's Morgens heb ik eigenlijk nergens last van.
Maar ik ben nog steeds erg onrustig met auto rijden. (heb wel iets in mijn mond, om afleiding te hebben)
En zeg maar vanaf een uur of 4 's middags. Dan mis je gewoon wat.
Een ongedurig gevoel onder in je buik, onrustig, dat soort dingen.
Ik heb iig nog steeds niet voldoende rust om bijvoorbeeld een boek te lezen of een film te kijken.
En met het mooie weer komt ook de zin om te roken terug.
Ik rookte altijd buiten, en nu het weer mooier wordt en we meer buiten zitten, is het moeilijker om vol te houden.
Ik vlucht steeds maar weer naar binnen.
Ik houd het dus nog steeds vol, maar het valt me erg tegen.
Ik had verwacht dat het nu makkelijker zou zijn.
^ Rot dat het nog steeds veel moeite kost. Maar je bent nu wel al 8 weken bezig, dus dat is dan misschien ook wel een motivatie, dat je nu al zo ver bent.
Ik rookte altijd buiten, en nu het weer mooier wordt en we meer buiten zitten, is het moeilijker om vol te houden.
Dat is niet zo gek. Je hebt waarschijnlijk in de tijd dat je op planeet Aarde rondwandelt langer gerookt dan dat je niet gerookt heb. De fysieke verslaving heb je nu gehad, daar ben je van afgekickt.
Je bent goed bezig!
En voor de rest van de week heb ik regen voor je besteld
Wat houdt die drang precies in? Naar nicotine, het klieren met de handen, iets anders?
Het WILLEN roken.
Die sigaret tussen de vingers hebben, het "gekraak" als je'm aansteekt, het relaxed de rook uitblazen, dat mis ik.
De nicotineverslaving is denk ik al wel voorbij.
Goed hee! Ik ben nu sinds een week en 1 dag ook gestopt
Ik snapte eigenlijk niet waarom ik het deed? De helft van de tijd had ik er geen zin in en stak ik er toch één op.
Ik heb er nog geen problemen mee gehad tot nu toe, alleen dan moet ik andere mensen niet zien roken, want dat vind ik dan niet echt prettig.
Goed hee! Ik ben nu sinds een week en 1 dag ook gestopt
Ik snapte eigenlijk niet waarom ik het deed? De helft van de tijd had ik er geen zin in en stak ik er toch één op.
Ik heb er nog geen problemen mee gehad tot nu toe, alleen dan moet ik andere mensen niet zien roken, want dat vind ik dan niet echt prettig.
Motivatie is ver te zoeken.
Alleen het feit dat, mocht ik weer beginnen en weer stoppen willen, die eerste week zo ontzettend zwaar is, weerhoud me.
De lichamelijke verslaving, waar ik zo ziek van was, is een eitje vergeleken met het deel wat tussen je oren zit.
Maar wat wel positief is:
Ik zat laatst in de wachtkamer ergens, en er ging een man tegen over me zitten.
Ik kon ruiken dat ie net voor dat ie binnen was gekomen nog gerookt had.
En hoe langer ie tegen over me zat, hoe sterker die lucht werd. En hoe viezer ik het begon te vinden.
Te bedenken dat ik ook zo geroken heb.
En dan ben ik blij dat ik er van af ben.
Ik weet waar je doorheen gaat en dat wat er tussen de oren zit is inderdaad de grootste uitdaging.
Alles waar je je aan kan optrekken, gebruik het. Zoals wat je schrijft, die eerste week afkicken je ervan weerhoudt weer te beginnen. Of de stinkende man. Als die man toch eens wist dat hij je geholpen heeft.
Is er iets wat ik voor je kan doen? Misschien voel je je gebaat bij bepaalde soort reacties, of juist niet gebaat bij bepaalde soort reacties. Ik bedoel, misschien vind je het prettig als mensen met bepaalde concrete oplossingen komen wat je kan doen (of laten) om hier positief doorheen te komen. Misschien heb je meer behoefte aan een luisterend oor (oren). Of misschien vind je het prettig bevestigd (erkend) te worden in waar je doorheen gaat of misschien helpt het je beter om je juist hierin niet te bevestigen maar je te helpen je aandacht anders te focussen (immers alles waar je aandacht aan geeft groeit).
Maar wat wel positief is:
Ik zat laatst in de wachtkamer ergens, en er ging een man tegen over me zitten.
Ik kon ruiken dat ie net voor dat ie binnen was gekomen nog gerookt had.
En hoe langer ie tegen over me zat, hoe sterker die lucht werd. En hoe viezer ik het begon te vinden.
Te bedenken dat ik ook zo geroken heb.
