@Deborah, het gaat hier ok, dank je.
De paasdagen zijn voor mij nooit zulke bijzondere dagen: meestal lunch ik dan samen met een klein groepje familie maar niks heel uitgebreids. Ik heb ook niet de gewoonte om met Pasen een dagje uit te gaan en doe ook niet aan paasversieringen. Dus nee, dat zorgt niet voor vervelende gevoelens. Vandaag heb ik samen met familie een stukje gewandeld. Netjes volgens de richtlijnen dus met voldoende ruimte ertussen en in een rijtje aan 1 kant van het pad, want om de haverklap kwamen er fietsers langs. Dat is niet ideaal, maar we hebben elkaar zo wel even kunnen zien.
Wat ik wél ingewikkeld en vermoeiend vind, is buiten een ommetje maken zonder dat ik doodmoe word van anderen ontwijken. En ik probeer al routes te kiezen die zo gunstig mogelijk zijn en drukte te mijden.
Wat jij zegt over het boodschappen doen is precies de reden dat ik al een maand niet meer een supermarkt (of welke winkel dan ook) in ben geweest. Ik ben bang dat ik me dooderger aan anderen die onvoldoende afstand houden (en/of niet beseffen dat je nu een beetje vaart moet maken en niet 5 minuten voor het ijsschap moet gaan lopen twijfelen terwijl anderen staan te wachten tot ze erbij kunnen), en het lijkt me bijna ondoenbaar om boodschappen te doen terwijl je vakkenvullers en andere klanten moet omzeilen. De paden in een supermarkt zijn gewoon te smal. Ik hoop dat ze looprichtingen gaan aangeven op de vloer, dat lijkt me nog enige houvast bieden. Ik voorzie dat ik doodmoe thuiskom. Op zich ook geen ramp want ik heb toch voldoende tijd om dan te herstellen, maar toch, ik durf het nu gewoon niet. Gelukkig brengen mijn ouders af en toe wat spullen mee. Ik wil het wel weer gaan proberen maar ik ben er echt huiverig voor nu.
O, en er is ook nog een situatie bijgekomen waarbij werkzaamheden aan mijn huizenblok verricht zullen worden ergens de komende tijd (wanneer exact is niet aangegeven), wat me extra stress geeft. Dat klinkt misschien stom, maar voor mij is zoiets een enorm probleem. En ik begrijp echt wel dat een bedrijf niet altijd weet wanneer ze precies langs zullen komen, maar die onduidelijkheid geeft mij STRESS. Dus dat probeer ik te relativeren maar ja, ik ben nou eenmaal overgevoelig dus het hakt er wel in.
Gosh, en toen werd de lockdown verlengt naar 20 mei.
En iets zegt me dat dit niet de laatste verlenging is.
En heel eerlijk, ik begin er aan te wennen.
Ik ben aan het thuiswerken gewend, en ik heb mijn draai langzaam gevonden.
Wel zijn we nog steeds heel moe, en slaap ik veel (en nog steeds slecht) maar we werken allebei nog.
En het is heel mooi weer, dus we eten buiten.
Het waait te hard voor de barbecue, maar we hebben nog een skottelbraai gevonden in de schuur, en dat is ook leuk.
Je krijgt er een beetje vakantie gevoel van.
Ik weet nog niet zo goed wat ik met die Corona app aan moet, als die er is.
Wel of niet gebruiken???
Hoe staan jullie er tegenover.
En hoe gaat het met jullie!! @SimLibby , jij hebt "Klein Wonen" gewonnen, ook al mee gespeeld? @Keefbeetle , heb je al bericht wanneer die werkzaamheden zijn? Anders gewoon even bellen met de vraag of ze een werkschema voor je hebben, omdat je zelf ook moet kunnen plannen. Meestal hebben ze daar wel begrip voor hoor. @Moepmoep , trek jij het nog een beetje?
En voor alle anderen die dit lezen, jullie mogen uiteraard ook reageren.
Hier gaat het prima! Gelukkig nu vakantie. Helaas door de verlenging wel weer wat werk te doen om ervoor te zorgen dat we ook na de meivakantie weer aan de slag kunnen. Maar op zich gaat het prima.
We zijn gisteren voor het eerst weer bij m'n vader geweest, vond ik zelf wel heel erg prettig, eindelijk weer een beetje normaal. Zaterdag ook even de stad in omdat ik naar de wolwinkel hier wilde. Het is allemaal wel aanpassen (alleen ik naar binnen, m'n man met kleine nog even extra rondje fietsen), maar toch fijn om op deze manier wat te kunnen doen.
En wat betreft die app. Ik ga m gewoon downloaden. Als we er daarmee voor kunnen zorgen dat we het virus sneller de wereld uit krijgen, so be it. Maar ik ben daar sowieso altijd wel wat makkelijker is. Ik heb eigenlijk altijd mijn locatie al aanstaan op m'n telefoon, dus google weet toch al waar ik ben.
Uiteraard vind ik het wel fijn dat er goed naar gekeken wordt en dat er wel op gelet wordt dat niet ineens alle data beschikbaar is voor mensen die daar niet bij moeten kunnen. Maar ik denk dat we met deze crisis sowieso onze normale manier van leven aan de kant zetten voor "the greater good" en ik denk dat dit niet heel veel anders is. Als het ervoor zorgt dat we sneller weer terug kunnen naar "normaal", graag!
@Deborah, het mooie weer was steeds zeker fijn, al zorgt dat er ook voor dat het moeilijker is anderen te ontwijken wanneer je een ommetje gaat maken. Ondertussen kan ik redelijk inschatten welke routes en momenten "veilig" zijn. Ben een keer op een regenachtige dag gaan wandelen: heerlijk!
Over de werkzaamheden; de afgelopen twee weken zijn ze bezig geweest, maar het is volgens mij nog steeds niet helemaal afgerond. Ik ben daarom de meeste dagen aan het logeren bij mijn ouders voor mijn eigen gemoedsrust. Bellen heb ik niet gedaan, maar was inderdaad wel een goede tip. Toch durfde ik dat niet omdat ik bang ben voor onbegrip, ik leg niet graag uit waarom het voor mij zo belangrijk is om die dingen te weten. Leg maar eens uit dat je gewoon thuis bent, maar er niet goed tegen kunt dat er steeds mensen voor je ramen aan het werk zijn en je het vreselijk moeilijk vindt als er vreemden aanbellen terwijl je niet weet wanneer er wat van je verwacht wordt. Je kunt een begripvol iemand treffen, maar zelfs ik vind mezelf soms te gevoelig, dus ja.
Ik probeerde vorige week tijdens een fietstochtje te doen alsof ik in Zuid-Frankrijk was, maar dat lukte toch niet helemaal met het über-Nederlandse landschap Ik geniet enorm van de seringen die nu bloeien en hun lekkere geur. Van zulke dingen kon ik altijd al genieten, misschien dat ik er nu net iets meer op let.
App weet ik niet goed wat ik ervan moet denken. Ik wil natuurlijk ook dat deze crisis zo snel mogelijk opgelost wordt, maar ik vind privacy ook een groot goed. Ik weet niet of ze er nu al over uit zijn hoe die dan exact zou moeten functioneren, maar ik zou niet zomaar zo'n app installeren als ik niet goed weet wat er met mijn gegevens gebeurt.
@Deborah, ik heb niet alleen Klein Wonen gewonnen maar ook Word Beroemd, Studentenleven en Magisch Rijk. En toen had ik zoveel geld bespaard , dat ik mezelf heb getrakteerd op Strangerville (die 25% korting had). Dus ik ben grandioos verwend. Ik heb er even mee gespeeld. Ik kan zoveel kanten op, er is zoveel nieuws te ontdekken (een heks worden, studeren, beroemd worden, een mysterie oplossen, etc). Ik ben nu het mysterie aan het oplossen al heb ik de afgelopen weken niet veel games gespeeld.
Ik ben de laatste tijd niet zo praterig/schrijverig/computerig. Ik mediteer veel, verstilling en rust. Daar voel ik behoefte aan. Ook heb ik mijn huis geherorganiseert en dingen weggegooid. Dat proces ging trouwens erg traag. Omdat ik dus ook die behoefte aan rust voel. Maar dat geeft niets, die klus is inmiddels geklaard en het is best fijn om de luxe te hebben om twee uur met een kleine klus bezig te zijn. Ook heb ik twee vriendinnetjes die in het buitenland wonen met wie ik wekelijks zoom en waar ik ook vaak mee mediteer.
Ik heb een hele leuke bistro set besteld bij Ikea. Het lijkt me ook heerlijk om eens buiten te eten Deborah (aan een echte tafel en niet met het bord op schoot). Jammer dat de kwaliteit van je slaap nog steeds slecht is. Kun je je vinger er op leggen? Zodat je er misschien wat aan kunt doen (boek lezen voor het slapen, warme douche, warme melk, mediteren, klassieke muziek luisteren, overdag van je af schrijven, meer bewegen als dat lukt binnen wat je lichaam aankan, etc.).
Ik herken dat wel hoor Keef, van slag raken door werkzaamheden. Ik raak daar ook altijd enorm van gestrest. En dan zijn ze eindelijk klaar om vervolgens om de hoek weer aan de slag te gaan. Succes ermee.
Die corona app, nee dat ga ik niet installeren. Om te beginnen is privacy een ding waar ik niet gerust op ben. We krijgen regelmatig in het nieuws berichten te horen dat bepaalde gegevens weer eens op straat liggen dus het is me een raadsel dat Den-Haag nog steeds met een strak gezicht durft te beweren dat de privacy in acht wordt genomen. Verder hoef ik niet met iedere stap die ik zet geconfronteerd te worden met corona. Natuurlijk neem je voorzorgsmaatregelen, houd je afstand en wees je voorzichtig. Alleen de mate van angst en wantrouwen naar je medemens die een dergelijke app oproept, nee ik hoef niet de hele dag met corona bezig te zijn. Ik vul mijn hart liever met liefde en vertrouwen (en intuïtie en gezond verstand). En dat is al uitdagend genoeg als je regelmatig naar het nieuws kijkt of om je heen. Verder is het ook nog maar de vraag of het werkt en effect heeft en niet voortdurend false positives geeft omdat bluetooth ook door muren gaat. Zo'n app moet ook goed begrenst worden zodat werkgevers en weet ik veel wat het niet gaan verplichten als je ergens toegang toe wilt hebben (zoals temperatuur meten wat sommige werkgevers (willen) doen: geen koorts hebben is volgens mij geen eens garantie dat iemand geen corona heeft of niet besmettelijk is). Ik denk dat we uiterst bedachtzaam te werk moeten gaan als we dingen waar we waarde aan hechten in ons land - zoals privacy, vrij bewegen en vrij zijn in wat je denkt - aan de kant schuiven voor ons greater good. Dat is m.i. een slippery slope. Er zijn namelijk helaas nog steeds mensen en organisaties die niet onze greater good in belang hebben maar hun eigen agenda's om macht en geld.
