Ik weet nog hoe druk het altijd hier op het forum was een lange tijd terug. Zo jammer dat dat niet meer het geval is.. Zijn er nog meer leuke fora(wel of niet sims gerelateerd) die druk bezochter zijn? Ik blijf hier sowieso wel hangen omdat ik het hier nog steeds leuk vind, daar niet van maar ik vind het juist leuk wanneer het lekker druk is op een forum.
@Lauwie0404 , nee sinds we ook facebook, instagram en dat soort media hebben, zijn fora een beetje ingekakt.
Maar persoonlijk vind ik dit makkelijker, en "veiliger". En het is veel makkelijker om iets terug te vinden.
Dus ik blijf hier ook wel hangen.
Yes, ik had een financiële meevaller(wel eens fijn voor de verandering) en heb eindelijk een Nintendo Switch en Animal Crossing New Horizons kunnen bestellen. Over een paar uren wordt het pakketje bezorgd
Sinds ik weer aan mijn periodieke Sims rondje bezig ben, dacht ik; ik ga eens kijken op het forum. Het is hier wel redelijk stil geworden. zie het op andere Sims sites ook wel naar voren komen. Hoe is het met jullie? Zijn jullie allemaal nog gezond in deze gekke tijd?
Mijn god, derde keer dat ik de type omdat ik steeds afgeleid raak door de nieuwe oude namen op het forum. Hier alles goed, nog steeds levend, en nog steeds geen coronavirus gehad. En hoe gaat het met jou?
Stom is dat toch. Ik kwam weer kijken nadat ik las dat 9Lives gaat stoppen, en al die fora sterven maar af. Sommigen kwam ik op meerdere fora tegen en dat was zo grappig, en ik mis ook alle Belgen. Ik werd op school een keer uitgelachen omdat het Vlaams zo normaal werd dat ik het in de klas gebruikte. Het zal een generatieding zijn, maar massaplatformen zoals Reddit of sociale media ga ik niet doen want je onthoudt daar nooit met wie je praat, en zoveel interesse in de spellen heb ik ook niet meer om het alleen maar daar over te hebben. Ik ben benieuwd hoe het met iedereen van vroeger gaat. Zeker M@rj@, één van de grappigste meest rare mensen die ik toentertijd kende.
Wie weet @Lauwie0404 dat Budgetgaming.nl iets is. Hun forum is net zo actief als hier vroeger was. Wel een beetje een monotone demografie. Veel jonge mannen. Ik heb het geprobeerd maar voor mij was het wat te. Nog steeds een gave website wel als je spellen wilt kopen, want het is de beste prijsvergelijker voor de Nederlandse markt!
Haha, precies een maand later en ik lees je post @AnsjJ2. Hoe gaat het met je?
Ik ben lichamelijk gelukkig wel gezond, geestelijk gaat het vaak wat moeilijker. Weinig/aangepaste sociale contacten en de donkere dagen helpen niet.
Kwam even langs om wie dit leest een hele fijne kerst te wensen!
Ook van mij alleen een gelukkig nieuwjaar. Hopelijk een stuk gezelliger dan afgelopen jaar!
Ik ben zo inmiddels wel klaar met al die coronaperikelen... Verwacht alleen dat ik 19 januari niet weer gewoon aan het werk kan, maar dat de (middelbare) scholen dan nog wel even dicht zijn. Blegh... Wie had dat inderdaad gedacht vorig jaar!
Hallo allemaal, hoe is het met jullie? Gaat al veel beter in 2021, hè?
Met mij gaat het al een tijdje niet zo best. Veel lichamelijke klachten door geestelijke klachten. Zo blijf ik in een vicieuze cirkel. Zit ook nog steeds zonder werk; corona helpt daar niet bepaald mee... vrijwilligerswerk vinden dichtbij huis is ook bijna niet te doen heb ik gemerkt, als je niet op heel intensief sociaal contact zit te wachten. Het dierenasiel neemt geen nieuwe vrijwilligers aan i.v.m. corona. Het blijft moeilijk om enigszins positief te blijven als er zo weinig perspectief is. Natuurlijk zijn er mensen die het nog veel zwaarder hebben. Maar al meer dan een jaar werkloos zijn is in deze periode al helemaal geen pretje.
Aww, @Keefbeetle , dat is heel triest om te horen.
Maar moet het perse vrijwilligerswerk zijn dan?
Want het knoept van de vacatures.
Callcenterwerk is niets voor jou vermoed ik, maar er zijn best veel andere dingen.
Veel sollicitaties verlopen dmv zoom of teams.
En het wordt beter, en het wordt lente. Ik word daar heel blij van, als de zon lekker schijnt en ik in de tuin kan rommelen.
Heb jij dat niet?
Werkloos zijn is sowieso demotiverend, ik heb 4 jaar thuis gezeten voordat ik op het callcenter kon beginnen. En ik werd gewoon afgewezen op mijn leeftijd, wat ook frustrerend is, want ik moet nog 11 jaar werken. Overigens stond dat er natuurlijk niet, want dat is discriminatie.
Toch positief proberen te blijven want je gaat het uitstralen.
Hoe gaat het met het bakken, doe je dat nog wel?
Ik heb pas wel mixen voor cake gekocht, maar nog niet gebakken, de vriezer moet eerst leeg.