En dan ben ik blij dat ik er van af ben.
Yesssss wil je dat op een poster zetten en ondertekenen?
Erg he, die geur? Ik heb een hele sterke neus en ik ruik dat echt SUPERgoed. En dat is echt frustrerend want er is weinig wat ik meer vind stinken dan rook. Maar de mensen die ik ken die roken, die zeggen dat ze dat zelf niet ruiken. Maar ik ruik dat dus wel xD Moet je nagaan hoe leuk dat was in Oostenrijk... Ik met mijn scenes schoppen..
Ik kan het ook altijd goed ruiken als mensen rokers zijn. Op mijn stageplek ook, soms ruik ik de rook al voordat ik degene die rookt al gezien heb. Die geur trekt ook heel snel in je haar en kleding, als ik ook maar even langs iemand heb gelopen die stond te roken, ruik ik dat al aan mijn haar. En pas las ik een bibliotheekboek wat volgens mij ook geleend was door een roker, want dat stonk dus ook naar rook...
Dus die rooklucht om je heen heb je in elk geval dan niet meer. :-)
Ik vind het ook echt knap wat je doet hoor Deborah!
Ikzelf ben bezig met een aangepast eetprogramma volgen (dieet wil ik het niet echt noemen), maar ik merk dat ik regelmatig nog 'terugval'. Dan kan ik een snoepje weer eens niet weerstaan. Goed, ik heb 1 'off-day' in de week, maar de 'off-momenten' zijn er meer per week :P
Dus ik vind het echt knap dat je het volhoudt!
En ikzelf vind de rooklucht ook echt smerig :oops:
Mijn moeder zei dat ook inderdaad. Op het moment dat je stopt met roken (of niet rookt) merk je pas hoe erg het stinkt als anderen roken of hebben gerookt.
Ik vind het echt super van je Debs! Volgende keer hoeven we spelletjes alleen nog maar te onderbreken om thee of koffie te zetten :P.
@ Libby,
gewoon jullie meeleven en positieve reacties.
Die vind ik helemaal geweldig.
Die reacties heb je!
Ik vind dat je goed bezig bent. Al kan je op dit punt waarschijnlijk nog steeds tot op de minuut aangeven hoe lang je niet meer gerookt heb, dit zal slijten. Het kan even duren maar dit moment komt er zeker. Ik denk dat slijten het beste woord is. De momenten waarop je met roken bezig bent in gedachten zullen slijten. Eerst merk je dat je al een dag niet aan roken heb gehad en dan "ineens" constateer je dat dit een week is, etc. En dan, ben je ineens weer erg met roken bezig en schrik je hier misschien van omdat je al een paar dagen niet meer aan roken hebt gedacht, dat kan bedreigend zijn. Maar het kan je niets doen, tenzij jij dit toestaat, je denkt er alleen maar aan en dat is wat anders dan er naar handelen. Sommige reacties die zitten zo diep, dat je bijna instinctief (en dus onbewust) zo reageert. Wij, mensen, geloven in tijd en dus heeft dit tijd nodig te herstellen zodat je je altijd goed bij het niet roken. Als je ervan uitgaat dat tijd een illusie is, wat het eigenlijk ook is, is dit moment er al. Iedere denkbare mogelijkheid en uitkomst (en nog een paar voor ons ondenkbare mogelijkheden en uitkomsten) ligt in dit eeuwigdurende, veranderlijke en vruchtbare moment besloten als potentie. Dus gefeliciteerd, je bent een niet roker. En je voelt je hier nog goed bij ook!
Zo'n rookvrije spelletjes middag met Moep en xTurtly zal toch zeker ook wel motiveren. Misschien moeten jullie eens gaan pokeren, aangezien je nu geld overhoudt.
V EDIT:
Neehoor dat klinkt niet stom maar juist heel herkenbaar. Ik heb dit ook wel eens gehad met iemand met wie ik veel korter een relatie had dan jij en je ex, de emotionele band was er niet minder om.
^ Okay dit klinkt vast stom, maar zo ging het ook met mijn ex. In het begin dacht ik vet veel aan hem en bij alles wat ik deed en kon ik nog tot op de uren toe zeggen hoelang het uit was maar na een tijdje merkte ik toch (thank gawd) dat hij langzaamaan verdween uit mijn hoofd en dat ik er gewoon een hele dag niet aan had gedacht. En dat vond ik ook wel eng want dan wordt het dus definitiever. En na een tijdje merkte ik weer dat ik meer aan andere dingen ging denken en dat hij naar de achtergrond verdween en na een tijdje door het afvoerputje naar buiten ging. En nu denk ik er alleen nog maar als iemand iets over hem zegt of iets me aan hem herinnert.
