Zaklinaczka Tajemnic- Zapowiedź
Wermia2001
Posty: 217 Member
w Historie
Nazywam się Kasia, postanowiła napisać historie, dwa pierwsze rozdziały widnieją w moim telefonie XD...
Historia opowiada o 19-letniej Amandzie która przez przypadek odkrywa tajemnice wiążące się z jej rodziną. Krótkie streszczenie I rozdziału:
"Amanda (główna bohaterka) rano odbiera telefon czy on zmieni jej życie?"
To koniec streszczenia miało być krótkie no, nie?
(proszę o pomoc bo niezbyt wiem jak wstawić zdjęcie..)
W tym temacie będą kolejne rozdziały
Historia opowiada o 19-letniej Amandzie która przez przypadek odkrywa tajemnice wiążące się z jej rodziną. Krótkie streszczenie I rozdziału:
"Amanda (główna bohaterka) rano odbiera telefon czy on zmieni jej życie?"
To koniec streszczenia miało być krótkie no, nie?
(proszę o pomoc bo niezbyt wiem jak wstawić zdjęcie..)
W tym temacie będą kolejne rozdziały
0
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Komentarz
Trochę skojarzyło mnie się to z filmem The Ring. Postać odbiera telefon, który zmienia jego życie. Chyba że tu chodzi o coś innego.
Pozdrawiam
Klaudia
Rozdział I
Przeznaczenie
"Dryń-Dryń"..
-Już idę, już idę!-powiedziałam patrząc na telefon dzwoniący na stoliku.
-Słucham, w czym mogę pomóc?- zapytałam się nie pewnie.
-Witaj, nazywam się Alicja Gorden. Czy mam przyjemność rozmawiać z Amandą Gorden?
-Dzie.. Dzień dobry.. to chyba pomyłka. -Imię, nazwisko, głos kobiety, był taki sam jak mojej babci która zniknęła bez wyjaśnienia, nie którzy mówili że to przez klątwę która jest nad naszą rodziną.
-Och nie wnusiu, to nie pomyłka.-powiedziała czule, a później dodała.-Zostałam porwana przez Karkadę w 2004 roku kiedy miałaś 10 lat droga Amdi.
Kiedy usłyszałam słowo "Amdi" poczułam ,że to moja babcia tylko ona tak mówiła.
-Skąd wiedziałaś "babciu" co myśle?
-Amdi ja w pewnym stopniu nie żyje.. I czytam w myślach..
-Ja.. Ja.. Jak to nie żyjesz?-Zapytałam w przerażeniu.-Przecież rozmawiam z tobą, przynajmniej mam taka nadzieje..
-Rozmawiasz ze mną, ale martwą. Odnajdź koronę i trzy kryształy ,a uwolnisz dusze moją oraz unikniesz przeznaczenia.. Do widzenia Amdi
-Babciu jakiego przeznaczenia, o co chodzi?- I tak na marne darłam się do telefonu, gdyż babcia się rozłączyła.
Siadłam na kanapę i sięgnęłam po laptopa otworzyłam go, bez wahania wpisałam w internecie "Korona i trzy kryształy" notatka którą, znalazłam zainteresowała mnie:
"Korona i trzy kryształy- magiczna korona potrafiła wybawić rodzinę z klątwy zakładanej przez Karkadę pradawną boginie śmierci i lęku wygnaną przez brata Anubisa z królestwa. Powiadają że, Korona znajduje się w Sunset Valley w grobowcu Karkady na cmentarzu."
-Czyli co jutro idzem poszukać Korony - pomyślałam zamknęłam laptop zauważyłam karteczkę napisana krwią :
"Droga Amando pogódź się z tym że, zginiesz chyba że, podejmiesz wyzwanie i znajdziesz Koronę i trzy kryształy na twoje szczęście w mieście jest chłopak ma na imię Simon on tak stracił siostrzyczkę... Toja Karkada"
Przetarłam oczy i znów się spojrzałam na kartkę tym razem napisu już nie było..
-Czyli co jutro poszukamy Simona i wybieramy się na cmentarz. Super!!- powiedziałam pod nosem idąc do kuchni..
To koniec, krótkie no nie? Ale to pierwszy rozdział (na zachętę), następne będą dłuższe.. Potrzebuje pomocy bo nie wiem jak dodać zdjęcie
Podoba się? Warto pisać dalej? Chyba nie nikt nie czyta
Właśnie ten błąd skłonił mnie do przeczytania całości. W tym kontekście bohaterka mogła zapytać, a nie zapytać się, bo nie dumała nad niczym... pytając siebie.
Brakuje Ci sporo przecinków, nawet przed samymi spójnikami, nie mówiąc już o oddzielaniu zadań złożonych. Spacje, jeśli zaczynamy dialog od nowej linii stawiamy, a jeśli jest w środku, przed i po. Nie ma czegoś takiego jak dwa wykrzykniki, jest jeden lub trzy.
Co do fabuły muszę przyznać, że to jest dobry pomysł, ale niezbyt dobrze wykorzystany. Za dużo powiedziałaś w pierwszym rozdziale. Nie opowiedziałaś nic o babci, o tym jaka była ważna dla bohaterki, czy jje brak boli Amdi, jak wyglądała. Do tego zdradziłaś główny wątek, a przynajmniej tak mi się wydaje. Mogłaś to jakoś ładnie rozpisać. I rozdział o wspomnieniach, samej bohaterce, jej sytuacji, a wspomnieć coś o babci; II rozdział: jakieś wspomnienia o babci, coś tam, coś, zakończyć telefonem - Nazywam się Alicja Gorden; IV: uczucia po telefonie, panika, strach, lęk, obawa i ta korona.
Niestety, przedstawiona w ten sposób historia nie zachęca do dlaczego czytania... Mimo, podkreślając, dobrego pomysłu.