@Deborah, liever heb ik betaald werk, maar dat is altijd al moeilijk geweest om te vinden, aangezien ik (door mijn "moeilijkheden") wat eisen stel aan werk waaraan ik weinig compromissen kan kan doen. Heb het grootste gedeelte van mijn 20er jaren gewerkt en daardoor veel ervaring opgebouwd met wat ik wel/niet trek. Ik heb ook hulp bij werk zoeken gehad, maar dat is nu afgerond zonder succes en dan is het "toedeloe, zoek het nu maar uit". Vacatures vragen bijna altijd om juist die dingen die ik niet kan leveren (stressbestending, veel uren, veelvuldig contact met collega's of klanten per telefoon of face to face, veel flexibiliteit). Ik ben echt moeilijk, hoor 😳 Zou héél, héél graag willen dat dat niet zo was, maar als ik die grenzen over ga dan ben ik na een paar weken weer terug bij af, waarschijnlijk nog slechter af. Daarbij is eigenlijk alles wat ik had opgebouwd weer naar 0 door de pandemie, omdat ik al lang niet kan oefenen met die dingen. Zo had ik een soort van "onderhoud" waarbij ik regelmatig met het OV probeerde te gaan, me bloot te stellen aan wat meer prikkels door bijv naar de stad te gaan, af en toe afspreken met een vriend. Het is niet gunstig als dat wegvalt en ik merk dat ik weer een stuk schuwer ben. Dat helpt niet mee met (vrijwilligers)werk vinden. (Dit niet om heel zielig te klinken; ik weet dat iedereen last heeft van de pandemie en dat er veel mensen zijn die véél ergere dingen meemaken.) Daarom leek het me zo fijn als ik voor katten kon zorgen in een asiel of pension; dat zijn geen mensen en ik doe wat nuttigs, zonder al te veel druk.
Dus ik zoek dingen die bij mij passen, maar nog niets gevonden waar ik iets mee kan. Ik denk nu aan bijv. kaarten ontwerpen en verkopen via Etsy. Ondertussen doe ik veel aan yoga om spanning te verminderen, en dat het voorjaar wordt helpt zeker wel wat. Ik krijg dan zin om plantjes te kopen. Ik heb een mini-tuintje op mijn balkon, maar daar rustig zitten lukt bijna nooit omdat ik bang ben dat m'n buurvrouw dan een praatje wil maken (zó erg ben ik met mensen 😂).
Ik snap dat 4 jaar echt enorm demotiverend moet zijn geweest. Leeftijdsdiscriminatie heb ik dan niet eens last van, dat moet ook superfrustrerend zijn, vooral als het niet zo gezegd wordt maar je weet dat het wel meespeelt. Ben blij dat je toch weer werk hebt gevonden! Ik probeer ook zeker niet bitter te worden en te blijven zoeken, maar het is zeker moeilijk.
Bakken doe ik af en toe, paar weken geleden nog eens koekjes gebakken en wat recenter een "brownie voor noodgevallen" van Nigella Lawson. Je vriest je cakes dan (deels) in? Slim, dat blijft vaak best een tijd goed.
Ik hoop dat het snel lenteweer wordt zodat je lekker in de tuin kunt werken. Hoe gaat het met je katten trouwens?
Met Pollewop gaat het best aardig, maar we weten dat ze dit jaar niet gaat overleven. (volgens mij had ik een heel stuk in het kattentopic gezet?)
Ivo en Scott gaan wel goed. Ivo wil bij mij op zolder slapen overdag (als ik aan het werk ben) en Scott wil daar steevast ook bij liggen. Ivo vind dat niets, maar als ie slaapt kruipt Scott toch tegen hem aan.
Ik heb recent zaden gekocht, en wil die a.s. weekend gaan zaaien in bakjes die ik binnen op de vensterbank zet. En dan in mei of zo in de buitenbakken doen. Courgette, bietjes, dat soort dingen. Ik heb heel veel kleding die ik weg doe, maar die nog heel mooi is, en die heb ik op Vinted gezet. (wat een wérk!! Uitzoeken, strijken, foto's maken, alles uploaden, tekst verzinnen, prijs gokken) en ik verkoop tot mijn verbazing ook nog veel. Het meeste gaat via DPD, en dat breng ik naar een tuincentrum. En daar doen ze aan buitenverkoop!! Heerlijk!! Ik heb al violen in alle bakken, hyacinten binnen, bolletjes voor in de tuin. Das ook een leuke bezigheid hoor.
En ik snuffel heel veel op facebook. Filmpjes kijken over "deepcleaning" en "organising" en dat soort dingen. Ik volg The DIY Mommy en ben daar heel druk mee. Doe ideeën op en zo.
En je kan dingen ook leren he?
Ik was vroeger als de dood voor een telefoon. stelde bellen altijd uit, deed het bijna in mijn broek (en soms ook niet eens bijna) van ellende als ik alleen al naar de huisarts moest bellen. Vond het meer dan doodeng. En nu bel ik iedereen zo op. Al moet ik de koning bellen, ik bereid me voor en doe het gewoon. Moet ook wel, ik werk op een klantenservice, maar om aan te geven dat dingen te leren zijn. Jij bent echt net zo handig als ik, en als ik het kan, kan jij het leren. Het gaat echt niet vanzelf, maar je moet om te beginnen in jezelf geloven. Kan je dan, heb je al de helft gewonnen. Heel veel dingen kan je leren, en dat maakt dat je ook meer hebt om uit te kiezen. Ik zal ook niet meer gaan solliciteren op een baan waarbij ik nog een studie moet gaan volgen, ongeacht of ik dat wel of niet kan. Gewoon, omdat ik daar geen zin meer in heb. Dus snap ik dat jij ook niet op alles gaat reageren. Maar sluit sommige dingen niet bij voorbaat uit.
Maar je kan ook bijvoorbeeld postbezorger worden voor een paar uur per dag. Heb je gelijk je beweging. Is dat niet iets voor je? In mijn regio zoeken ze eigenlijk altijd wel mensen.