Gelukkig hoeven we nu nog niet te beslissen. Er is geen app. Die appathon of hoe ze dat ook noemde was geen succes, en zelfs experts konden zich er niet in vinden, dus laten we ons maar richten op de feitelijkheid van dit moment, HIER EN NU. Dat is ook beter voor me want ik werd een beetje naar van alleen al het idee om verplicht een dergelijke app te moeten installeren. En mocht het zover komen, dan hoop ik dat iedereen de ruimte krijgt om zelf te beslissen of ze die app willen installeren.
Sammy loopt inmiddels voor mijn beeld en over mijn toetsenbord dus tijd om af te sluiten.
Slaap lekker lieve Simmers.
Pfff. Het gaat met mij de meeste dagen alleen maar slechter en ik word mezelf flink zat. Ik voel me al maanden regelmatig niet bepaald blij, de dood van mijn kat heb ik ook nog bij lange na niet verwerkt. In een week loopt ik aardig wat dagen (of delen daarvan) met mijn ziel onder mijn arm en een hoop dingen die ik meestal leuk vind om te doen, doen me nu niet veel meer. Ik doe eigenlijk helemaal niet zoveel maar mijn weekschema is de afgelopen tijd ook flink ontregeld geweest door die schilders. Zelfs beweging/sport helpt soms niet, terwijl me dat meestal juist een goed gevoel geeft. Soms wel, en op zulke momenten ben ik dankbaar dat ik me wat beter voel. Ik mis echt heel erg iets zinvols. Tegelijkertijd ben ik nu zo moe van al mijn pogingen de afgelopen jaren om verbeteringen aan te brengen, dat ik deze periode geen fut heb om me weer op te peppen. Het lukt gewoon niet nu en ik heb er tabak van. Er is teveel tegelijk aan de gang.
Ik probeer vaker wat yogaoefeningen te doen om de spanning uit mijn spieren te halen, en ontspanning zoeken in de natuur op momenten en plekken dat/waar niet iedereen aan het fietsen is. De schilders zijn eeeeindelijk klaar dus daar heb ik gelukkig geen stress meer van, want dat liep flink op vorige week. (@SimLibby, dank voor je begrip!) Hopelijk kan ik deze week wat meer klusjes in huis doen en verder heb ik geen idee. Ik heb het idee dat het niet veel zin heeft allerlei projecten op te zetten en dat ik me meer moet richten op "overleven", hoe hoogdravend dat ook mag klinken. Wat ik wel graag zou doen, is plantjes halen bij een tuincentrum en mijn mini-tuintje wat opknappen, maar ik vind het met winkels ingewikkeld wat daar nu slim in is. Heb weinig zin om in een druk tuincentrum terecht te komen, echt op je gemak planten kopen zit er nu denk ik niet in.
Een heerlijk positieve klaagvrije post van mij, geniet er maar van! Sorry, maar het is nu zoals ik me voel.
Daar is dit topic toch voor?
Mijn stemming wisselt ook per dag hoor, maar ik heb gewoon minder moeite met het sociale deel dan jij.
Geloof me, tuincentra hebben genoeg rustige momenten. Bel ze, of chat (als die optie er is) voor de rustige tijdstippen.
Maar op een dinsdag ochtend om 10 uur is het echt wel rustig hoor. Je moet er niet op vrijdag avond of zaterdag naar toe willen.
Fijn dat de schilders klaar zijn.
Hier komen morgen de bezorgers van een nieuwe bank en tv meubel.
Geen idee hoe laat ze komen (en dat brengt onrust, want ik ben boven aan het werk en kan niet "even" naar beneden, ook al denkt mijn man vaak van wel)
Woensdag avond komt mijn nichtje het oude tv meubel (waar niets aan mankeert, alleen de kleur staat niet bij de nieuwe vloer) ophalen en vrijdag komt ReStore de oude bank ophalen, dus stress, want ja, mensen dichtbij.....
En dan de week erop zouden ze komen voor nieuwe kozijnen. En een vrienden merkte zaterdag heel fijntjes op dat dát een rommel met zich mee brengt!!
Zie je het al zitten, ik ben fijn aan het werk, met klanten aan de telefoon op zolder en het raam wordt er hier uit gesloopt.... Met een beetje pech regent het ook nog....
Maar goed, het wordt er wel mooier van, en het hoeft maar 1 keer.
Maar ik kan er beter tegen dan jij en word er ook niet blij van. Wel als het klaar is hoor.
Mijn plantjes doen het prima, ik ben er alleen achter dat mijn "sla" geen sla is maar andijvie.
Er zijn heel veel mensen die zich nu verheugen op 1 juni, want dan "mag" er veel meer......
Ik ben bang dat dat op een sof gaat uitlopen, mensen houden zich niet aan de 30 personen per etablissement en corona komt massaal terug, dat scenario....
Ik blijf maar zo veel mogelijk thuis.
Ik ben weer aan het lezen op mijn e-reader.
Dat bevalt me prima, ik ben er over aan het denken om mijn boeken definitief te vervangen voor e-books.
Moet alleen wel een goede bestemming hebben voor mijn boeken. Dus, nog suggesties?
Wat vervelend voor je Keef dat je je zo voelt. Misschien moet je ophouden daar "wat aan te doen" maar het even ondergaan. Ik merk vaak dat zodra ik de druk van mezelf afhaal ("je moet zus of zo" of "je moet je nu eigenlijk eens anders voelen"), bepaalde dingen ineens makkelijker worden, zoals het doen van klusjes (vaak doe ik ze zodra ik ophoud met moeten van mezelf), en het ondergaan van wat ik voel, wordt dan ook minder ingewikkeld. Het is vaak niet eens de emotie waar ik het meest last van heb maar mijn strijd met die emotie. Soms moet dat lichaam ook bijkomen van al die emoties en spanningen en rusten. Ik pak mezelf toch eigenlijk altijd wel weer bijeen. Het is wat het is en soms is dat er. Bij mij lopen bepaalde dingen nu ook niet heel soepel zeg maar.
Ik ben bezig op mijn balkon en heb wat plantjes online besteld. Alleen de ene bestelling (voor binnen) is 5 weken bezig geweest voordat ik een bericht kreeg dat de bestelling geannuleerd werd omdat alles inmiddels was uitverkocht en de andere bestelling (voor buiten) heb ik zojuist ontvangen (dat duurde ruim een week) en is een stuk kleiner dan die eerste geannuleerde bestelling. Als het goed is komt morgenavond mijn bistro set dus dan heb ik vandaag en morgen om even een sopje door mijn balkon te halen en het tapijt te stofzuigen. Ik heb groen tapijt liggen. Lijkt me zo heerlijk om buiten te eten. Ik heb ook zo'n staand rekje besteld om buiten de was op te hangen. Mijn was hang ik altijd binnen maar buiten hangen met mooi weer lijkt me praktischer en, vreemd genoeg, ook gezellig (lekker kneuterig) om een wasje te hebben hangen terwijl ik buiten een bakkie koffie of thee drink.
Ik heb bij Bakker.com besteld maar de kans bestaat dat je niets ontvangt of in slechte staat, lees de reviews op trustpilot maar, dus kies altijd voor betalen achteraf en bestel voor een laag bedrag. Na die geannuleerde bestelling had ik een goedmakertje gekregen, een korting van €20 op mijn volgende bestelling dus die heb ik gebruikt voor de tweede bestelling die ik gelukkig wel in goede staat heb ontvangen (aarde, 3 x lavendel en een Mexicaanse palm voor €11,43 is niet verkeerd toch). Bol.com heeft ook van alles maar is een stuk duurder: morgen ontvang ik mijn Beaucarnea Recurvata Olifantspoot voor binnen. Ik had dit eerst bij Bakker besteld maar nooit ontvangen omdat het dus bij de geannuleerde bestelling hoorde dus toen besteld bij Bol.com. Eind van de maand wil ik nog wat kleurige planten bestellen voor binnen bij Bol.com (hoorde namelijk ook bij de geannuleerde bestelling): een bromelia en/of orchidee.
@Deborah, boeken: Kosteloos aanbieden aan de kringloopwinkel? Aanbieden aan tweedehands boekwinkeltjes? Zelf verkopen bij Bol.com? Scholen? Weggeven aan vrienden, familie, buren of bekenden? (als is dat vast het eerste wat je geprobeerd hebt). Als dat allemaal niets wordt, dan blijft weggooien over.
@Deborah, dat is waar, maar ik merk dat ik veel negatief bekijk (vooral) de laatste weken (of maanden).
Dat is een goede tip van het tuincentrum. Ik weet dat je via Google Maps ook kunt kijken naar de rustigere en drukkere tijden. Schijnbaar is het op dit moment véél drukker dan normaal. Het vervelende is, er wordt verwacht dat je alleen komt, maar ik ben afhankelijk van mijn ouders die me met de auto kunnen brengen. Dan zou ik alleen naar binnen moeten, wat kan, maar dan kom ik bij het grootste issue: ik ben bang dat het verkeerd gaat omdat ik al twee maanden niet in welke winkel dan ook ben geweest, en er nu allerlei aanpassingen zijn. In zo'n geval kan ik overweldigd raken door alle externe prikkels en in het ergste geval moet ik zsm weer weg. Ik zie al helemaal voor me hoe het dan mis gaat en ik daarna de hele dag van slag ben omdat mijn poging faliekant mislukt is. Tuincentra zijn vaak al een trigger voor me met al die schermen met reclames waar geluid uit komt en achtergrondmuziek door elkaar en de vele keuzes. Ik heb nu het liefst iemand bij me om te helpen, maar dat kan niet. Nu denk jij misschien "doe niet zo neurotisch, probeer het gewoon" en dat zou misschien het beste zijn, maar ik heb nu ik me al slecht voel het idee dat ik me zo'n mislukking niet kan permitteren.
Hopelijk zijn de meubels bijtijds bezorgd. Heel vervelend als je niet weet hoe laat de bezorgers komen, dan zit je toch steeds op te letten of je de bel hoort. En als je niet zomaar even naar de deur kunt komen is dat helemaal lastig. Je mag verwachten dat bezorgers/ophalers zich aan de 1,5 meter houden maar in zulke gevallen is dat wel een uitdaging. Dus ja, ik kan me goed voorstellen dat al die klussen heel erg hinderlijk zijn.