Ik het begin had ik ook steeds de neiging om hem te bellen en langs te gaan en alles wat ik meemaakte te vertellen aan hem, ik kon mezelf bijna niet bedwingen. Maar dat slijt inderdaad ook. Het heeft wel 5 maanden geduurd maar het werd steeds minder. En het was ook moeilijk maar ik heb doorgezet en daar ben ik nu heel blij mee.
Okay misschien een beetje een kromme vergelijking maar ik zag mijn patroon erin en bij mij werd het uiteindelijk ook beter, dus.. Ja. Ik weet het niet.
Reacties
En ik heb maandag wel gehunkerd naar een sigaret, zeker tussen 18:00 en 21:00 uur toen het bellen zou gebeuren.
Maar.... tandjes op elkaar en afzien.
's Ochtends gaat het goed, maar in de auto vind ik het nog steeds erg moeilijk.
En na het eten 's avonds.
Maar ik heb er al 2,5 week opzitten.
Some angels choose fur instead of wings
's Morgens heb ik eigenlijk nergens last van.
Maar ik ben nog steeds erg onrustig met auto rijden. (heb wel iets in mijn mond, om afleiding te hebben)
En zeg maar vanaf een uur of 4 's middags. Dan mis je gewoon wat.
Een ongedurig gevoel onder in je buik, onrustig, dat soort dingen.
Ik heb iig nog steeds niet voldoende rust om bijvoorbeeld een boek te lezen of een film te kijken.
Some angels choose fur instead of wings
Je moet gewoon in jezelf geloven!
Als je denkt ik kan het niet, dan kan je het echt niet. Positieve gedachten helpen!
Je ziet het, ik tel nog steeds de dagen.
En met het mooie weer komt ook de zin om te roken terug.
Ik rookte altijd buiten, en nu het weer mooier wordt en we meer buiten zitten, is het moeilijker om vol te houden.
Ik vlucht steeds maar weer naar binnen.
Ik houd het dus nog steeds vol, maar het valt me erg tegen.
Ik had verwacht dat het nu makkelijker zou zijn.
Some angels choose fur instead of wings
Dat is niet zo gek. Je hebt waarschijnlijk in de tijd dat je op planeet Aarde rondwandelt langer gerookt dan dat je niet gerookt heb. De fysieke verslaving heb je nu gehad, daar ben je van afgekickt.
Je bent goed bezig!
En voor de rest van de week heb ik regen voor je besteld
Jeetje wat gaat het goed zeg! Echt super dat je die drang in bedwang kan houden (:
***** respect voor jou hoor!
Het WILLEN roken.
Die sigaret tussen de vingers hebben, het "gekraak" als je'm aansteekt, het relaxed de rook uitblazen, dat mis ik.
De nicotineverslaving is denk ik al wel voorbij.
En ik heb er 2 maanden opzitten.
Some angels choose fur instead of wings
Ik snapte eigenlijk niet waarom ik het deed? De helft van de tijd had ik er geen zin in en stak ik er toch één op.
Ik heb er nog geen problemen mee gehad tot nu toe, alleen dan moet ik andere mensen niet zien roken, want dat vind ik dan niet echt prettig.
Motivatie is ver te zoeken.
Alleen het feit dat, mocht ik weer beginnen en weer stoppen willen, die eerste week zo ontzettend zwaar is, weerhoud me.
De lichamelijke verslaving, waar ik zo ziek van was, is een eitje vergeleken met het deel wat tussen je oren zit.
Maar wat wel positief is:
Ik zat laatst in de wachtkamer ergens, en er ging een man tegen over me zitten.
Ik kon ruiken dat ie net voor dat ie binnen was gekomen nog gerookt had.
En hoe langer ie tegen over me zat, hoe sterker die lucht werd. En hoe viezer ik het begon te vinden.
Te bedenken dat ik ook zo geroken heb.
En dan ben ik blij dat ik er van af ben.
Some angels choose fur instead of wings
Dat is dan wel positief. Nu heb je nóg een reden om niet meer te beginnen met roken.
Nog ff volhouden hoor! Ik neem wel een motiverende, maar vooral lekkere, taart mee voor je naar de meeting
Ik weet waar je doorheen gaat en dat wat er tussen de oren zit is inderdaad de grootste uitdaging.
Alles waar je je aan kan optrekken, gebruik het. Zoals wat je schrijft, die eerste week afkicken je ervan weerhoudt weer te beginnen. Of de stinkende man. Als die man toch eens wist dat hij je geholpen heeft.