Ik bak regelmatig bananenbrood, en die snijd ik dan in plakjes en vries ze per plakje in. 'sMiddags haal ik er dan 1 uit de vriezer, en dan heb ik 's avonds iets lekkers na de koffie. En dat wilde ik dus ook met cake gaan doen.
Ik heb ze hier vandaan: https://brasserskorenmolen.nl/shop/categorie/Cake,-koek-en-taartmixen
Hou je taai wijfie, en als er iets is, je mag me altijd een berichtje sturen he?
Heel veel respect voor jullie allebei! Jammer dat er medeleven icoontjes zijn op dit forum. Dan maar op deze manier. 🤗
Ik leef nu al sinds maart vorig jaar in een soort zelf gekozen quarantaine. Sinds mijn dubbele longontsteking in 2016 zijn mijn longproblemen (astmatische bronchitis en fibrose) omgezet in COPD. Formeel heb ik nog net iets meer dan 30% longcapaciteit. Gelukkig nog niet aan het zuurstof. Ik heb vroeger veel gesport, judo, volleybal en amateur wielrennen. Dat is nu ook mijn geluk blijkbaar. Bovenop dit alles heb ik ook nog een auto-immuun aandoening dus ik moet eigenlijk bij ieder contact in/met de buitenwereld uitkijken. Mijn partner werkt in de zorg en heeft af en toe ook (noodgedwongen) contact met coronapatiënten dus dan staat het huis weer vol stress. Het grootste deel van mijn leven werkte ik maar ben sinds 2018 formeel werkeloos. Ook lange tijd gewerkt als zzp'er en het is nu niet meer mogelijk om via het UWV of ander instanties in aanmerking komen voor een uitkering. Vrijwilligerswerk vond ik heel leuk en heb ik veel gedaan. Maar van liefdewerk en oud papier kan je niet leven dus ik begrijp dat een betaalde baan heel belangrijk is. Vaak lukte het mij wel om via dat vrijwilligerswerk weer in een betaalde baan te rollen. Ik kon de vrijwillige werkervaring dan gebruiken om ergens vast en betaald aan de slag te gaan. Wat dat betreft lijkt mijn levensverhaal een beetje op het verhaal van de 12 ambachten en dertien ongelukken.
Als je jezelf een beetje bezig kunt houden en als je wat energie kwijt kunt in de hobby's die je hebt en je daar tenminste wat plezier aan beleeft dan heb je nog wat houvast. Dus nog even volhouden. Hopelijk mag ik ergens in april/mei een vaccinatie halen. Dan kan het hele strenge regime er een beetje vanaf. Maar van mijn longarts krijg ik altijd het advies mee me niet meer in grote groepen te begeven. Dus geen concerten, theaters of evenementen meer voor mij. Zelfs een uitje in de kroeg vindt ze onverstandig. Gelukkig kan ik me nog steeds uitleven met mijn Sims.
Ik ben vrijwilliger voor Answers HQ. Ik werk niet voor EA
@trismagistos, wauw, dan heb jij slechtere longen dan dat ik heb.
Ik ben veel afgevallen, waardoor mijn longen meer ruimte hebben, maar ik gebruik sowieso 2 puffers per dag en heb voor nood nog een derde. Zolang ik maar elke dag puf (voor onderhoud) en mijn anti allergie pilletje inneem, gaat het best goed. Moet ik me niet druk maken, want dan krijg ik inspanningsaanvallen. Maar ik ben ook super voorzichtig. Gelukkig werken mijn man en ik thuis en kom ik bijna nergens.
Weet dat call centers bijna altijd mensen zoeken, en bij ons trainingen ook zoveel mogelijk online gegeven worden. Mocht je daar zin in hebben... Ik hoop ook zo snel mogelijk een vaccinatie te krijgen, zodat ik wat meer vrijheid heb. Ik heb nog altijd de kaartjes voor Nightwish, en daar wil ik koste wat kost naar toe. Maar veel drukte ga ik ook niet meer opzoeken hoor.
@Deborah volgens mijn longarts is iedere dag er één. Dat betekent ook dat ik formeel voor 80 tot 100% ben afgekeurd. Ik heb nog heel veel contacten op allerlei gebieden en krijg ook nog voortdurend verzoeken en aanbiedingen die ik eigenlijk allemaal moet afslaan (dank je wel voor de jouwe) Mijn inzet is te onbetrouwbaar geworden. De ene dag voel ik me nog super goed en de andere dag krijg ik geen been voor de andere. Ik kan er geen peil op trekken. Door mijn aandoening ben ik ook al een hele tijd lid van het Longfonds en ik heb aangegeven dat ik nog wel actief wil zijn. Zij hebben mij gespot en inmiddels ben ik actief in een International Patiënt Advisory Board. Samen met twaalf andere longpatiënten uit Amerika, Engeland en Duitsland houd ik me bezig met de patient belangen in een groot internationaal onderzoek naar stamcel technologie. Het is de bedoeling om uiteindelijk een behandeling te vinden die genezing van longziekten mogelijk moet maken. De wetenschappers hebben inmiddels wel al minilongen weten te ontwikkelen. Nu de rest nog. Op die manier weet ik dat ik toch nog ergens een bijdrage aan lever. En natuurlijk beleef ik veel plezier aan het helpen van spelers op AHQ. Ook daar voel ik me goed op mijn plaats.
Als je me daar eens opzoekt mag je me ook wel eens een mailtje sturen. Ik zal je zeker beantwoorden. Ik doe nog heel veel vanachter mijn bureau. 😁
Ik ben vrijwilliger voor Answers HQ. Ik werk niet voor EA
@Deborah, late reactie, ik las je post pas deze maand.