Ben ook bang voor zo'n scenario. Ik merk dat ik het ook lastig vind die versoepeling. Met strikte regels kan ik veel meer dan met de nieuwe aanpassingen.
@SimLibby, ik snap je punt. Voor een deel probeer ik dat ook. Maar het is wel moeilijk in te schatten waar ik precies goed aan doe. Ik heb helaas ervaring met depressie en voel dat ik al een halfjaar regelmatig tegen het randje zit. Dat is beangstigend. Ik probeer als het echt slecht gaat niet een middag vol klusjes te plannen. Als ik me een dag wat beter voel, doe ik wat meer. Vanmiddag lukte het meerdere schoonmaakklussen te doen. Maar het blijft deprimerend dat ik zo mijn leven in moet richten, want het voelt alsof ik al zo weinig (aan)kan. Ik luister soms wel beter naar mezelf hoor. Gister kwam het er door omstandigheden niet van om 's ochtends te sporten en toen heb ik in plaats daarvan een lange wandeling gemaakt. Eigenlijk wilde ik 's avonds alsnog sporten maar ik besloot dat te skippen. Soms is het goed om jezelf te pushen en soms moet je dat even echt niet doen.
Wat vervelend van die uitverkochte plantjes. Wel een leuk project zo'n opgefrist balkon. Was ruikt altijd zo lekker als het buiten te drogen heeft gehangen (ervan uitgaande dat je niet tegenover een varkensstal of een industrieterrein woont).
Even een edit:
Ondertussen heb ik plannen om toch wat plantjes te gaan kopen, maar ik ben nog bezig me daar mentaal heen te werken. Met een lijstje als houvast.
Hoe is het met jullie ondertussen? Het warme weer al zat? Zoals het er nu uitziet, wordt het na woensdag een langere tijd niét heet.
Ik ben tóch naar het tuincentrum gegaan, wat best pittig was (ik was daarna uitgeblust) maar waar iedereen zich aan de regels hield (dat scheelt stress). Ik slaagde erin wat plantjes te kopen.
Ondertussen heb ik wat kopzorgen op het gebied van mannen (die zorgen altijd voor gedoe ). Ik weet daarin maar niet goed wat ik wil. Met dit weer word ik snel erg sloom en dan ga ik letterlijk liggen piekeren. Ik heb ook eigenlijk niemand waar ik daar nu over mee kan praten, wat best frustrerend is.
Goed gedaan Keef! Hopelijk staan je plantjes mooi.
Ik vind het weer heerlijk al heb ik wel weer de grote ventilator van zolder gehaald. Aankomend weekend wordt eindelijk mijn bistro set geleverd. Alleen jammer dat het dan wat minder weer is maar dat duurt ook maar eventjes. Daarna kan ik lekker buiten eten aan mijn bistro set. Ik ga nu ook nog eventjes buiten zitten voordat ik ga eten. Heb gisteren een grote bak vega lasagne gemaakt dus ik hoef het alleen maar even op te warmen. Verder heb ik niet zo veel te melden. Ik vermaak me wel, ben lekker aan het tuttelen: een beetje dit, een beetje dat, een beetje zus en een beetje zo allemaal op een lekker rustig tempo.
Qua mannen, lastig voor je. Zou het kunnen dat je het intuïtief wel weet maar niet goed kunt horen omdat je dat bedolven hebt onder dat gepieker, gedachtes, meningen, ideeën? Succes ermee.
Pffff. Zijn de ene werkzaamheden net afgerond, krijg ik vandaag een brief dat ze gisteren (??) gingen starten met inspecties! Ga nou toch een eind weg... Lekker bijtijds ook dat ze dat melden. Het irritante hieraan vind ik altijd dat je geen idee hebt wannéér er mensen voor komen. En dat je dus geacht wordt zomaar paraat te staan en mensen binnen te laten wanneer er opeens iemand op komt dagen. Ik vraag me ook af of dit wel echt is, want de correspondentie ziet er erg amateuristisch uit. Ik laat echt niet zomaar iemand mijn huis binnen...
@SimLibby, het is veel water geven, anders hangen ze binnen no time slap Maar tot nu toe gaat dat goed. Ik moet nog wel het een en ander planten, maar daar wacht ik even mee totdat het echt wat koeler wordt.
Mijn ventilator heeft ook al gedraaid, mijn huis wordt gigantisch heet met die constante zon. Dus wat koelere lucht, minder zon en wat regen, is wat mij betreft meer dan welkom. Wel lekker zo'n set om buiten mee te zitten! En lasagne is altijd lekker.
Ik denk dat ik wel weet wat goed/juist is, maar ik vind de hele situatie moeilijk. Mijn ego zit me in de weg, maar ik weet ook niet exact wat ik voel. Er is iemand om wie ik veel geef, maar ik weet niet of ik wil dat dat een relatie wordt. Daarbij is er opeens weer iemand opgedoken waarmee ik op 1 date ben geweest, maar die toen we nog eens probeerden af te spreken voor mij niet gunstig was daarin (ik kan heel slecht tegen last minute afspreken maar wilde "normaal"/flexibel overkomen en ging over mijn grenzen heen; uiteindelijk heb ik verteld waar ik mee zat maar toen hield hij alsnog geen rekening met me, ook al zei hij dat wel te willen doen). Dat diegene nu weer opduikt komt op mij over als "ik heb momenteel geen betere optie maar ik verveel me dus app ik jou", want als hij me echt nog had willen zien destijds, had hij daar wel zijn best voor gedaan, lijkt me (genoeg kansen gehad). Hij zegt er eerder niet klaar voor te zijn geweest maar ik vertrouw hem niet.
Dus er is iemand die heel goed voor mij is, maar waar ik niet zozeer die "vonk" bij voel. Maar het is ingewikkeld, want ik vind met iemand op een date gaan op zich best leuk, maar daarna weet ik niet wat ik ermee aan moet. Het gaat vaak veel te snel voor me en ik heb nogal een gebruiksaanwijzing dus de meeste mannen kunnen daar al niks mee denk ik.
Lang verhaal, ik moest het even kwijt hier want ik kan er met niemand over praten "in het echt". Ik vind het verwarrend allemaal.
Van waar ik zit (hoe het op mij overkomt) heeft je gevoel allang gesproken en dat zou je kunnen helpen het allemaal niet zo ingewikkeld te maken @Keefbeetle.
Die ene gast vertrouw je niet. Lijkt me duidelijke taal. Weg ermee. Neem dat gevoel serieus, je hebt het niet voor niets. Zijn daden spreken luiden dan zijn nietszeggende woorden. Dat heb je goed door.
Die andere gast. Als je geen vonk voelt, dat lijkt me ook duidelijke taal. Dat gaat 'm ook niet worden. Misschien in de toekomst maar nu in ieder geval niet want je voelt het niet. Is vriendschap met deze man geen optie?
Je hebt ook nog deurtje nummer 3: geen romantische relatie met geen enkele man, in ieder geval niet met de huidige twee. Je hoeft echt geen genoegen te nemen met of iemand die je niet vertrouwt of iemand bij je het niet voelt. Je verdient het om bij een man te zien bij wie je jezelf kunt zijn, van begin af aan, met je gebruiksaanwijzing, eigenaardigheden en behoefte om het rustig aan te doen.
@SimLibby, ja, je hebt gelijk... ik weet in feite altijd wel wat ik voel, maar naar die gedachten te handelen lukt vaak niet. Maar waarom ik het zo moeilijk vind om die persoon die weer contact zoekt te laten gaan, weet ik niet goed. Denk dat ik de aandacht leuk vind, al lijkt die aandacht me niet helemaal oprecht. En hij was heel knap Het was voor mij misschien beter geweest als ik met een paar mensen een date had gehad, of misschien nog een tweede date ofzo, zonder vervolg. Ik ga niet daten "voor een Tindertje", maar een relatie vind ik ook weer beangstigend. Dus wat ik nou precies aan het doen was/ben: geen idee
Een vriend heeft ook al tegen me gezegd dat ik de persoon waarmee ik aan het daten ben dan moet laten gaan, maar dat wil ik niet. We passen goed bij elkaar, ik voelde me al heel snel bij hem op mijn gemak en kan mezelf zijn en dat vindt hij gewoon leuk! En hij is heel lief en begripvol. Maar dat gevoel van verliefdheid heb ik (nu) niet. En dat vind ik frustrerend want nu blijf ik maar heen en weer dobberen. Maar wat jij beschrijft qua verdienen: dat heb ik nu dus wel, maar die stomme vonk is er dus niet zoals-ie er zou moeten zijn. Vriendschap lijkt me erg moeilijk als de een wél verliefd is. Ik heb al twee vriendschappen met een "historie" en dat is best lastig soms. Ik zit dus weer voor de derde keer in een moeilijke positie. Het gaat echt nóóit gladjes.
Ik leef ook nog hoor. @Keefbeetle, ik denk dat @SimLibby al het beste advies heeft gegeven.
En geloof me, als ik zie wat je schrijft ( ik voelde me al heel snel bij hem op mijn gemak en kan mezelf zijn en dat vindt hij gewoon leuk!) dan denk ik dat dit de beste kandidaat voor je is. En soms ben je meteen hotel de botel, en soms groeit het langzaam.
Ik vond mijn man ook niet echt geweldig toen ik 'm leerde kennen. Ik vond hem leuk, maar was niet stapelverliefd. Maar dat kwam wel snel daarna hoor. En nu ben ik al bijna 30 jaar getrouwd met dezelfde vent.
Enneh, we gaan vanmiddag een kitten halen!!
Foto's volgen.
@Deborah, ooh, een kitten! Wat leuk! Ik ben erg benieuwd naar je verhaal/foto's!
Ja, ben het wel met je eens, alleen... ik ken hem al bijna een jaar (heb hem alleen al bijna drie maanden niet gezien ivm corona) en ik zit nog steeds erg te twijfelen. Dus er mist nog steeds een stukje en diep van binnen denk ik niet dat zich dat nog heel veel zal ontwikkelen, als dat op dit moment nog niet zo is. Bij die ander had ik meteen de aantrekkingskracht, maar ja, gezien alle omstandigheden had ik alleen daar ook niet veel aan.
Wat zit mijn nieuw bistro set heerlijk. Vanochtend lekker buiten ontbeten, daarna een paar uur gelezen en nu ga ik de tafel gebruiken als ondergrond om wat plantjes te verpotten. Ik heb er natuurlijk wel eerst een vuilniszak overheen gelegd voor dit klusje. Ik ben super blij met de set.
Je hebt ook nog deurtje nummer 3: geen romantische relatie met geen enkele man, [...]