Is er iets wat ik voor je kan doen? Misschien voel je je gebaat bij bepaalde soort reacties, of juist niet gebaat bij bepaalde soort reacties. Ik bedoel, misschien vind je het prettig als mensen met bepaalde concrete oplossingen komen wat je kan doen (of laten) om hier positief doorheen te komen. Misschien heb je meer behoefte aan een luisterend oor (oren). Of misschien vind je het prettig bevestigd (erkend) te worden in waar je doorheen gaat of misschien helpt het je beter om je juist hierin niet te bevestigen maar je te helpen je aandacht anders te focussen (immers alles waar je aandacht aan geeft groeit).
Heb je trouwens nog iets gedaan met bachbloesems?
Yesssss wil je dat op een poster zetten en ondertekenen?
Erg he, die geur? Ik heb een hele sterke neus en ik ruik dat echt SUPERgoed. En dat is echt frustrerend want er is weinig wat ik meer vind stinken dan rook. Maar de mensen die ik ken die roken, die zeggen dat ze dat zelf niet ruiken. Maar ik ruik dat dus wel xD Moet je nagaan hoe leuk dat was in Oostenrijk... Ik met mijn scenes schoppen..
Dus die rooklucht om je heen heb je in elk geval dan niet meer. :-)
gewoon jullie meeleven en positieve reacties.
Die vind ik helemaal geweldig.
Some angels choose fur instead of wings
Ikzelf ben bezig met een aangepast eetprogramma volgen (dieet wil ik het niet echt noemen), maar ik merk dat ik regelmatig nog 'terugval'. Dan kan ik een snoepje weer eens niet weerstaan. Goed, ik heb 1 'off-day' in de week, maar de 'off-momenten' zijn er meer per week :P
Dus ik vind het echt knap dat je het volhoudt!
En ikzelf vind de rooklucht ook echt smerig :oops:
Ik vind het echt super van je Debs! Volgende keer hoeven we spelletjes alleen nog maar te onderbreken om thee of koffie te zetten :P.
Die reacties heb je!
Ik vind dat je goed bezig bent. Al kan je op dit punt waarschijnlijk nog steeds tot op de minuut aangeven hoe lang je niet meer gerookt heb, dit zal slijten. Het kan even duren maar dit moment komt er zeker. Ik denk dat slijten het beste woord is. De momenten waarop je met roken bezig bent in gedachten zullen slijten. Eerst merk je dat je al een dag niet aan roken heb gehad en dan "ineens" constateer je dat dit een week is, etc. En dan, ben je ineens weer erg met roken bezig en schrik je hier misschien van omdat je al een paar dagen niet meer aan roken hebt gedacht, dat kan bedreigend zijn. Maar het kan je niets doen, tenzij jij dit toestaat, je denkt er alleen maar aan en dat is wat anders dan er naar handelen. Sommige reacties die zitten zo diep, dat je bijna instinctief (en dus onbewust) zo reageert. Wij, mensen, geloven in tijd en dus heeft dit tijd nodig te herstellen zodat je je altijd goed bij het niet roken. Als je ervan uitgaat dat tijd een illusie is, wat het eigenlijk ook is, is dit moment er al. Iedere denkbare mogelijkheid en uitkomst (en nog een paar voor ons ondenkbare mogelijkheden en uitkomsten) ligt in dit eeuwigdurende, veranderlijke en vruchtbare moment besloten als potentie. Dus gefeliciteerd, je bent een niet roker. En je voelt je hier nog goed bij ook!
Zo'n rookvrije spelletjes middag met Moep en xTurtly zal toch zeker ook wel motiveren. Misschien moeten jullie eens gaan pokeren, aangezien je nu geld overhoudt.
V EDIT:
Neehoor dat klinkt niet stom maar juist heel herkenbaar. Ik heb dit ook wel eens gehad met iemand met wie ik veel korter een relatie had dan jij en je ex, de emotionele band was er niet minder om.
Ik het begin had ik ook steeds de neiging om hem te bellen en langs te gaan en alles wat ik meemaakte te vertellen aan hem, ik kon mezelf bijna niet bedwingen. Maar dat slijt inderdaad ook. Het heeft wel 5 maanden geduurd maar het werd steeds minder. En het was ook moeilijk maar ik heb doorgezet en daar ben ik nu heel blij mee.
Okay misschien een beetje een kromme vergelijking maar ik zag mijn patroon erin en bij mij werd het uiteindelijk ook beter, dus.. Ja. Ik weet het niet.
Ik ben ook (voor de 564378ste keer) gestopt met nagelbijten, en vind het zelf altijd erg lastig.
Hoe erg je er ook naar verlangt, blijf de voordelen zien die je hebt van het stoppen.
mijn tumblr