Ik heb de laatste 2 pagina's van het Kattentopic nagelezen maar heb niet gezien wat je bedoelt. Misschien heb ik toch nog ergens overheen gelezen, dat kan ook. Maar wel triest, ze is ziek dan? (Als je geen zin hebt erover te praten, gewoon negeren 😉) Wat lief van Ivo en Scott.
Hoop dat je project met de zaden naar wens is gegaan. Het weer is nogal wisselvallig de laatste weken... van heet naar koud. Vinted is volgens mij erg populair maar kan me voorstellen hoeveel werk het is als je er regelmatig wat op zet!
Ik heb ook wat viooltjes in losse bakken, maar in mijn grote bakken is het nog een zooi. Dat wilde ik aan gaan pakken, maar toen begon er (zonder waarschuwing vooraf - "er was wat mis gegaan met de brief") weer een uitgebreid buitenproject aan mijn blok, net als vorig voorjaar... Waardoor ze ook op de balkons bezig zijn en ik niet bij mijn bakken kan. Dat zal met dit weer nog wel 600 dagen duren.
Opruimen en tuinieren zijn zeker ontspannende bezigheden en als je dingen hebt geordend geeft dat veel rust.
Ja, ik kan inderdaad dingen aanleren, al denken veel mensen dat je, als je iets maar vaak genoeg doet, daar minder angst/stress van krijgt. Dat is bij mij helaas bij bepaalde dingen niet zo, of amper. Ik heb vorig jaar een hoop moeten bellen vanwege corona, maar dat werd maar een miniscuul beetje makkelijker. Ik doe het wel, maar denk dat dat misschien pas zou gebeuren als ik dagelijks zou bellen. En werk in een callcenter lijkt me wat dat betreft toch te stressvol. Ik vind het soms moeilijk in te schatten of ik zou iets aan moet gaan of dat ik niet moet blijven kloppen op een deur die niet open te krijgen is, bij wijze van spreken. Is lastig uit te leggen. Ik probeer echt dingen aan te gaan, maar krijg vaak de deksel op mijn neus omdat ik veel dingen zo heftig beleef en dan superoverprikkeld raak. Heb een paar maanden geleden geprobeerd vrijwilligerswerk te doen, waarvoor ik een klein halfuur moest fietsen. Als ik daar aankwam, was ik al overprikkeld door het fietsen. Vervolgens kreeg ik dan héél veel informatie daar binnen terwijl ik eigenlijk eerst moest bijkomen. Maar durf dat niet te zeggen, want ik wil "normaal" overkomen en baal ervan dat het weer gebeurt. Dan loop ik na een uur compleet over. Dus, ik wil heel graag en probeer dingen, maar vooral nu ik eigenlijk weer verwilderd ben door de pandemie, loop ik heel vaak tegen dingen aan. Ik bedoel dit niet zielig, maar mijn problematiek is echt wel heftig en ingewikkeld (en ja, met bepaalde dingen heb ik wel geluk). Dan is het best lastig om niet zelfmedelijden de overhand te laten krijgen en niks meer te proberen. Ik heb nu 2 ideeën waarmee ik aan de slag probeer te gaan, maar ik probeer daar wel hulp bij in te roepen. Want ik raak dan al snel overweldigd en weet niet waar te beginnen. Ik hoop dat ik daar iets langdurigs mee kan doen.
Postbezorger heb ik naar gekeken vorig jaar, en heb gesolliciteerd op een functie. Dat liep stuk, omdat het voor 5 dagen was en er geen mogelijkheden waren om daar iets in aan te passen. Als je 1,5 jaar werkloos bent en je prikkeldrempel en sociale vermogens flink verslechterd zijn, is 5 dagen in 1x te veel. Op mijn hoogtepunt werkte ik 4 halve dagen en dat heb ik opgebouwd. Die mevrouw aan de telefoon was ook niet bepaald coöperatief en wilde meteen ophangen. Ik heb daarna in de gaten gehouden of er geen vacatures waren voor minder dagen, maar er kwamen alleen "grote" vacatures langs. Dus ja. Nogmaals: het klinkt misschien alsof ik me er makkelijk vanaf maak, maar dat is echt niet zo.
Hmm, bananenbrood vind ik erg lekker. Invriezen per plakje is handig 👍 En dank je wel Deborah, da's aardig van je Jij ook sterkte.
@trismagistos, wow, respect hoor. Je hebt het echt niet makkelijk! En dan is die stomme pandemie erbovenop al helemaal niet iets wat je dan goed doet... (Natuurlijk voor zo ongeveer niemand, maar je snapt wat ik bedoel.) Ik hoop dat je zsm een vaccinatie kunt krijgen! Lijkt me erg lastig als je lichamelijk elke dag moet bekijken hoe het gaat en wat je kunt. Echt knap dat je je inzet ondanks je klachten. Kan me voorstellen dat het ook wel enorm kan/zal frustreren. Sterkte!
@Keefbeetle Dank je wel voor je interesse. Ik lees ook jouw verhaal en vind het heel wat dat je het hier deelt. Mij zal je niet zo snel een oordeel horen/zien vellen over wat iemand wel of niet kan. Ik heb lange tijd gewerkt als taxichauffeur en heb veel mensen vervoerd van uitgaanspubliek tot ziekenhuisbezoekers en alles wat daar tussen in zou kunnen zitten. Van financieel arm tot zeer welgesteld en van rijk aan ervaringen en vriendelijkheid tot zeer arm in inlevingsvermogen.