Eens! Echt teveel mensen ontlenen hun identiteit aan met wie, en of, ze een relatie hebben. Het is prima om alleen te zijn. Maak jezelf gelukkig, doe wat je leuk vindt. Je hoeft geen schoonouders te bezoeken mag je eigen weekend indelen zoals je zelf wilt zonder verplichtingen. Vakanties hoef je niet te overleggen, geen gemekker over het huishouden, heerlijk hoor. Als ik kinderloos was had een latrelatie mijn voorkeur gehad, als ik dan toch verliefd moet worden. Enne, petje af hoor @Keefbeetle. Tijd is het enige wat je niet kan kopen, dus ergens kan ik het hartstikke waarderen dat je zo kritisch bent en geen tijd verspilt aan iets wat je niet wilt. Geen waardeoordeel wat je met die vent moet, trouwens.
Ik vlieg over een paar weken naar Nederland, en ben er best een beetje bang voor. Het hele normaal is ondersteboven gegooid en ik heb geen idee meer wat kan en wat niet. Ik zou niet eens weten of ik mijn moeder mag groeten met een kus dus dat wordt allemaal wat ongemakkelijk en wennen. We zijn ook redelijk bang dat mijn partner geweigerd wordt aan de grens omdat ze de Zweedse nationaliteit heeft, maar we hopen dat ze geloven dat we niet in Zweden wonen en er sinds december niet meer zijn geweest. (We nemen documenten daarvan mee.)
Helaas moeten we vliegen. Mijn ouders zijn van die stronteigenwijze boomers die, omdat Rutte zegt dat het mag, denken dat het kan om hun jubileum te vieren met alles en iedereen. Gelukkig hebben we ze zover gekregen om dat uit te stellen, met als voorwaarde dat ik nu zou komen zodat het hele gezin samen kan zijn. Je reinste manipulatie. Of je komt, of we (70+'ers) organiseren de Ebola Gondola en lopen meer risico om ziek te worden.
Eerst even een kleine rant aangezien ik op dit moment alleen internet heb om te klagen
Ik wilde een bloemetje kopen voor mijn ouders wegens een speciale gelegenheid. Gister ben ik - voor het eerst sinds het tuincentrum een paar weken geleden - naar een winkel geweest. Dat ging op zich goed, het was gelukkig ook rustig.
Dus ik had vandaag bedacht: laat ik even bij de supermarkt kijken of ze daar wat leuks hebben. Dan hoef ik alleen maar vlakbij de uitgang te zijn - als het niet lekker loopt of ik vind niks, dan ben ik zo weer weg en heb ik weinig last van eventuele drukte. Kom ik daar binnen, is alles anders. Logisch gezien alle coronamaatregelen, maar omdat ik al 600 jaar niet in een supermarkt ben geweest heb ik daar niet bij stilgestaan. Vervolgens zie ik dat de bloemenafdeling naar rechts is verschoven, máár dat de pijlen van de looprichting zo staan dat je de hele winkel door moet, om bij die afdeling uit te komen. Wat dus betekent, dat ik iets MOET kopen want anders kan ik niet weer langs de kassa's. Dat vond ik zo'n onzin dat ik heb gewacht tot er iemand met een karretje was gepasseerd en ik tegen de looprichting in naar de bloemen ben gelopen. Daar vond ik niks naar mijn zin, alleen wat zielige rozen die eruit zagen alsof ze het amper 2 dagen vol zouden houden. Dus na wat dralen (want mijn plan ging niet door: wat moest ik dan?) ben ik naar buiten gegaan en heb ik bij de bloemist vlakbij buiten gekeken of er wat leuks stond. Ik durfde niet naar binnen, want ik heb het (ook buiten coronatijd hoor) niet op winkels waarbij je iets moet uitkiezen terwijl degene achter de kassa op je staat te wachten (ga ook nooit naar bakkers of delicatessenwinkels). Ik heb namelijk altijd veel moeite met snel iets uitkiezen en ik was al dusdanig gestresst dat ik dacht dat ik maar beter naar huis kon gaan. Ik ben het niet gewend bloemen te kopen en heb daar dus 0 behendigheid in, en ben al helemaal uit vorm nu.
Dus toen ben ik teleurgesteld weer naar huis gegaan, na een nutteloos halfuur. Ik voelde me erg vervelend, maar heb tegen mezelf gezegd dat ik het geprobeerd heb, en dat ik niet met een lullig bosje aan wilde komen om maar iéts te hebben.
(En ik ken de online bloemisten, dat heb ik een tijdje terug ook een keer geprobeerd. Het jammere daaraan vind ik alleen dat je eigenlijk onder de 20 euro geen boeket hebt. En natuurlijk zou ik wel in staat moeten zijn om een bloemetje te kopen in een winkel, maar het was nu een ongelukkige samenloop van omstandigheden.)
@ Ritchie: mee eens, en ik ben al echt een eigenheimer die op haar vrijheid is gesteld. Ik ben ook absoluut niet iemand die vindt dat je "alleen compleet bent met zijn tweeën". Meestal vind ik het prima om single te zijn. Ik heb altijd voor ogen gehouden dat ik alleen nog een relatie wil aangaan als ik de persoon echt leuk vind en hij wat toevoegt, omdat alles eromheen toch ook veel stress bezorgt (inderdaad schoonouders en dergelijke). Samenwonen lijkt me eigenlijk ook helemaal niet leuk, latten vind ik logischer.
Alleen... ik heb weinig mensen om me heen om op terug te vallen. Zonder mijn ouders zou ik me een stuk eenzamer voelen. Dus ik denk er wel over na dat het toch wel fijn zou kunnen zijn als er iemand anders is waarop ik kan terug vallen. En ik kan mezelf prima alleen vermaken meestal, maar ik mis het wel eens dat ik zo véél alleen moet doen. Maar tegelijkertijd krijg ik bijna een aanval van paniekeritis als ik eraan denk dat ik iemand aan mijn ouders zou moeten voorstellen, helemaal geen zin in. En mijn strenge eis t.o.v. mijn bereidheid tot het aangaan van een relatie maakt ook dat ik waarschijnlijk nooit iemand vind die ik zowel aantrekkelijk vind en hij mij, als dat diegene mij begrijpt en accepteert en ik hem, als dat hij ook nog in de buurt woont en me de ruimte wil geven. Ik ben moeilijk, hoor! Dus misschien "verspil" ik wel tijd, ik weet niet, ik leer er in ieder geval wél weer van, maar het lijkt nooit te werken zoals ik wil.
Wat betreft het naar Nederland vliegen, dat snap ik. Ik ben Nederland niet uit geweest dit jaar en ik ben al in de war wat nou wel en niet mag. Want volgens het RIVM mocht je wel je "knuffelbuddy" weer opzoeken, maar volgens mij mag je vrienden of familie nog steeds niet omhelzen? Regels in winkels worden versoepeld en in de ene winkel lijken weer andere regels te gelden dan in anderen (maar luister niet naar mij, ik bezoek amper winkels).
Wens jullie veel succes met de reis en het aanpassen in Nederland. En logisch dat je wilt dat je ouders uitkijken. Het is allemaal ingewikkeld, vind ik, wat wel en wat niet slim is, en mag.
Hier is het inmiddels "onploft" qua daten. Mijn date is deze week langsgekomen. Het begon op zich goed, maar na een tijdje klapte ik finaal dicht. Ik heb dit nog nooit zo meegemaakt, maar ik raakte totaal in mezelf gekeerd, het kostte ook de grootste moeite om te praten. Ik weet wel zeker dat dit kwam omdat ik me zo naar voelde over mijn gevoelens naar hem. Uiteindelijk is hij naar huis gegaan, waar ik me gigantisch schuldig over voelde, maar het was wel het beste voor me (en voor hem in feite ook, want hij had zo niks aan me).
En nu weten we niet goed hoe het verder moet, maar hebben besloten om maar even minder/niet contact te hebben, waardoor het voor mij weer pijnlijk duidelijk wordt hoe weinig andere contacten ik heb nu dat contact wegvalt. En ik voel me vreselijk, want ik mis hem, maar ik weet ook niet goed hoe we er voor elkaar kunnen zijn. Alles loopt mis momenteel.
Wat vervelend voor je @Keefbeetle .
Ik zie dat je met je emoties in de knoop zit als je date er is. En als je nu eens opschrijft (want je kan analyseren als geen ander) wat er volgens jou is gebeurd waardoor het ging zoals het ging, en dat naar hem toe stuurt per brief? Dan kan jij van je schuldgevoel van je afschrijven en weet hij wat er aan de hand was.
Maar wel lastig jah.
Waarom heb je geen huisdieren? Een tamme rat bijvoorbeeld? Die heb ik (heel lang geleden) gehad, en met name het mannetje was een vreselijke lieve knuffelkont. Een kat is natuurlijk nog leuker (zie het kattentopic) maar ik vrees dat dát nog te vroeg voor je is.
Ik heb woensdag middag een vervelend plekje van mijn elleboog weg laten snijden. Daar zat steeds een ontsteking in, had een hele dikke laag eelt, was snoeihard en ik werd er steeds wakker van omdat ie dan weer pijn begon te doen. En het zat er al zo'n 10 jaar. Alleen dit jaar heb ik er al 4x een ontsteking in gehad. Vorige week werd ik er weer wakker van, en toen was ik er klaar mee, de volgende ochtend meteen de huisarts gebeld en een afspraak gemaakt. En woensdag was het dan zover. De huisarts twijfelde wel, maar ik niet. Hij heeft het verdoofd zo goed als hij er bij kon komen (het was een rotplek) en toen hij begon te snijden, bleek de helft niet verdoofd te zijn. Maar ik had geen zin om een nieuwe afspraak te maken, dus ik vond dat ie maar door moest gaan. Ik lag op mijn buik en ik zag vanalles voorbij vliegen en op een gegeven moment zei de huisarts dat ie alles wel had, dus ik wilde overeind komen. Maar dat mocht niet, hij moest het nog even verbinden. Ik vroeg dus of ie er een "zwaluwstaartje" op zou plakken (een type pleister wat we vroeger veel gebruikten om een diepe snee bij elkaar te houden) Hij keek me aan alsof ik niet goed snik was. Nee, dat gaan we hechten... Ow... er gingen 4 hechtingen (met naald en draad) in en ik heb ze alle 4 gevoeld.
Op mijn vraag of ze oplosbaar waren, nee... over 10 dagen moet je terug komen en dan verwijderen we ze.
