Het Nederlandstalige De Sims Vanilla forum gaat sluiten! We gaan verder op het Nederlandstalige AHQ forum.
#HotelHetHuis, Dagboek
Lupluppielup
Berichten: 161 Koddige Kleuter
Dagboek. De start.
Hoofdstuk 1.
We zijn allemaal mensen. Ik ben er ook een, ik weet dat ik wordt bestuurt door iets wat onmogelijk is. Maar ik heb een droom.
Nooit gedacht dat het zo moeilijk zou zijn, om deze droom waar te maken. Helemaal nu mijn familie er niet voor me is.
Mijn familie gelooft niet in mijn droom. Ik zal ze eens wat laten zien! Ik Linny Bubbels ga mijn droom waarmaken!
Mmm, het was best gek. Ik begon erover, en er kwam enorme ruzie tussen mij en mijn ouders. Ik was zo boos, dat ik het huis uitging.
Misschien werd het gewoon tijd om mijn eigen weg te gaan.
en mijn droom werkelijkheid te zien worden.
Een groot hotel onder mijn naam.
Ik ben Linny Bubbels, en ik ga het doen, mijn eigen levenspad volgen.
Ik begon voorzichtig. "Mam, pap, ik denk dat het tijd is dat ik iets voor mezelf ga doen." We zaten gezamenlijk aan tafel zoals vaak.
Ze dachten natuurlijk dat ik op hun voorstel in zou gaan om te trouwen met een uitgekozen kandidaat (dat gaat echt nooit gebeuren!)
Maar toen ik ergens anders (wat ze niet leuk vinden) over begon flipten ze letterlijk.
"Ik wil een hotel beginnen, dat waar ik jullie vroeger over had verteld, met grote deuren en ramen en..."
"Nee! Wij weten wat goed voor je is, een vrouw hoort niet te werken!" Tja, zo kwam ik vroeger wel onder nare baantjes uit, maar nu is het vervelend.
"Ik ben oud genoeg, en ik weet wat goed voor me is en wat ik wil." Misschien heb ik wel wat meer gezegd... Want er ontstond een ruzie.
Algauw was ik het zat wat niet slim was. Moeder nam me mee naar de keuken en legde duidelijk uit dat ik, wanneer ik dat ging doen,
kapot zou gaan omdat, werk voor mannen is en vrouwen voor kinderen zorgen.
Uiteindelijk schonk ze een kopje thee in, wat minder verstandig was.
Aangezien ik die over haar heen gooide...
Ik liep alvast naar de deur om voorgoed te gaan.
Vader werd zo boos dat we bij de deur ruzieden, moeder kwam er ook bij.
"Ik ga!" Had ik hard geroepen, dat weet ik nog, toen kreeg ik een klap. Moeder en ik begonnen te vechten. Wat haalt zij toch het bloed onder je nagels vandaan!
"Ik heb er geen zin meer in, ik negeer hierbij jullie tradities en dingen die jullie goed voor me vinden. Ik ga mijn eigen weg vanaf nu!
En hierbij waren onze wegen gescheiden.
Hoofdstuk 1.
We zijn allemaal mensen. Ik ben er ook een, ik weet dat ik wordt bestuurt door iets wat onmogelijk is. Maar ik heb een droom.
Nooit gedacht dat het zo moeilijk zou zijn, om deze droom waar te maken. Helemaal nu mijn familie er niet voor me is.
Mijn familie gelooft niet in mijn droom. Ik zal ze eens wat laten zien! Ik Linny Bubbels ga mijn droom waarmaken!
Mmm, het was best gek. Ik begon erover, en er kwam enorme ruzie tussen mij en mijn ouders. Ik was zo boos, dat ik het huis uitging.
Misschien werd het gewoon tijd om mijn eigen weg te gaan.
en mijn droom werkelijkheid te zien worden.
Een groot hotel onder mijn naam.
Ik ben Linny Bubbels, en ik ga het doen, mijn eigen levenspad volgen.
Ik begon voorzichtig. "Mam, pap, ik denk dat het tijd is dat ik iets voor mezelf ga doen." We zaten gezamenlijk aan tafel zoals vaak.
