, maar die is sterker dan dat iedereen dacht, en die loopt nog altijd rond.
Dat je klaar bent met handleidingen maken en alles daar om heen, kan ik me heel goed voorstellen. En wat jij hebt met Sims3, heb ik met Sims2. Dat vind ik nog altijd het allerleukst. Natuurlijk is bouwen daarin een ramp vergeleken met DeSims4, maar de gameplay is gewoon leuker.
En ik mis je hier, dus ben ik blij als je af en toe even langs komt.
Hele dikke knuffel voor je terug!
Some angels choose fur instead of wings
Gecondoleerd met Sammy @SimLibby maar denk zo: voor ons zijn ze een tijd in het leven maar voor de andere kant ben jij het hele leven, en weet zeker dat jij Sammy een heel liefdevol leven hebt gegeven
Mijn oprechte excuses dat ik niet wat actiever ben op dit De Sims 4 vanilla forum, het is gewoon zo druk op het AHQ dat je gewoon tijd tekort komt.
Wat gaat de tijd toch soms snel hè, we zitten alweer bijna in halverwege november en het jaar is alweer bijna voorbij! Ik weet nog goed, als de dag van gisteren, op vrijdag 13 maart 2020... dat iedereen het nieuws kreeg dat men vanuit huis moest werken tot nader orde. En wat is er toch allemaal gebeurd op de wereld... Het is zo vreemd dat dit alweer bijna (een paar maandjes ernaast) 2 jaar geleden is, zo slecht te bevatten!
Ik zie dat jullie dit forum goed onderhouden allemaal, wat super is om te zien! Spelers die spelers helpen, wordt zeer gewaardeerd! Dankjewel daarvoor. Ik weet dat dit forum misschien niet zo druk is, maar wie weet wat er allemaal gepost gaat worden. Echte passie meestal!
We zitten alweer in de donkere dagen voor kerst... Man man man wat gaat de tijd toch weer snel. Gelukkig heb ik nog wat vrij kunnen pakken voor de feestdagen. Jullie nog plannen deze december?
@Pat_Normaal , waarom zou het niet meer bestaan?
Het is hier niet druk meer, dat klopt.
Maar ik vind het hier nog altijd leuk, én ik vind hier heel veel info.
Some angels choose fur instead of wings
Hele fijne kerst!!
Some angels choose fur instead of wings
Heel plezierige dagen
Laten we hopen dat 2022 een mooier jaar wordt dan dat 2021 en 2020 waren, dat Corona eindelijk verdwijnt en dat we gewoon onze vrijheid weer terugkrijgen.
Die 3 zoenen bij begroeten mogen van mij wel weg blijven, en altijd handen schudden ook, maar verder graag weer normaal.
@Keefbeetle , voor jou was dit een jaar van afscheid nemen. Begin dit jaar wisten jullie volgens mij nog niet eens dat je vader ziek was, en nu moesten jullie al kerst zonder hem vieren. Hopelijk slijt het verdriet snel. En kan je het een plek geven.
We hebben weer een nieuwe community manager gekregen, we moesten afscheid nemen van @EA_Neil , maar hebben @EA_Leeuw er voor terug gekregen.
@trismagistos , jij hebt me weten op te sporen op andere fora
En ik? Ik ben er nog altijd. Voor mij is het thuiswerken uiteindelijk een zegen geworden, door extreme darmproblemen is het heerlijk om het toilet (en de douche) zo dichtbij te hebben, en tóch te kunnen werken. Ik hoop dat dát verbeterd, maar dat thuiswerken een optie wordt in de toekomst. We gaan het zien.
Nog een paar dagen en dan is het
Happy New Year!
Some angels choose fur instead of wings
@Deborah, ik denk dat we in 2025 wel van corona af zijn
Klopt, we hoorden in mei dat mijn vader ziek was. Ik vond kerst al nooit zo leuk vanwege de verplichtingen, maar dit jaar al helemaal niet. Heb dus ook geen kerstboom neergezet, wel de familievisite gehad, nu blij dat het weer voorbij is. Ik zit op een datingapp om de verveling een beetje tegen te gaan, wat natuurlijk best een slecht idee is gezien mijn omstandigheden, maar ja.
Wat vervelend van die darmproblemen... dan is het toilet dichtbij thuis zeker een uitkomst.
Wens jullie bij deze alvast een zo goed mogelijk 2022.
Inderdaad, een fijne, gezond en voorspoedig 2022!
Some angels choose fur instead of wings
Ik sloot het jaar af met het afscheid van de eeuw van mijn schoonvader en begon het nieuw jaar met een booster waar ik drie dagen last van had.
Ik hoop in ieder geval het komende jaar jouw raadgever voor De Sims te blijven @Deborah; dat we @SimLibby hier nog af en toe eens zullen zien en @Keefbeetle dat je veel nieuwe artiesten aan mijn muziekkennis zult toevoegen. Ik zal jullie, daar waar je er behoefte aan hebt, zeker blijven steunen. @EA_Leeuw, ook in 2022 zal ik mijn best doen om op AHQ spelers met technische en andere vragen bij te staan met suggesties en eventuele oplossingen.
Laten we er een mooi jaar van maken en blijven hopen dat het er weer zoiets als een normaal kan ontstaan. Ontdaan van alle oude rommel en met een nieuwe blik op een toekomst waar iedereen zichzelf weer goed kan voelen.
De beste wensen voor 2022!
Dat heb ik nog nooit eerder gezien.
Some angels choose fur instead of wings
Waarschijnlijk kon de spelkern dit verschijnsel ook niet aan want er ontstond een 'loop'. Wat je in de video ziet herhaalde wel een keer of zes voordat ik het afbrak want er kwam geen winnaar uit de bus. De haan, ruim op leeftijd, het was echt al zijn tijd om over te gaan, lives to fight another day! Toch wel benieuwd of Hein het zou hebben overleefd. Als je het goed bekijkt, delft ie telkens het onderspit. 🤣
@trismagistos, ik hoop dat je weer in rustiger vaarwater bent belandt. Mooie post.
Ik kom jullie mededelen dat ik morgen een date heb! Een wandeldate... want dat is het enige dat kan momenteel. Ik hoop dat dat een beetje loopt (...). Geen idee of het een slim idee is.