Ook goed. Maar eh.... het valt wel een beetje tegen hoor. Woensdag avond kwam er (voor het eerst sinds de lockdown) een vriendin op visite en die zei dat het nog steeds bloedde. Er zit een hele grote witte eilandpleister op, en door de plek kan ik niets zien. Dus ze maakte een foto en zo zag ik het. Gisterochtend zat die pleister echt vol. En het deed gewoon pijn. Gister middag maar even terug gegaan, is er een nieuwe pleister (die ik zelf moest meenemen) op gedaan. Toen was het bloeden wel gestopt. Maar vanochtend zat er weer bloed in. Maar het is ook een rotplek want als ik mijn arm strek of buig, dan komt er spanning op de wond. Dus ik moet mijn arm eigenlijk in een halve kromming houden en niet stoten...
Maar.... als het goed is ben ik wel van die rotplek af.
Ik heb vanochtend de hele ochtend met Scott gespeeld, hij ligt nu al anderhalf uur zo'n beetje in coma, zo moe is ie.
@Deborah, ik heb hem kort nadat hij was vertrokken wel wat "ondertiteling" gegeven omdat dat eerder niet lukte. Want mijn analysatievermogen is inderdaad niet slecht maar als de emoties hoog oplopen ben ik altijd beter op schrift. Maar een brief is zeker een goed idee, want er is nog wel meer te zeggen. Probeer ik vanavond of morgen mee aan de gang te gaan, zie daar ook wel wat tegen op omdat ik niet precies weet WAT ik nou wil schrijven.
Wat betreft de huisdieren, ik zou niet goed weten wat ik los van een kat voor huisdier zou moeten hebben, knaagdieren spreken mij niet zo aan, en ik wil liever geen huisdier dat niet meer dat een paar jaar "meegaat" (knaagdieren worden gewoonlijk maar een paar jaar oud, dacht ik). En een kat durf ik inderdaad (nog) niet aan. Ben als de dood dat hij/zij dan ziek wordt en ik weer afscheid moet nemen. En met zo'n houding kan ik natuurlijk niet aan een huisdier beginnen, maar ben er gewoon nog niet klaar voor.
Griezelig medisch verhaal trouwens. Begrijpelijk dat je er helemaal klaar mee was. Lijkt me wel naar hoor, zo'n "halve" verdoving! Ja, vreselijke plek, de elleboog, want je moet dan inderdaad steeds je arm recht houden wil je vermijden dat er spanning op komt en het weer openschiet/gaat bloeden. Met slapen is het ook lastig als je niet op één arm kunt gaan liggen. Maar hopelijk geneest het snel en goed en ben je van die ontstekingen af Beterschap! Ik heb jaren geleden niet-oplosbare hechtingen in mijn wang gehad en dat eruit halen voelde niet echt fijn, van dat gepunnik.
@Keefbeetle , het gaat.
Ik heb al 2 weken een oorontsteking (en ik denk steeds, dat gaat vanzelf over) en ik heb extreem last van mijn maag.
Ik houd niet veel binnen, en concentreer me er nu op dat ik voldoende vocht binnen krijg.
Morgen mag ik naar de huisarts, hopelijk komt daar iets positiefs uit.
Maar ik heb de afgelopen tijd veel in bed gelegen en boven de pot gehangen.
Hier gaat het prima! Z'n gangetje.
Eigenlijk is het normale leven hier wel weer redelijk aan de gang. We zijn nog even lekker op vakantie geweest naar een AirBnb in Duitsland. Toch even ertussenuit. Allebei 5 maanden thuisgewerkt, we wilden wel even een change of scenery. Niet heel lang hoor, maar 5 nachtjes, maar gewoon lekker weg. We hebben veel gefietst langs de Moezel en de Rijn en verder gewoon rustig aan gedaan (heel veel meer kun je ook niet met een kind van 2). Nu is manlief weer aan het werk en ik mag volgende week weer beginnen. Ben heel benieuwd hoe dat gaat lopen...
Klinkt niet lekker van je elleboog Debs, maar fijn om te horen dat het goed geneest! Rotplek zo in de buiging!
En verder beterschap! Hopelijk voel je je nu alweer beter!
@Deborah, wat naar! Hopelijk heeft het bezoek aan je huisarts wat opgeleverd... wél positief van je elleboog.
@Moepmoep, fijn dat jullie op vakantie konden. De Moezel is erg mooi! Heb daar ook een week gezeten een paar jaar geleden. Succes met de start op je werk weer.
Reacties
De paasdagen zijn voor mij nooit zulke bijzondere dagen: meestal lunch ik dan samen met een klein groepje familie maar niks heel uitgebreids. Ik heb ook niet de gewoonte om met Pasen een dagje uit te gaan en doe ook niet aan paasversieringen. Dus nee, dat zorgt niet voor vervelende gevoelens. Vandaag heb ik samen met familie een stukje gewandeld. Netjes volgens de richtlijnen dus met voldoende ruimte ertussen en in een rijtje aan 1 kant van het pad, want om de haverklap kwamen er fietsers langs. Dat is niet ideaal, maar we hebben elkaar zo wel even kunnen zien.
Wat ik wél ingewikkeld en vermoeiend vind, is buiten een ommetje maken zonder dat ik doodmoe word van anderen ontwijken. En ik probeer al routes te kiezen die zo gunstig mogelijk zijn en drukte te mijden.
Wat jij zegt over het boodschappen doen is precies de reden dat ik al een maand niet meer een supermarkt (of welke winkel dan ook) in ben geweest. Ik ben bang dat ik me dooderger aan anderen die onvoldoende afstand houden (en/of niet beseffen dat je nu een beetje vaart moet maken en niet 5 minuten voor het ijsschap moet gaan lopen twijfelen terwijl anderen staan te wachten tot ze erbij kunnen), en het lijkt me bijna ondoenbaar om boodschappen te doen terwijl je vakkenvullers en andere klanten moet omzeilen. De paden in een supermarkt zijn gewoon te smal. Ik hoop dat ze looprichtingen gaan aangeven op de vloer, dat lijkt me nog enige houvast bieden. Ik voorzie dat ik doodmoe thuiskom. Op zich ook geen ramp want ik heb toch voldoende tijd om dan te herstellen, maar toch, ik durf het nu gewoon niet. Gelukkig brengen mijn ouders af en toe wat spullen mee. Ik wil het wel weer gaan proberen maar ik ben er echt huiverig voor nu.
O, en er is ook nog een situatie bijgekomen waarbij werkzaamheden aan mijn huizenblok verricht zullen worden ergens de komende tijd (wanneer exact is niet aangegeven), wat me extra stress geeft. Dat klinkt misschien stom, maar voor mij is zoiets een enorm probleem. En ik begrijp echt wel dat een bedrijf niet altijd weet wanneer ze precies langs zullen komen, maar die onduidelijkheid geeft mij STRESS. Dus dat probeer ik te relativeren maar ja, ik ben nou eenmaal overgevoelig dus het hakt er wel in.
Gosh, en toen werd de lockdown verlengt naar 20 mei.
En iets zegt me dat dit niet de laatste verlenging is.
En heel eerlijk, ik begin er aan te wennen.
Ik ben aan het thuiswerken gewend, en ik heb mijn draai langzaam gevonden.
Wel zijn we nog steeds heel moe, en slaap ik veel (en nog steeds slecht) maar we werken allebei nog.
En het is heel mooi weer, dus we eten buiten.
Het waait te hard voor de barbecue, maar we hebben nog een skottelbraai gevonden in de schuur, en dat is ook leuk.
Je krijgt er een beetje vakantie gevoel van.
Ik weet nog niet zo goed wat ik met die Corona app aan moet, als die er is.
Wel of niet gebruiken???
Hoe staan jullie er tegenover.
En hoe gaat het met jullie!!
@SimLibby , jij hebt "Klein Wonen" gewonnen, ook al mee gespeeld?
@Keefbeetle , heb je al bericht wanneer die werkzaamheden zijn? Anders gewoon even bellen met de vraag of ze een werkschema voor je hebben, omdat je zelf ook moet kunnen plannen. Meestal hebben ze daar wel begrip voor hoor.
@Moepmoep , trek jij het nog een beetje?
En voor alle anderen die dit lezen, jullie mogen uiteraard ook reageren.
Some angels choose fur instead of wings
We zijn gisteren voor het eerst weer bij m'n vader geweest, vond ik zelf wel heel erg prettig, eindelijk weer een beetje normaal. Zaterdag ook even de stad in omdat ik naar de wolwinkel hier wilde. Het is allemaal wel aanpassen (alleen ik naar binnen, m'n man met kleine nog even extra rondje fietsen), maar toch fijn om op deze manier wat te kunnen doen.
En wat betreft die app. Ik ga m gewoon downloaden. Als we er daarmee voor kunnen zorgen dat we het virus sneller de wereld uit krijgen, so be it. Maar ik ben daar sowieso altijd wel wat makkelijker is. Ik heb eigenlijk altijd mijn locatie al aanstaan op m'n telefoon, dus google weet toch al waar ik ben.
Uiteraard vind ik het wel fijn dat er goed naar gekeken wordt en dat er wel op gelet wordt dat niet ineens alle data beschikbaar is voor mensen die daar niet bij moeten kunnen. Maar ik denk dat we met deze crisis sowieso onze normale manier van leven aan de kant zetten voor "the greater good" en ik denk dat dit niet heel veel anders is. Als het ervoor zorgt dat we sneller weer terug kunnen naar "normaal", graag!
Over de werkzaamheden; de afgelopen twee weken zijn ze bezig geweest, maar het is volgens mij nog steeds niet helemaal afgerond. Ik ben daarom de meeste dagen aan het logeren bij mijn ouders voor mijn eigen gemoedsrust. Bellen heb ik niet gedaan, maar was inderdaad wel een goede tip. Toch durfde ik dat niet omdat ik bang ben voor onbegrip, ik leg niet graag uit waarom het voor mij zo belangrijk is om die dingen te weten. Leg maar eens uit dat je gewoon thuis bent, maar er niet goed tegen kunt dat er steeds mensen voor je ramen aan het werk zijn en je het vreselijk moeilijk vindt als er vreemden aanbellen terwijl je niet weet wanneer er wat van je verwacht wordt. Je kunt een begripvol iemand treffen, maar zelfs ik vind mezelf soms te gevoelig, dus ja.
Ik probeerde vorige week tijdens een fietstochtje te doen alsof ik in Zuid-Frankrijk was, maar dat lukte toch niet helemaal met het über-Nederlandse landschap
App weet ik niet goed wat ik ervan moet denken. Ik wil natuurlijk ook dat deze crisis zo snel mogelijk opgelost wordt, maar ik vind privacy ook een groot goed. Ik weet niet of ze er nu al over uit zijn hoe die dan exact zou moeten functioneren, maar ik zou niet zomaar zo'n app installeren als ik niet goed weet wat er met mijn gegevens gebeurt.