Soms zit het leven meer mee en soms zit het leven wat meer tegen. Niemand heeft het voor het kiezen. Ik hoop dat je wel een bezigheid hebt waarin je jezelf thuis voelt en hoop dat je vanuit je omgeving steun hebt. Als je eens wat meer wilt (schrijven) krabbel eens een lijntje. Ik mail veel met allerlei mensen en beleef er zelf ook veel plezier aan. Blijf vooral jezelf!
Ik ben vrijwilliger voor Answers HQ. Ik werk niet voor EA
Ik dacht dat ik het hier ook had geplaatst, maar dit is het verhaal van Pollewop:
Helaas kregen we gisteren in een gespecialiseerd dierenhospitaal minder leuk nieuws voor haar. Pollewop heeft een erfelijke hartafwijking, genaamd Hypertrofische cardiomyopathie, en een complicatie genaamd systolic arterial motion. En hier is niets aan te doen. Het is een progressieve afwijking, dus oud wordt ze niet.
We zorgen er gewoon voor dat het leven wat ze heeft, zo leuk mogelijk voor haar is. Ze is dol op haar kleine broertje Scott. Sinds hij er is, gaat ze ook weer spelen en komt er een hele andere poes te voor schijn.
Dit kregen we begin januari te horen, na dat mijn man doorverwezen was door onze eigen dierenarts.
De week er na belde onze eigen dierenarts, en die deed de voorspelling dat ze nog een maand of 3 had.
We zijn nu al in april, en eerlijk gezegd, ik merk er nog helemaal niets van. Pollewop is nog net zo eigenwijs en eigenzinnig als op dag 1.
Ze is wel veel speelser dank zij Scott, en ze loopt af en toe echt te huppelen. Ze komt zelfs bij mij kroelen en aanhalen. Ze moet niets van vrouwen hebben, maar mij vind ze toch wel leuk.
@Deborah, wat triest zeg. Arme Pollewop. Dat is botte pech Wel fijn dat Scott haar goed doet. Het klinkt alsof ze een fijne tijd bij jullie heeft. @trismagistos, dank je wel, je ervaring als taxichauffeur zal je wel veel (of extra) mensenkennis hebben gegeven. Daar is veel van te leren ja. Het leven zit nu vooral tegen (zie onderstaande...) maar ik zal het onthouden 👍 Nu dus vooral bezig met mijn ouders ondersteunen en helpen waar ik kan. Wat dat betreft maar beter dat ik momenteel geen baan heb.
En toen had ik niet alleen meer zorgen over mezelf. Vorige week werd mijn vader onwel (waar ik niet bij was) en "lang verhaal kort", het waren insulten die veroorzaakt werden door een hersentumor. De nacht nadat hij ontslagen was uit het ziekenhuis, gebeurde het weer en daar was ik wel bij... dat was heel erg naar. Er is heel veel gebeurd in korte tijd en ik probeer er zo goed mogelijk mee te dealen, voor mezelf te zorgen en mijn familie bij te staan. Het wordt een onzekere tijd. Echt een rotjaar tot nu toe.
@Keefbeetle Wat een verschrikkelijk bericht. Ik kan me goed voorstellen dat je er nu vooral voor je vader en je familie wilt zijn. Ook daar is veel geduld en volharding voor nodig. Ik leef met jullie mee. Als je eens stoom af wilt blazen, denk dan aan mijn aanbod. Soms helpt het als je iets kwijt kunt aan een relatieve buitenstaander. Heel veel sterkte de komende tijd!
Ik ben vrijwilliger voor Answers HQ. Ik werk niet voor EA
@Keefbeetle , heel veel sterkte! Niet alleen voor jou, maar ook voor je vader en de rest van je familie.
Die hersentumor, is die wel verwijderd?
Er komt een onzekere tijd voor je aan. Maar goed dat je de tijd aan jezelf hebt.
Heel veel sterkte @Keefbeetle . Het is inderdaad belangrijk dichtbij jouw familie te zijn tijdens zulke tijden en ik weet zeker dat ze deze steun zeer appreciëren.
Het is niet altijd makkelijk maar hopelijk is het licht aan het einde van de tunnel in zicht met de vaccinaties als we ze eenmaal allemaal hebben en kunnen we weer zonder angst onze naasten en geliefde bezoeken.
Reacties
Maar persoonlijk vind ik dit makkelijker, en "veiliger". En het is veel makkelijker om iets terug te vinden.
Dus ik blijf hier ook wel hangen.
Some angels choose fur instead of wings
Stom is dat toch. Ik kwam weer kijken nadat ik las dat 9Lives gaat stoppen, en al die fora sterven maar af. Sommigen kwam ik op meerdere fora tegen en dat was zo grappig, en ik mis ook alle Belgen. Ik werd op school een keer uitgelachen omdat het Vlaams zo normaal werd dat ik het in de klas gebruikte.
Wie weet @Lauwie0404 dat Budgetgaming.nl iets is. Hun forum is net zo actief als hier vroeger was.
Ik ben lichamelijk gelukkig wel gezond, geestelijk gaat het vaak wat moeilijker. Weinig/aangepaste sociale contacten en de donkere dagen helpen niet.
Kwam even langs om wie dit leest een hele fijne kerst te wensen!
Some angels choose fur instead of wings
De tegenstelling van het plaatje en de tekst.
Ik ben benieuwd wat 2021 gaat brengen.
We hadden vorig jaar niet kunnen bevroeden dat 2020 zo anders zou zijn.