Ze dachten natuurlijk dat ik op hun voorstel in zou gaan om te trouwen met een uitgekozen kandidaat (dat gaat echt nooit gebeuren!)
Maar toen ik ergens anders (wat ze niet leuk vinden) over begon flipten ze letterlijk.
"Ik wil een hotel beginnen, dat waar ik jullie vroeger over had verteld, met grote deuren en ramen en..."
"Nee! Wij weten wat goed voor je is, een vrouw hoort niet te werken!" Tja, zo kwam ik vroeger wel onder nare baantjes uit, maar nu is het vervelend.
"Ik ben oud genoeg, en ik weet wat goed voor me is en wat ik wil." Misschien heb ik wel wat meer gezegd... Want er ontstond een ruzie.
Algauw was ik het zat wat niet slim was. Moeder nam me mee naar de keuken en legde duidelijk uit dat ik, wanneer ik dat ging doen,
kapot zou gaan omdat, werk voor mannen is en vrouwen voor kinderen zorgen.
Uiteindelijk schonk ze een kopje thee in, wat minder verstandig was.
Aangezien ik die over haar heen gooide...
Ik liep alvast naar de deur om voorgoed te gaan.
Vader werd zo boos dat we bij de deur ruzieden, moeder kwam er ook bij.
"Ik ga!" Had ik hard geroepen, dat weet ik nog, toen kreeg ik een klap. Moeder en ik begonnen te vechten. Wat haalt zij toch het bloed onder je nagels vandaan!
"Ik heb er geen zin meer in, ik negeer hierbij jullie tradities en dingen die jullie goed voor me vinden. Ik ga mijn eigen weg vanaf nu!
En hierbij waren onze wegen gescheiden.
Post edited by Lupluppielup on
0
Log In of Registreer om te reageren.
Reacties
Hoofdstuk 2.
Het is koud, ik ben hongerig en zeer gespannen. Vermoeidheid ligt echter op een nippertje afstand en ik sta op het punt in slaap te vallen.
Hoe had het ooit zó ver kunnen komen?
Kortom. Direct nadat ik het huis van mijn ouders verliet heb ik een stuk grond gekocht.
Maar niet veel later kwam het niet goed. Ik had geen spullen, maar wel een start bedrag van 1000$.
Ik heb geslapen op een bankje in een park. Wat zullen mijn ouders me verafschuwen! Van alles wat ik kon worden heb ik vergooid.
Maar ik vindt dit het waard. Ik ben vrij. Het is dan goed om de frisse geur van buiten te ruiken,
De wind in je gezicht te voelen of over het meer uit te kijken naar de pracht van alles wat er is. Iets wat ik eerder niet zó ervaarde.
Vrijheid is alles.
Alleen je krijgt we honger. En dan zijn niet alle luchtjes even fris...
Vooral wanneer je een setje bedorven hamburgers tegen komt. EN die opeet.
Tja, ik heb niks anders, dus dan doe je dat wel.
Maar voor mij, smaakte ze als vers. Wat vrijheid toch met je kan doen.
niet kort daarna ben ik producten uit het wild gaan verzamelen.
Van het geld wat ik er mee verdiende bouwde ik de opstart van het hotel, MAAR daar mag ik echt niet slapen! Dat is voor gasten!
Niet voor mij!
En ik vond iets leuks! Een aubergine kikker! Hij keek me recht aan met zijn schele ogen, en ik kon hem echt niet verkopen.
Dus nu heb ik een maatje. Wanneer iemand niet in een hotel wil komen met een kikker, hebben ze dikke vette kwakende pech!
En de bouw van de eerste kamer en de start van de keuken is er al!
(-5 punten 1 dag zonder gast)
Heel mooi is het geworden! Al is het kaal en onplezierig. Maar ik vind het prachtig!
Kom maar op! Hoeveel stinkende burgers ik ook moet eten, op bankjes slapen of een goor openbaar toilet gebruiken, ik ga NOOIt meer terug!
Ik ga bewijzen dat ik het kan hoe dan ook!
En dit alles is het begin. Mijn begin.
Het begin van een nieuw beter leven.