Ik ben de laatste tijd niet zo praterig/schrijverig/computerig. Ik mediteer veel, verstilling en rust. Daar voel ik behoefte aan. Ook heb ik mijn huis geherorganiseert en dingen weggegooid. Dat proces ging trouwens erg traag. Omdat ik dus ook die behoefte aan rust voel. Maar dat geeft niets, die klus is inmiddels geklaard en het is best fijn om de luxe te hebben om twee uur met een kleine klus bezig te zijn. Ook heb ik twee vriendinnetjes die in het buitenland wonen met wie ik wekelijks zoom en waar ik ook vaak mee mediteer.
Ik heb een hele leuke bistro set besteld bij Ikea. Het lijkt me ook heerlijk om eens buiten te eten Deborah (aan een echte tafel en niet met het bord op schoot). Jammer dat de kwaliteit van je slaap nog steeds slecht is. Kun je je vinger er op leggen? Zodat je er misschien wat aan kunt doen (boek lezen voor het slapen, warme douche, warme melk, mediteren, klassieke muziek luisteren, overdag van je af schrijven, meer bewegen als dat lukt binnen wat je lichaam aankan, etc.).
Ik herken dat wel hoor Keef, van slag raken door werkzaamheden. Ik raak daar ook altijd enorm van gestrest. En dan zijn ze eindelijk klaar om vervolgens om de hoek weer aan de slag te gaan. Succes ermee.
Die corona app, nee dat ga ik niet installeren. Om te beginnen is privacy een ding waar ik niet gerust op ben. We krijgen regelmatig in het nieuws berichten te horen dat bepaalde gegevens weer eens op straat liggen dus het is me een raadsel dat Den-Haag nog steeds met een strak gezicht durft te beweren dat de privacy in acht wordt genomen. Verder hoef ik niet met iedere stap die ik zet geconfronteerd te worden met corona. Natuurlijk neem je voorzorgsmaatregelen, houd je afstand en wees je voorzichtig. Alleen de mate van angst en wantrouwen naar je medemens die een dergelijke app oproept, nee ik hoef niet de hele dag met corona bezig te zijn. Ik vul mijn hart liever met liefde en vertrouwen (en intuïtie en gezond verstand). En dat is al uitdagend genoeg als je regelmatig naar het nieuws kijkt of om je heen. Verder is het ook nog maar de vraag of het werkt en effect heeft en niet voortdurend false positives geeft omdat bluetooth ook door muren gaat. Zo'n app moet ook goed begrenst worden zodat werkgevers en weet ik veel wat het niet gaan verplichten als je ergens toegang toe wilt hebben (zoals temperatuur meten wat sommige werkgevers (willen) doen: geen koorts hebben is volgens mij geen eens garantie dat iemand geen corona heeft of niet besmettelijk is). Ik denk dat we uiterst bedachtzaam te werk moeten gaan als we dingen waar we waarde aan hechten in ons land - zoals privacy, vrij bewegen en vrij zijn in wat je denkt - aan de kant schuiven voor ons greater good. Dat is m.i. een slippery slope. Er zijn namelijk helaas nog steeds mensen en organisaties die niet onze greater good in belang hebben maar hun eigen agenda's om macht en geld.
Gelukkig hoeven we nu nog niet te beslissen. Er is geen app. Die appathon of hoe ze dat ook noemde was geen succes, en zelfs experts konden zich er niet in vinden, dus laten we ons maar richten op de feitelijkheid van dit moment, HIER EN NU. Dat is ook beter voor me want ik werd een beetje naar van alleen al het idee om verplicht een dergelijke app te moeten installeren. En mocht het zover komen, dan hoop ik dat iedereen de ruimte krijgt om zelf te beslissen of ze die app willen installeren.
Sammy loopt inmiddels voor mijn beeld
Slaap lekker lieve Simmers.
Ik probeer vaker wat yogaoefeningen te doen om de spanning uit mijn spieren te halen, en ontspanning zoeken in de natuur op momenten en plekken dat/waar niet iedereen aan het fietsen is. De schilders zijn eeeeindelijk klaar dus daar heb ik gelukkig geen stress meer van, want dat liep flink op vorige week. (@SimLibby, dank voor je begrip!) Hopelijk kan ik deze week wat meer klusjes in huis doen en verder heb ik geen idee. Ik heb het idee dat het niet veel zin heeft allerlei projecten op te zetten en dat ik me meer moet richten op "overleven", hoe hoogdravend dat ook mag klinken. Wat ik wel graag zou doen, is plantjes halen bij een tuincentrum en mijn mini-tuintje wat opknappen, maar ik vind het met winkels ingewikkeld wat daar nu slim in is. Heb weinig zin om in een druk tuincentrum terecht te komen, echt op je gemak planten kopen zit er nu denk ik niet in.
Een heerlijk positieve klaagvrije post van mij, geniet er maar van!
Daar is dit topic toch voor?
Mijn stemming wisselt ook per dag hoor, maar ik heb gewoon minder moeite met het sociale deel dan jij.
Geloof me, tuincentra hebben genoeg rustige momenten. Bel ze, of chat (als die optie er is) voor de rustige tijdstippen.
Maar op een dinsdag ochtend om 10 uur is het echt wel rustig hoor. Je moet er niet op vrijdag avond of zaterdag naar toe willen.
Fijn dat de schilders klaar zijn.
Hier komen morgen de bezorgers van een nieuwe bank en tv meubel.
Geen idee hoe laat ze komen (en dat brengt onrust, want ik ben boven aan het werk en kan niet "even" naar beneden, ook al denkt mijn man vaak van wel)
Woensdag avond komt mijn nichtje het oude tv meubel (waar niets aan mankeert, alleen de kleur staat niet bij de nieuwe vloer) ophalen en vrijdag komt ReStore de oude bank ophalen, dus stress, want ja, mensen dichtbij.....
En dan de week erop zouden ze komen voor nieuwe kozijnen. En een vrienden merkte zaterdag heel fijntjes op dat dát een rommel met zich mee brengt!!
Zie je het al zitten, ik ben fijn aan het werk, met klanten aan de telefoon op zolder en het raam wordt er hier uit gesloopt.... Met een beetje pech regent het ook nog....
Maar goed, het wordt er wel mooier van, en het hoeft maar 1 keer.
Maar ik kan er beter tegen dan jij en word er ook niet blij van. Wel als het klaar is hoor.
Mijn plantjes doen het prima, ik ben er alleen achter dat mijn "sla" geen sla is maar andijvie.
Er zijn heel veel mensen die zich nu verheugen op 1 juni, want dan "mag" er veel meer......
Ik ben bang dat dat op een sof gaat uitlopen, mensen houden zich niet aan de 30 personen per etablissement en corona komt massaal terug, dat scenario....
Ik blijf maar zo veel mogelijk thuis.
Ik ben weer aan het lezen op mijn e-reader.
Dat bevalt me prima, ik ben er over aan het denken om mijn boeken definitief te vervangen voor e-books.
Moet alleen wel een goede bestemming hebben voor mijn boeken. Dus, nog suggesties?
Some angels choose fur instead of wings
Ik ben bezig op mijn balkon en heb wat plantjes online besteld. Alleen de ene bestelling (voor binnen) is 5 weken bezig geweest voordat ik een bericht kreeg dat de bestelling geannuleerd werd omdat alles inmiddels was uitverkocht en de andere bestelling (voor buiten) heb ik zojuist ontvangen (dat duurde ruim een week) en is een stuk kleiner dan die eerste geannuleerde bestelling. Als het goed is komt morgenavond mijn bistro set dus dan heb ik vandaag en morgen om even een sopje door mijn balkon te halen en het tapijt te stofzuigen. Ik heb groen tapijt liggen. Lijkt me zo heerlijk om buiten te eten. Ik heb ook zo'n staand rekje besteld om buiten de was op te hangen. Mijn was hang ik altijd binnen maar buiten hangen met mooi weer lijkt me praktischer en, vreemd genoeg, ook gezellig (lekker kneuterig) om een wasje te hebben hangen terwijl ik buiten een bakkie koffie of thee drink.
Ik heb bij Bakker.com besteld maar de kans bestaat dat je niets ontvangt of in slechte staat, lees de reviews op trustpilot maar, dus kies altijd voor betalen achteraf en bestel voor een laag bedrag. Na die geannuleerde bestelling had ik een goedmakertje gekregen, een korting van €20 op mijn volgende bestelling dus die heb ik gebruikt voor de tweede bestelling die ik gelukkig wel in goede staat heb ontvangen (aarde, 3 x lavendel en een Mexicaanse palm voor €11,43 is niet verkeerd toch). Bol.com heeft ook van alles maar is een stuk duurder: morgen ontvang ik mijn Beaucarnea Recurvata Olifantspoot voor binnen. Ik had dit eerst bij Bakker besteld maar nooit ontvangen omdat het dus bij de geannuleerde bestelling hoorde dus toen besteld bij Bol.com. Eind van de maand wil ik nog wat kleurige planten bestellen voor binnen bij Bol.com (hoorde namelijk ook bij de geannuleerde bestelling): een bromelia en/of orchidee.
@Deborah, boeken: Kosteloos aanbieden aan de kringloopwinkel? Aanbieden aan tweedehands boekwinkeltjes? Zelf verkopen bij Bol.com? Scholen? Weggeven aan vrienden, familie, buren of bekenden? (als is dat vast het eerste wat je geprobeerd hebt). Als dat allemaal niets wordt, dan blijft weggooien over.
Dat is een goede tip van het tuincentrum. Ik weet dat je via Google Maps ook kunt kijken naar de rustigere en drukkere tijden. Schijnbaar is het op dit moment véél drukker dan normaal. Het vervelende is, er wordt verwacht dat je alleen komt, maar ik ben afhankelijk van mijn ouders die me met de auto kunnen brengen. Dan zou ik alleen naar binnen moeten, wat kan, maar dan kom ik bij het grootste issue: ik ben bang dat het verkeerd gaat omdat ik al twee maanden niet in welke winkel dan ook ben geweest, en er nu allerlei aanpassingen zijn. In zo'n geval kan ik overweldigd raken door alle externe prikkels en in het ergste geval moet ik zsm weer weg. Ik zie al helemaal voor me hoe het dan mis gaat en ik daarna de hele dag van slag ben omdat mijn poging faliekant mislukt is. Tuincentra zijn vaak al een trigger voor me met al die schermen met reclames waar geluid uit komt en achtergrondmuziek door elkaar en de vele keuzes. Ik heb nu het liefst iemand bij me om te helpen, maar dat kan niet. Nu denk jij misschien "doe niet zo neurotisch, probeer het gewoon" en dat zou misschien het beste zijn, maar ik heb nu ik me al slecht voel het idee dat ik me zo'n mislukking niet kan permitteren.