Some angels choose fur instead of wings
Ik ben zo inmiddels wel klaar met al die coronaperikelen... Verwacht alleen dat ik 19 januari niet weer gewoon aan het werk kan, maar dat de (middelbare) scholen dan nog wel even dicht zijn. Blegh... Wie had dat inderdaad gedacht vorig jaar!
Met mij gaat het al een tijdje niet zo best. Veel lichamelijke klachten door geestelijke klachten. Zo blijf ik in een vicieuze cirkel. Zit ook nog steeds zonder werk; corona helpt daar niet bepaald mee... vrijwilligerswerk vinden dichtbij huis is ook bijna niet te doen heb ik gemerkt, als je niet op heel intensief sociaal contact zit te wachten. Het dierenasiel neemt geen nieuwe vrijwilligers aan i.v.m. corona. Het blijft moeilijk om enigszins positief te blijven als er zo weinig perspectief is. Natuurlijk zijn er mensen die het nog veel zwaarder hebben. Maar al meer dan een jaar werkloos zijn is in deze periode al helemaal geen pretje.
Maar moet het perse vrijwilligerswerk zijn dan?
Want het knoept van de vacatures.
Callcenterwerk is niets voor jou vermoed ik, maar er zijn best veel andere dingen.
Veel sollicitaties verlopen dmv zoom of teams.
En het wordt beter, en het wordt lente. Ik word daar heel blij van, als de zon lekker schijnt en ik in de tuin kan rommelen.
Heb jij dat niet?
Werkloos zijn is sowieso demotiverend, ik heb 4 jaar thuis gezeten voordat ik op het callcenter kon beginnen. En ik werd gewoon afgewezen op mijn leeftijd, wat ook frustrerend is, want ik moet nog 11 jaar werken. Overigens stond dat er natuurlijk niet, want dat is discriminatie.
Toch positief proberen te blijven want je gaat het uitstralen.
Hoe gaat het met het bakken, doe je dat nog wel?
Ik heb pas wel mixen voor cake gekocht, maar nog niet gebakken, de vriezer moet eerst leeg.
Some angels choose fur instead of wings
Dus ik zoek dingen die bij mij passen, maar nog niets gevonden waar ik iets mee kan. Ik denk nu aan bijv. kaarten ontwerpen en verkopen via Etsy. Ondertussen doe ik veel aan yoga om spanning te verminderen, en dat het voorjaar wordt helpt zeker wel wat. Ik krijg dan zin om plantjes te kopen. Ik heb een mini-tuintje op mijn balkon, maar daar rustig zitten lukt bijna nooit omdat ik bang ben dat m'n buurvrouw dan een praatje wil maken (zó erg ben ik met mensen 😂).
Ik snap dat 4 jaar echt enorm demotiverend moet zijn geweest. Leeftijdsdiscriminatie heb ik dan niet eens last van, dat moet ook superfrustrerend zijn, vooral als het niet zo gezegd wordt maar je weet dat het wel meespeelt. Ben blij dat je toch weer werk hebt gevonden! Ik probeer ook zeker niet bitter te worden en te blijven zoeken, maar het is zeker moeilijk.
Bakken doe ik af en toe, paar weken geleden nog eens koekjes gebakken en wat recenter een "brownie voor noodgevallen" van Nigella Lawson. Je vriest je cakes dan (deels) in? Slim, dat blijft vaak best een tijd goed.
Ik hoop dat het snel lenteweer wordt zodat je lekker in de tuin kunt werken.
Ivo en Scott gaan wel goed. Ivo wil bij mij op zolder slapen overdag (als ik aan het werk ben) en Scott wil daar steevast ook bij liggen. Ivo vind dat niets, maar als ie slaapt kruipt Scott toch tegen hem aan.
Ik heb recent zaden gekocht, en wil die a.s. weekend gaan zaaien in bakjes die ik binnen op de vensterbank zet. En dan in mei of zo in de buitenbakken doen. Courgette, bietjes, dat soort dingen. Ik heb heel veel kleding die ik weg doe, maar die nog heel mooi is, en die heb ik op Vinted gezet. (wat een wérk!! Uitzoeken, strijken, foto's maken, alles uploaden, tekst verzinnen, prijs gokken) en ik verkoop tot mijn verbazing ook nog veel. Het meeste gaat via DPD, en dat breng ik naar een tuincentrum. En daar doen ze aan buitenverkoop!! Heerlijk!! Ik heb al violen in alle bakken, hyacinten binnen, bolletjes voor in de tuin. Das ook een leuke bezigheid hoor.
En ik snuffel heel veel op facebook. Filmpjes kijken over "deepcleaning" en "organising" en dat soort dingen. Ik volg The DIY Mommy en ben daar heel druk mee. Doe ideeën op en zo.
En je kan dingen ook leren he?
Ik was vroeger als de dood voor een telefoon. stelde bellen altijd uit, deed het bijna in mijn broek (en soms ook niet eens bijna) van ellende als ik alleen al naar de huisarts moest bellen. Vond het meer dan doodeng. En nu bel ik iedereen zo op. Al moet ik de koning bellen, ik bereid me voor en doe het gewoon. Moet ook wel, ik werk op een klantenservice, maar om aan te geven dat dingen te leren zijn. Jij bent echt net zo handig als ik, en als ik het kan, kan jij het leren. Het gaat echt niet vanzelf, maar je moet om te beginnen in jezelf geloven. Kan je dan, heb je al de helft gewonnen. Heel veel dingen kan je leren, en dat maakt dat je ook meer hebt om uit te kiezen. Ik zal ook niet meer gaan solliciteren op een baan waarbij ik nog een studie moet gaan volgen, ongeacht of ik dat wel of niet kan. Gewoon, omdat ik daar geen zin meer in heb. Dus snap ik dat jij ook niet op alles gaat reageren. Maar sluit sommige dingen niet bij voorbaat uit.