Hopelijk zijn de meubels bijtijds bezorgd. Heel vervelend als je niet weet hoe laat de bezorgers komen, dan zit je toch steeds op te letten of je de bel hoort. En als je niet zomaar even naar de deur kunt komen is dat helemaal lastig. Je mag verwachten dat bezorgers/ophalers zich aan de 1,5 meter houden maar in zulke gevallen is dat wel een uitdaging. Dus ja, ik kan me goed voorstellen dat al die klussen heel erg hinderlijk zijn.
Ben ook bang voor zo'n scenario. Ik merk dat ik het ook lastig vind die versoepeling. Met strikte regels kan ik veel meer dan met de nieuwe aanpassingen.
@SimLibby, ik snap je punt. Voor een deel probeer ik dat ook. Maar het is wel moeilijk in te schatten waar ik precies goed aan doe. Ik heb helaas ervaring met depressie en voel dat ik al een halfjaar regelmatig tegen het randje zit. Dat is beangstigend. Ik probeer als het echt slecht gaat niet een middag vol klusjes te plannen. Als ik me een dag wat beter voel, doe ik wat meer. Vanmiddag lukte het meerdere schoonmaakklussen te doen. Maar het blijft deprimerend dat ik zo mijn leven in moet richten, want het voelt alsof ik al zo weinig (aan)kan. Ik luister soms wel beter naar mezelf hoor. Gister kwam het er door omstandigheden niet van om 's ochtends te sporten en toen heb ik in plaats daarvan een lange wandeling gemaakt. Eigenlijk wilde ik 's avonds alsnog sporten maar ik besloot dat te skippen. Soms is het goed om jezelf te pushen en soms moet je dat even echt niet doen.
Wat vervelend van die uitverkochte plantjes. Wel een leuk project zo'n opgefrist balkon. Was ruikt altijd zo lekker als het buiten te drogen heeft gehangen (ervan uitgaande dat je niet tegenover een varkensstal of een industrieterrein woont).
Even een edit:
Ondertussen heb ik plannen om toch wat plantjes te gaan kopen, maar ik ben nog bezig me daar mentaal heen te werken. Met een lijstje als houvast.
Ik ben tóch naar het tuincentrum gegaan, wat best pittig was (ik was daarna uitgeblust) maar waar iedereen zich aan de regels hield (dat scheelt stress). Ik slaagde erin wat plantjes te kopen.
Ondertussen heb ik wat kopzorgen op het gebied van mannen (die zorgen altijd voor gedoe
Ik vind het weer heerlijk al heb ik wel weer de grote ventilator van zolder gehaald. Aankomend weekend wordt eindelijk mijn bistro set geleverd. Alleen jammer dat het dan wat minder weer is maar dat duurt ook maar eventjes. Daarna kan ik lekker buiten eten aan mijn bistro set. Ik ga nu ook nog eventjes buiten zitten voordat ik ga eten. Heb gisteren een grote bak vega lasagne gemaakt dus ik hoef het alleen maar even op te warmen. Verder heb ik niet zo veel te melden. Ik vermaak me wel, ben lekker aan het tuttelen: een beetje dit, een beetje dat, een beetje zus en een beetje zo
Qua mannen, lastig voor je. Zou het kunnen dat je het intuïtief wel weet maar niet goed kunt horen omdat je dat bedolven hebt onder dat gepieker, gedachtes, meningen, ideeën? Succes ermee.
Als iemand geïnteresseerd is: Big Fish heeft zijn collectie gratis games gewijzigd wat dus betekent dat je voor een beperkte periode nieuwe gratis games kunt downloaden: https://www.bigfishgames.com/promotions/playaparttogether
@SimLibby, het is veel water geven, anders hangen ze binnen no time slap
Mijn ventilator heeft ook al gedraaid, mijn huis wordt gigantisch heet met die constante zon. Dus wat koelere lucht, minder zon en wat regen, is wat mij betreft meer dan welkom. Wel lekker zo'n set om buiten mee te zitten! En lasagne is altijd lekker.
Ik denk dat ik wel weet wat goed/juist is, maar ik vind de hele situatie moeilijk. Mijn ego zit me in de weg, maar ik weet ook niet exact wat ik voel. Er is iemand om wie ik veel geef, maar ik weet niet of ik wil dat dat een relatie wordt. Daarbij is er opeens weer iemand opgedoken waarmee ik op 1 date ben geweest, maar die toen we nog eens probeerden af te spreken voor mij niet gunstig was daarin (ik kan heel slecht tegen last minute afspreken maar wilde "normaal"/flexibel overkomen en ging over mijn grenzen heen; uiteindelijk heb ik verteld waar ik mee zat maar toen hield hij alsnog geen rekening met me, ook al zei hij dat wel te willen doen). Dat diegene nu weer opduikt komt op mij over als "ik heb momenteel geen betere optie maar ik verveel me dus app ik jou", want als hij me echt nog had willen zien destijds, had hij daar wel zijn best voor gedaan, lijkt me (genoeg kansen gehad). Hij zegt er eerder niet klaar voor te zijn geweest maar ik vertrouw hem niet.
Dus er is iemand die heel goed voor mij is, maar waar ik niet zozeer die "vonk" bij voel. Maar het is ingewikkeld, want ik vind met iemand op een date gaan op zich best leuk, maar daarna weet ik niet wat ik ermee aan moet. Het gaat vaak veel te snel voor me en ik heb nogal een gebruiksaanwijzing dus de meeste mannen kunnen daar al niks mee denk ik.
Lang verhaal, ik moest het even kwijt hier want ik kan er met niemand over praten "in het echt". Ik vind het verwarrend allemaal.
Die ene gast vertrouw je niet. Lijkt me duidelijke taal. Weg ermee. Neem dat gevoel serieus, je hebt het niet voor niets. Zijn daden spreken luiden dan zijn nietszeggende woorden. Dat heb je goed door.
Die andere gast. Als je geen vonk voelt, dat lijkt me ook duidelijke taal. Dat gaat 'm ook niet worden. Misschien in de toekomst maar nu in ieder geval niet want je voelt het niet. Is vriendschap met deze man geen optie?
Je hebt ook nog deurtje nummer 3: geen romantische relatie met geen enkele man, in ieder geval niet met de huidige twee. Je hoeft echt geen genoegen te nemen met of iemand die je niet vertrouwt of iemand bij je het niet voelt. Je verdient het om bij een man te zien bij wie je jezelf kunt zijn, van begin af aan, met je gebruiksaanwijzing, eigenaardigheden en behoefte om het rustig aan te doen.
Een vriend heeft ook al tegen me gezegd dat ik de persoon waarmee ik aan het daten ben dan moet laten gaan, maar dat wil ik niet. We passen goed bij elkaar, ik voelde me al heel snel bij hem op mijn gemak en kan mezelf zijn en dat vindt hij gewoon leuk!
Ik leef ook nog hoor.
@Keefbeetle, ik denk dat @SimLibby al het beste advies heeft gegeven.
En geloof me, als ik zie wat je schrijft ( ik voelde me al heel snel bij hem op mijn gemak en kan mezelf zijn en dat vindt hij gewoon leuk!) dan denk ik dat dit de beste kandidaat voor je is. En soms ben je meteen hotel de botel, en soms groeit het langzaam.
Ik vond mijn man ook niet echt geweldig toen ik 'm leerde kennen. Ik vond hem leuk, maar was niet stapelverliefd. Maar dat kwam wel snel daarna hoor. En nu ben ik al bijna 30 jaar getrouwd met dezelfde vent.
Enneh, we gaan vanmiddag een kitten halen!!
Foto's volgen.
Some angels choose fur instead of wings
Ja, ben het wel met je eens, alleen... ik ken hem al bijna een jaar (heb hem alleen al bijna drie maanden niet gezien ivm corona) en ik zit nog steeds erg te twijfelen. Dus er mist nog steeds een stukje en diep van binnen denk ik niet dat zich dat nog heel veel zal ontwikkelen, als dat op dit moment nog niet zo is. Bij die ander had ik meteen de aantrekkingskracht, maar ja, gezien alle omstandigheden had ik alleen daar ook niet veel aan.
Ik vlieg over een paar weken naar Nederland, en ben er best een beetje bang voor. Het hele normaal is ondersteboven gegooid en ik heb geen idee meer wat kan en wat niet. Ik zou niet eens weten of ik mijn moeder mag groeten met een kus dus dat wordt allemaal wat ongemakkelijk en wennen. We zijn ook redelijk bang dat mijn partner geweigerd wordt aan de grens omdat ze de Zweedse nationaliteit heeft, maar we hopen dat ze geloven dat we niet in Zweden wonen en er sinds december niet meer zijn geweest. (We nemen documenten daarvan mee.)
Helaas moeten we vliegen. Mijn ouders zijn van die stronteigenwijze boomers die, omdat Rutte zegt dat het mag, denken dat het kan om hun jubileum te vieren met alles en iedereen. Gelukkig hebben we ze zover gekregen om dat uit te stellen, met als voorwaarde dat ik nu zou komen zodat het hele gezin samen kan zijn. Je reinste manipulatie. Of je komt, of we (70+'ers) organiseren de Ebola Gondola en lopen meer risico om ziek te worden.
Ik wilde een bloemetje kopen voor mijn ouders wegens een speciale gelegenheid. Gister ben ik - voor het eerst sinds het tuincentrum een paar weken geleden - naar een winkel geweest. Dat ging op zich goed, het was gelukkig ook rustig.
Dus ik had vandaag bedacht: laat ik even bij de supermarkt kijken of ze daar wat leuks hebben. Dan hoef ik alleen maar vlakbij de uitgang te zijn - als het niet lekker loopt of ik vind niks, dan ben ik zo weer weg en heb ik weinig last van eventuele drukte. Kom ik daar binnen, is alles anders. Logisch gezien alle coronamaatregelen, maar omdat ik al 600 jaar niet in een supermarkt ben geweest heb ik daar niet bij stilgestaan. Vervolgens zie ik dat de bloemenafdeling naar rechts is verschoven, máár dat de pijlen van de looprichting zo staan dat je de hele winkel door moet, om bij die afdeling uit te komen. Wat dus betekent, dat ik iets MOET kopen want anders kan ik niet weer langs de kassa's. Dat vond ik zo'n onzin dat ik heb gewacht tot er iemand met een karretje was gepasseerd en ik tegen de looprichting in naar de bloemen ben gelopen. Daar vond ik niks naar mijn zin, alleen wat zielige rozen die eruit zagen alsof ze het amper 2 dagen vol zouden houden. Dus na wat dralen (want mijn plan ging niet door: wat moest ik dan?) ben ik naar buiten gegaan en heb ik bij de bloemist vlakbij buiten gekeken of er wat leuks stond. Ik durfde niet naar binnen, want ik heb het (ook buiten coronatijd hoor) niet op winkels waarbij je iets moet uitkiezen terwijl degene achter de kassa op je staat te wachten (ga ook nooit naar bakkers of delicatessenwinkels). Ik heb namelijk altijd veel moeite met snel iets uitkiezen en ik was al dusdanig gestresst dat ik dacht dat ik maar beter naar huis kon gaan. Ik ben het niet gewend bloemen te kopen en heb daar dus 0 behendigheid in, en ben al helemaal uit vorm nu.
Dus toen ben ik teleurgesteld weer naar huis gegaan, na een nutteloos halfuur. Ik voelde me erg vervelend, maar heb tegen mezelf gezegd dat ik het geprobeerd heb, en dat ik niet met een lullig bosje aan wilde komen om maar iéts te hebben.
(En ik ken de online bloemisten, dat heb ik een tijdje terug ook een keer geprobeerd. Het jammere daaraan vind ik alleen dat je eigenlijk onder de 20 euro geen boeket hebt. En natuurlijk zou ik wel in staat moeten zijn om een bloemetje te kopen in een winkel, maar het was nu een ongelukkige samenloop van omstandigheden.)
@SimLibby: fijn dat de set zo goed bevalt!
@ Ritchie: mee eens, en ik ben al echt een eigenheimer die op haar vrijheid is gesteld. Ik ben ook absoluut niet iemand die vindt dat je "alleen compleet bent met zijn tweeën". Meestal vind ik het prima om single te zijn. Ik heb altijd voor ogen gehouden dat ik alleen nog een relatie wil aangaan als ik de persoon echt leuk vind en hij wat toevoegt, omdat alles eromheen toch ook veel stress bezorgt (inderdaad schoonouders en dergelijke). Samenwonen lijkt me eigenlijk ook helemaal niet leuk, latten vind ik logischer.
Alleen... ik heb weinig mensen om me heen om op terug te vallen. Zonder mijn ouders zou ik me een stuk eenzamer voelen. Dus ik denk er wel over na dat het toch wel fijn zou kunnen zijn als er iemand anders is waarop ik kan terug vallen. En ik kan mezelf prima alleen vermaken meestal, maar ik mis het wel eens dat ik zo véél alleen moet doen. Maar tegelijkertijd krijg ik bijna een aanval van paniekeritis als ik eraan denk dat ik iemand aan mijn ouders zou moeten voorstellen, helemaal geen zin in. En mijn strenge eis t.o.v. mijn bereidheid tot het aangaan van een relatie maakt ook dat ik waarschijnlijk nooit iemand vind die ik zowel aantrekkelijk vind en hij mij, als dat diegene mij begrijpt en accepteert en ik hem, als dat hij ook nog in de buurt woont en me de ruimte wil geven. Ik ben moeilijk, hoor!
Wat betreft het naar Nederland vliegen, dat snap ik. Ik ben Nederland niet uit geweest dit jaar en ik ben al in de war wat nou wel en niet mag. Want volgens het RIVM mocht je wel je "knuffelbuddy" weer opzoeken, maar volgens mij mag je vrienden of familie nog steeds niet omhelzen? Regels in winkels worden versoepeld en in de ene winkel lijken weer andere regels te gelden dan in anderen (maar luister niet naar mij, ik bezoek amper winkels).
Wens jullie veel succes met de reis en het aanpassen in Nederland. En logisch dat je wilt dat je ouders uitkijken. Het is allemaal ingewikkeld, vind ik, wat wel en wat niet slim is, en mag.
Hier is het inmiddels "onploft" qua daten. Mijn date is deze week langsgekomen. Het begon op zich goed, maar na een tijdje klapte ik finaal dicht. Ik heb dit nog nooit zo meegemaakt, maar ik raakte totaal in mezelf gekeerd, het kostte ook de grootste moeite om te praten. Ik weet wel zeker dat dit kwam omdat ik me zo naar voelde over mijn gevoelens naar hem. Uiteindelijk is hij naar huis gegaan, waar ik me gigantisch schuldig over voelde, maar het was wel het beste voor me (en voor hem in feite ook, want hij had zo niks aan me).
En nu weten we niet goed hoe het verder moet, maar hebben besloten om maar even minder/niet contact te hebben, waardoor het voor mij weer pijnlijk duidelijk wordt hoe weinig andere contacten ik heb nu dat contact wegvalt. En ik voel me vreselijk, want ik mis hem, maar ik weet ook niet goed hoe we er voor elkaar kunnen zijn. Alles loopt mis momenteel.
Wat vervelend voor je @Keefbeetle .
Ik zie dat je met je emoties in de knoop zit als je date er is. En als je nu eens opschrijft (want je kan analyseren als geen ander) wat er volgens jou is gebeurd waardoor het ging zoals het ging, en dat naar hem toe stuurt per brief? Dan kan jij van je schuldgevoel van je afschrijven en weet hij wat er aan de hand was.
Maar wel lastig jah.
Waarom heb je geen huisdieren? Een tamme rat bijvoorbeeld? Die heb ik (heel lang geleden) gehad, en met name het mannetje was een vreselijke lieve knuffelkont. Een kat is natuurlijk nog leuker (zie het kattentopic) maar ik vrees dat dát nog te vroeg voor je is.
Ik heb woensdag middag een vervelend plekje van mijn elleboog weg laten snijden. Daar zat steeds een ontsteking in, had een hele dikke laag eelt, was snoeihard en ik werd er steeds wakker van omdat ie dan weer pijn begon te doen. En het zat er al zo'n 10 jaar. Alleen dit jaar heb ik er al 4x een ontsteking in gehad. Vorige week werd ik er weer wakker van, en toen was ik er klaar mee, de volgende ochtend meteen de huisarts gebeld en een afspraak gemaakt. En woensdag was het dan zover. De huisarts twijfelde wel, maar ik niet. Hij heeft het verdoofd zo goed als hij er bij kon komen (het was een rotplek) en toen hij begon te snijden, bleek de helft niet verdoofd te zijn. Maar ik had geen zin om een nieuwe afspraak te maken, dus ik vond dat ie maar door moest gaan. Ik lag op mijn buik en ik zag vanalles voorbij vliegen en op een gegeven moment zei de huisarts dat ie alles wel had, dus ik wilde overeind komen. Maar dat mocht niet, hij moest het nog even verbinden. Ik vroeg dus of ie er een "zwaluwstaartje" op zou plakken (een type pleister wat we vroeger veel gebruikten om een diepe snee bij elkaar te houden) Hij keek me aan alsof ik niet goed snik was. Nee, dat gaan we hechten... Ow... er gingen 4 hechtingen (met naald en draad) in en ik heb ze alle 4 gevoeld.
Op mijn vraag of ze oplosbaar waren, nee... over 10 dagen moet je terug komen en dan verwijderen we ze.
Ook goed. Maar eh.... het valt wel een beetje tegen hoor. Woensdag avond kwam er (voor het eerst sinds de lockdown) een vriendin op visite en die zei dat het nog steeds bloedde. Er zit een hele grote witte eilandpleister op, en door de plek kan ik niets zien. Dus ze maakte een foto en zo zag ik het. Gisterochtend zat die pleister echt vol. En het deed gewoon pijn. Gister middag maar even terug gegaan, is er een nieuwe pleister (die ik zelf moest meenemen) op gedaan. Toen was het bloeden wel gestopt. Maar vanochtend zat er weer bloed in. Maar het is ook een rotplek want als ik mijn arm strek of buig, dan komt er spanning op de wond. Dus ik moet mijn arm eigenlijk in een halve kromming houden en niet stoten...
Maar.... als het goed is ben ik wel van die rotplek af.
Ik heb vanochtend de hele ochtend met Scott gespeeld, hij ligt nu al anderhalf uur zo'n beetje in coma, zo moe is ie.
Verder geen spannende dingen.
Some angels choose fur instead of wings
Wat betreft de huisdieren, ik zou niet goed weten wat ik los van een kat voor huisdier zou moeten hebben, knaagdieren spreken mij niet zo aan, en ik wil liever geen huisdier dat niet meer dat een paar jaar "meegaat" (knaagdieren worden gewoonlijk maar een paar jaar oud, dacht ik). En een kat durf ik inderdaad (nog) niet aan. Ben als de dood dat hij/zij dan ziek wordt en ik weer afscheid moet nemen. En met zo'n houding kan ik natuurlijk niet aan een huisdier beginnen, maar ben er gewoon nog niet klaar voor.
Griezelig medisch verhaal trouwens. Begrijpelijk dat je er helemaal klaar mee was. Lijkt me wel naar hoor, zo'n "halve" verdoving!
@Keefbeetle , het gaat.
Ik heb al 2 weken een oorontsteking (en ik denk steeds, dat gaat vanzelf over) en ik heb extreem last van mijn maag.
Ik houd niet veel binnen, en concentreer me er nu op dat ik voldoende vocht binnen krijg.
Morgen mag ik naar de huisarts, hopelijk komt daar iets positiefs uit.
Maar ik heb de afgelopen tijd veel in bed gelegen en boven de pot gehangen.
Ow, en mijn elleboog geneest heel mooi.
Some angels choose fur instead of wings
Eigenlijk is het normale leven hier wel weer redelijk aan de gang. We zijn nog even lekker op vakantie geweest naar een AirBnb in Duitsland. Toch even ertussenuit. Allebei 5 maanden thuisgewerkt, we wilden wel even een change of scenery. Niet heel lang hoor, maar 5 nachtjes, maar gewoon lekker weg. We hebben veel gefietst langs de Moezel en de Rijn en verder gewoon rustig aan gedaan (heel veel meer kun je ook niet met een kind van 2). Nu is manlief weer aan het werk en ik mag volgende week weer beginnen. Ben heel benieuwd hoe dat gaat lopen...
Klinkt niet lekker van je elleboog Debs, maar fijn om te horen dat het goed geneest! Rotplek zo in de buiging!
En verder beterschap! Hopelijk voel je je nu alweer beter!
@Moepmoep, fijn dat jullie op vakantie konden. De Moezel is erg mooi! Heb daar ook een week gezeten een paar jaar geleden. Succes met de start op je werk weer.