Maar je kan ook bijvoorbeeld postbezorger worden voor een paar uur per dag. Heb je gelijk je beweging. Is dat niet iets voor je? In mijn regio zoeken ze eigenlijk altijd wel mensen.
Ik bak regelmatig bananenbrood, en die snijd ik dan in plakjes en vries ze per plakje in. 'sMiddags haal ik er dan 1 uit de vriezer, en dan heb ik 's avonds iets lekkers na de koffie.
Ik heb ze hier vandaan:
https://brasserskorenmolen.nl/shop/categorie/Cake,-koek-en-taartmixen
Hou je taai wijfie, en als er iets is, je mag me altijd een berichtje sturen he?
Some angels choose fur instead of wings
Ik leef nu al sinds maart vorig jaar in een soort zelf gekozen quarantaine. Sinds mijn dubbele longontsteking in 2016 zijn mijn longproblemen (astmatische bronchitis en fibrose) omgezet in COPD. Formeel heb ik nog net iets meer dan 30% longcapaciteit. Gelukkig nog niet aan het zuurstof. Ik heb vroeger veel gesport, judo, volleybal en amateur wielrennen. Dat is nu ook mijn geluk blijkbaar. Bovenop dit alles heb ik ook nog een auto-immuun aandoening dus ik moet eigenlijk bij ieder contact in/met de buitenwereld uitkijken. Mijn partner werkt in de zorg en heeft af en toe ook (noodgedwongen) contact met coronapatiënten dus dan staat het huis weer vol stress. Het grootste deel van mijn leven werkte ik maar ben sinds 2018 formeel werkeloos. Ook lange tijd gewerkt als zzp'er en het is nu niet meer mogelijk om via het UWV of ander instanties in aanmerking komen voor een uitkering. Vrijwilligerswerk vond ik heel leuk en heb ik veel gedaan. Maar van liefdewerk en oud papier kan je niet leven dus ik begrijp dat een betaalde baan heel belangrijk is. Vaak lukte het mij wel om via dat vrijwilligerswerk weer in een betaalde baan te rollen. Ik kon de vrijwillige werkervaring dan gebruiken om ergens vast en betaald aan de slag te gaan. Wat dat betreft lijkt mijn levensverhaal een beetje op het verhaal van de 12 ambachten en dertien ongelukken.
Als je jezelf een beetje bezig kunt houden en als je wat energie kwijt kunt in de hobby's die je hebt en je daar tenminste wat plezier aan beleeft dan heb je nog wat houvast. Dus nog even volhouden. Hopelijk mag ik ergens in april/mei een vaccinatie halen. Dan kan het hele strenge regime er een beetje vanaf. Maar van mijn longarts krijg ik altijd het advies mee me niet meer in grote groepen te begeven. Dus geen concerten, theaters of evenementen meer voor mij. Zelfs een uitje in de kroeg vindt ze onverstandig. Gelukkig kan ik me nog steeds uitleven met mijn Sims.
Ik ben veel afgevallen, waardoor mijn longen meer ruimte hebben, maar ik gebruik sowieso 2 puffers per dag en heb voor nood nog een derde. Zolang ik maar elke dag puf (voor onderhoud) en mijn anti allergie pilletje inneem, gaat het best goed. Moet ik me niet druk maken, want dan krijg ik inspanningsaanvallen. Maar ik ben ook super voorzichtig. Gelukkig werken mijn man en ik thuis en kom ik bijna nergens.
Weet dat call centers bijna altijd mensen zoeken, en bij ons trainingen ook zoveel mogelijk online gegeven worden. Mocht je daar zin in hebben...
Some angels choose fur instead of wings
Als je me daar eens opzoekt mag je me ook wel eens een mailtje sturen. Ik zal je zeker beantwoorden. Ik doe nog heel veel vanachter mijn bureau. 😁
Ik heb de laatste 2 pagina's van het Kattentopic nagelezen maar heb niet gezien wat je bedoelt. Misschien heb ik toch nog ergens overheen gelezen, dat kan ook. Maar wel triest, ze is ziek dan? (Als je geen zin hebt erover te praten, gewoon negeren 😉) Wat lief van Ivo en Scott.
Hoop dat je project met de zaden naar wens is gegaan. Het weer is nogal wisselvallig de laatste weken... van heet naar koud. Vinted is volgens mij erg populair maar kan me voorstellen hoeveel werk het is als je er regelmatig wat op zet!
Ik heb ook wat viooltjes in losse bakken, maar in mijn grote bakken is het nog een zooi. Dat wilde ik aan gaan pakken, maar toen begon er (zonder waarschuwing vooraf - "er was wat mis gegaan met de brief") weer een uitgebreid buitenproject aan mijn blok, net als vorig voorjaar...
Opruimen en tuinieren zijn zeker ontspannende bezigheden en als je dingen hebt geordend geeft dat veel rust.
Ja, ik kan inderdaad dingen aanleren, al denken veel mensen dat je, als je iets maar vaak genoeg doet, daar minder angst/stress van krijgt. Dat is bij mij helaas bij bepaalde dingen niet zo, of amper. Ik heb vorig jaar een hoop moeten bellen vanwege corona, maar dat werd maar een miniscuul beetje makkelijker. Ik doe het wel, maar denk dat dat misschien pas zou gebeuren als ik dagelijks zou bellen. En werk in een callcenter lijkt me wat dat betreft toch te stressvol. Ik vind het soms moeilijk in te schatten of ik zou iets aan moet gaan of dat ik niet moet blijven kloppen op een deur die niet open te krijgen is, bij wijze van spreken. Is lastig uit te leggen. Ik probeer echt dingen aan te gaan, maar krijg vaak de deksel op mijn neus omdat ik veel dingen zo heftig beleef en dan superoverprikkeld raak. Heb een paar maanden geleden geprobeerd vrijwilligerswerk te doen, waarvoor ik een klein halfuur moest fietsen. Als ik daar aankwam, was ik al overprikkeld door het fietsen. Vervolgens kreeg ik dan héél veel informatie daar binnen terwijl ik eigenlijk eerst moest bijkomen. Maar durf dat niet te zeggen, want ik wil "normaal" overkomen en baal ervan dat het weer gebeurt. Dan loop ik na een uur compleet over. Dus, ik wil heel graag en probeer dingen, maar vooral nu ik eigenlijk weer verwilderd ben door de pandemie, loop ik heel vaak tegen dingen aan. Ik bedoel dit niet zielig, maar mijn problematiek is echt wel heftig en ingewikkeld (en ja, met bepaalde dingen heb ik wel geluk). Dan is het best lastig om niet zelfmedelijden de overhand te laten krijgen en niks meer te proberen. Ik heb nu 2 ideeën waarmee ik aan de slag probeer te gaan, maar ik probeer daar wel hulp bij in te roepen. Want ik raak dan al snel overweldigd en weet niet waar te beginnen. Ik hoop dat ik daar iets langdurigs mee kan doen.
Postbezorger heb ik naar gekeken vorig jaar, en heb gesolliciteerd op een functie. Dat liep stuk, omdat het voor 5 dagen was en er geen mogelijkheden waren om daar iets in aan te passen. Als je 1,5 jaar werkloos bent en je prikkeldrempel en sociale vermogens flink verslechterd zijn, is 5 dagen in 1x te veel. Op mijn hoogtepunt werkte ik 4 halve dagen en dat heb ik opgebouwd. Die mevrouw aan de telefoon was ook niet bepaald coöperatief en wilde meteen ophangen. Ik heb daarna in de gaten gehouden of er geen vacatures waren voor minder dagen, maar er kwamen alleen "grote" vacatures langs. Dus ja. Nogmaals: het klinkt misschien alsof ik me er makkelijk vanaf maak, maar dat is echt niet zo.
Hmm, bananenbrood vind ik erg lekker. Invriezen per plakje is handig 👍 En dank je wel Deborah, da's aardig van je
@trismagistos, wow, respect hoor. Je hebt het echt niet makkelijk! En dan is die stomme pandemie erbovenop al helemaal niet iets wat je dan goed doet... (Natuurlijk voor zo ongeveer niemand, maar je snapt wat ik bedoel.) Ik hoop dat je zsm een vaccinatie kunt krijgen! Lijkt me erg lastig als je lichamelijk elke dag moet bekijken hoe het gaat en wat je kunt. Echt knap dat je je inzet ondanks je klachten. Kan me voorstellen dat het ook wel enorm kan/zal frustreren. Sterkte!
Soms zit het leven meer mee en soms zit het leven wat meer tegen. Niemand heeft het voor het kiezen. Ik hoop dat je wel een bezigheid hebt waarin je jezelf thuis voelt en hoop dat je vanuit je omgeving steun hebt. Als je eens wat meer wilt (schrijven) krabbel eens een lijntje. Ik mail veel met allerlei mensen en beleef er zelf ook veel plezier aan. Blijf vooral jezelf!
Dit kregen we begin januari te horen, na dat mijn man doorverwezen was door onze eigen dierenarts.
De week er na belde onze eigen dierenarts, en die deed de voorspelling dat ze nog een maand of 3 had.
We zijn nu al in april, en eerlijk gezegd, ik merk er nog helemaal niets van. Pollewop is nog net zo eigenwijs en eigenzinnig als op dag 1.
Ze is wel veel speelser dank zij Scott, en ze loopt af en toe echt te huppelen. Ze komt zelfs bij mij kroelen en aanhalen. Ze moet niets van vrouwen hebben, maar mij vind ze toch wel leuk.
We gaan het zien.
Some angels choose fur instead of wings
@trismagistos, dank je wel, je ervaring als taxichauffeur zal je wel veel (of extra) mensenkennis hebben gegeven. Daar is veel van te leren ja. Het leven zit nu vooral tegen (zie onderstaande...) maar ik zal het onthouden 👍 Nu dus vooral bezig met mijn ouders ondersteunen en helpen waar ik kan. Wat dat betreft maar beter dat ik momenteel geen baan heb.
En toen had ik niet alleen meer zorgen over mezelf. Vorige week werd mijn vader onwel (waar ik niet bij was) en "lang verhaal kort", het waren insulten die veroorzaakt werden door een hersentumor. De nacht nadat hij ontslagen was uit het ziekenhuis, gebeurde het weer en daar was ik wel bij... dat was heel erg naar. Er is heel veel gebeurd in korte tijd en ik probeer er zo goed mogelijk mee te dealen, voor mezelf te zorgen en mijn familie bij te staan. Het wordt een onzekere tijd. Echt een rotjaar tot nu toe.
Die hersentumor, is die wel verwijderd?
Er komt een onzekere tijd voor je aan. Maar goed dat je de tijd aan jezelf hebt.
Some angels choose fur instead of wings
Het is niet altijd makkelijk maar hopelijk is het licht aan het einde van de tunnel in zicht met de vaccinaties als we ze eenmaal allemaal hebben en kunnen we weer zonder angst onze naasten en geliefde bezoeken.
We leven met je mee.
- EA_Neil